Τα «Κουτσά, στραβά και ανάποδα» είναι μια κραυγή διαμαρτυρίας, μια κραυγή οργής και πόνου για τα τόσα στραβά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας και δεν αντιδρούμε, να πούμε το παράπονό μας ή ακόμη και τη γνώμη μας και να προσπαθήσουμε να καλυτερεύσουμε τους εαυτούς μας και τους συνανθρώπους μας, έτσι ώστε να μην ξανασυμβούν.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ..

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η καταδίκη του ατυχούς περιστατικού του ξυλοδαρμού του δημάρχου Θεσσαλονίκης κυρίου Μπουτάρη από όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τον πνευματικό κόσμο, τους συλλόγους ακόμη και τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας.

Και καλά έκαναν. Τέτοια περιστατικά δεν έχουν θέση σε μια ευνομούμενη πολιτεία.

Σε μια ευνομούμενη όμως....... Εδώ είναι Ελλάδα, η χώρα των απίθανων πραγμάτων και γεγονότων. Έτσι δεν λέμε όλοι μας, όταν θέλουμε να καυτηριάσουμε αυτά τα απίθανα πράγματα που συμβαίνουν στη χώρα μας;

Άσε μωρέ, εδώ όλα απαγορεύονται και όλα επιτρέπονται !!! Αυτό δεν ακούμε συνεχώς;

Μεγαλύτερη εντύπωση μου προκάλεσε το γεγονός ότι οι δράστες συνελήφθησαν σε πολύ σύντομο διάστημα. Πρωτοφανές !!!! Αυτό σημαίνει ότι, όταν θέλουμε, μπορούμε, αν δεν θέλουμε, σφυρίζουμε αδιάφορα!

Εδώ αναρχικοί, όποτε θέλουν, καταστρέφουν περιουσίες, δημόσια κτίρια, μαγαζιά, των οποίων οι ιδιοκτήτες οδηγούνται στην καταστροφή, αυτοκίνητα, κυριολεκτικά καταστρέφουν τα πάντα στο διάβα τους, χωρίς να συμβαίνει τίποτε, ούτε μια σύλληψη, έτσι για τα μάτια του κόσμου.

Τα Εξάρχεια, με το έτσι θέλω, έχουν γίνει γκέτο αναρχικών και αυτοί οι δύστυχοι που μένουν εκεί, καταριούνται  τη μαύρη μοίρα και την ώρα που πήγαν να εγκατασταθούν εκεί. Συλλαμβάνεται κανείς από τους αναρχικούς; Όχι, αυτό τουλάχιστον διαβάζουμε στις εφημερίδες και στην τηλεόραση.

Εμ.... αυτή η καινούργια ομάδα, ο «Ρουβίκωνας», που  στο όνομα της δικαιοσύνης και δημοκρατίας τα κάνει λίμπα ό,τι ώρα θέλουν και όποτε θέλουν… Συνελήφθη κανείς; Όχι. Όλοι αναμένουμε με αγωνία το καινούργιο τους χτύπημα, για να γελάσουμε με τις δηλώσεις των υψηλά ισταμένων, που είναι ανίκανοι να αντιδράσουν.

Και το πιο άσχημο είναι ότι όλοι αυτοί, που υφίστανται αυτήν τη βία, προς το παρόν δεν μπορούν να αντιδράσουν. Κάθονται στα αποκαϊδια  και κλαίνε τη μοίρα τους τη μαύρη και την κακή τους τύχη, που γεννήθηκαν σε αυτήν την αναξιόπιστη χώρα.

Και έχεις καθημερινά στο χαζοκούτι της τηλεόρασης όλους αυτούς τους ανίκανους πολιτικούς, να συζητούν και να μαλώνουν για τη σωτηρία της χώρας και το μόνο που αποσκοπούν είναι να μας κοροϊδέψουν, για να τους ξαναψηφίσουμε,  να τρώνε με τα χρυσά κουτάλια και να ψηφίζουν νόμους εκτρώματα, που έχουν ρημάξει όλον τον κόσμο.

