Ο Μάιος μας έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ, να τον προϋπαντήσουμε στη Μόρια με αρνί.
Πρωτομαγιάτικη αγωνιστική καλημέρα, στους συντρόφους και τις συντρόφισσες, που δίνουν σήμερα το αγωνιστικό παρών στις συγκεντρώσεις Βάρης και βορείων προαστίων, ξεκοκαλίζοντας τον ταξικό τους εχθρό, αρνί και κατσίκι, γαρδούμπα και κοκορέτσι.
«Συμμετέχουμε στις κινητοποιήσεις των συνδικάτων για την Εργατική Πρωτομαγιά, θυμόμαστε και τιμάμε τους πανανθρώπινους αγώνες των εργαζομένων για εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική δικαιοσύνη και δημοκρατία και δείχνουμε την αποφασιστικότητά μας για τη συνέχιση των αγώνων του κόσμου της εργασίας», αναφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ.
Μάλλον θα τους έπεσε βαρύ το κατσίκι του Πάσχα, σκέφτηκα, αλλά έχει περάσει ένας μήνας από την Ανάσταση, με τον Αλέξη να ασπάζεται στην εκκλησία την Περιστέρα, ψάλλοντας το Χριστός Ανέστη.
Συνέχιση των αγώνων του κόσμου της εργασίας. Ρε μπας και κατά λάθος πήραν κανά χάπι φαρμακευτικής κάνναβης και είδαν τον Αλέξη, Τσε Γκεβάρα;
Μήπως πήραν με τον κουβά τα ηρεμιστικά της Novartis και εκεί που έρχονται και νέες μειώσεις στις συντάξεις και το αφορολόγητο το 2019 και οι συνταξιούχοι αρχίσουν να τρώνε πρωτομαγιάτικα, αντί αρνί, παπαρούνες και βλίτα, οι σύντροφοι νομίζουν ότι θα ντερλικώσουν γκουρμέ στο εστιατόριο του Έκτορα Μποτρίνι;
Και εκεί που λέω το περίφημο «ο αγώνας τώρα δικαιώνεται», του συγχωρεμένου του Γιώργου Κουρή, που από την «Αυριανή» που «έντυσε» γερμανό το Μητσοτάκη στην κατοχή, για να αβαντάρει τον Ανδρέα Π.Μ. (προ Μιμής), έφτασε να στηρίζει φουλ Σαμαρά και στο τέλος τον Alexis, τσααααακ, συνεχίζουν οι σύντροφοι.
«Η νομοθέτηση της ουσιαστικής επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων από τον Αύγουστο του 2018 αποτελεί μια πρώτη μεγάλη νίκη για τον κόσμο της εργασίας, ανάμεσα σε άλλες μικρότερες».
Ζήσε Μαύρε μου να φας τον Αύγουστο τριφύλλι λοιπόν. Να το έλεγε ο Κυριάκος ο Βελόπουλος, ότι τον Αύγουστο οι ΕΛ θα θριαμβεύσουν, πάει και έρχεται.
Αλλά οι ΣΥΡΙΖΑίοι; Ε, δεν άντεξα. Μάλλον θα έχει πολλά μπαχάρια το αρνί, που σούφρωσε από τις στάνες της Μόριας ο Αλή Μπαμπάς και οι σαράντα κλέφτες, σκέφτηκα και οι παρενέργειες ήταν έντονες.
Από τη Μόρια στην Αμυγδαλέζα φθάνει περήφανος χαιρετισμός, είν΄ ο Αλέξης μας ο Βελουχιώτης, δίπλα ο Πάνος του ο τρομερός.
Και εκεί που είπα ότι τα έχω δει όλα στη ζωή μου, να σου και το «¨Όμως για να υπάρξουν κι άλλες νίκες και οι νίκες αυτές να έχουν αντίκρισμα στην καθημερινότητα των εργαζομένων και ολόκληρης της κοινωνίας, πρέπει όλοι μαζί να συνεχίσουμε τον αγώνα μαζί με το εργατικό κίνημα και μέσα στα σωματεία».
Μάλιστα, εδώ σηκώνει ψηλά τα χέρια του ο Φρόυντ. Ρώτησα τον ψυχίατρό μου και μου είπε ότι ούτε ένα φορτηγό zanax δεν θα μου φθάσουν.
Τελικά ρε μας δουλεύουν όλοι ψιλό γαζί. Ο Γιωργάκης με το λεφτά υπάρχουν, ο Σαμαράς με τα «Ζάππεια» και ο Αλέξης με το σκίσιμο των μνημονίων.
Το ζήτημα είναι ότι ο Αλεξάρας και ο Πανάρας θα φάνε σήμερα λιθρίνια και μπαρμπούνια πελαγίσια στο Τουρκολίμανο, αστακούς και γαρίδες, συνοδεία Chateau d’Yquem 1787 και εμείς άντε να κονομήσουμε καμιά «Δεμέστιχα», κανά «Καραβάκι» ληγμένο από τα 80ς, καμιά κότα αλανιάρα από τα Λιντλ και βρούβες ραντισμένες από το χτήμα του γείτονα.
Η πρωτομαγιά, συντρόφισσες και σύντροφοι, δεν είναι απεργία, είναι αργία από τη….λακία!
Βοήθειά μας.