Είχα κρούσει προ πολλού τον κώδωνα  του κινδύνου, ότι οι καταστάσεις που επικρατούν στην Ελλάδα, η τεράστια οικονομική αφαίμαξη που επιβάλλεται στους δύστυχους Έλληνες, οδηγούν σε βίαιες καταστάσεις με ολέθρια αποτελέσματα.

Και τα χειρότερα έπονται, ας μη στρουθοκαμηλίζουμε.

Τι να πεις στο συνταξιούχο που βλέπει τη σύνταξή του να περικόπτεται ασύστολα και αναγκάζεται να ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια; Τί θα κάνουν όλοι αυτοί που δεν έχουν να φάνε  και βλέπουν ξαφνικά μπροστά τους ένα τεράστιο αδιέξοδο;

Δεν θα αντιδράσουν; Δεν θα κλέψουν, δεν θα χτυπήσουν όλους αυτούς που τους θεωρούν υπεύθυνους για την κατάντια τους;

Και τι έπρεπε να πω εγώ στην κυρά Δέσποινα, που  περιμένει την σύνταξη του άνδρα της εδώ και 14 μήνες, και όταν της ήρθε η ειδοποίηση ότι θα πάρει από αυτήν 100 ευρώ, ξέσπασε σε κατάρες  και ύβρεις εναντίον των κυβερνώντων?

Μη το κάνεις αυτό κυρία Δέσποινα, δεν είναι σωστό να καταριέσαι τον πρωθυπουργό σου, που σε οδηγεί στην εξαθλίωση? Και πόσες Κυρά Δέσποινες υπάρχουν σε αυτήν την χώρα?

Τι θα κάνουν οι νέοι που δεν βρίσκουν δουλειά και είναι υποχρεωμένοι να παραμένουν στο σπίτι τους, διότι ο μπαμπάς  αδυνατεί να τους πληρώσει τον καφέ τους. Τι να τους πείς? Κάντε υπομονή και ο ουρανός θα γίνει πιο γαλανός?

Το πιο άσχημο είναι ότι ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΣ, να κάνεις υπομονή και μετά λίγα χρόνια να επανακάμψεις!  Δεν θέλω να γίνω Κασσάνδρα αλλά που οδηγούμεθα? Στην απόλυτη αβεβαιότητα και εξαθλίωση όπως στις δημοκρατίες της Νοτίου Αμερικής, όπου οι  εντάσεις, κλοπές, βιαιότητες, οι ξυλοδαρμοί, είναι καθημερινό φαινόμενο.

Όσον αφορά στο θέμα του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Πολλοί ήταν αυτοί που έχυσαν κροκοδείλια δάκρια για τον ξυλοδαρμό του, ένα γεγονός που οπωσδήποτε δεν ήταν πρέπον και έπρεπε να αποφευχθεί.

Δεν ήταν όμως κάτι το οποίο οι περισσότεροι Έλληνες το περίμεναν; Ο βιασμός που έχουμε υποστεί από τις περίφημες δηλώσεις του για τους Ποντίους, το Σκοπιανό κ.α δεν ήταν επώδυνος;

Είμαι ένας περήφανος Μικρασιάτης και Πόντιος. Με πόνο ψυχής άκουσα τις δηλώσεις του κυρίου Μπουτάρη για τη Γενοκτονία των Ποντίων και γενικά όλων των προσφύγων.

Πόσοι αντέδρασαν;  

Ποιος αντέδρασε ουσιαστικά γι΄ αυτές τις δηλώσεις; Και που είναι όλοι αυτοί οι δημοκράτες προσφυγικής καταγωγής βουλευτές, να αντιδράσουν στις δηλώσεις του δημάρχου και να τον βάλουν στη θέση του. Μόνο ένας αξεπέραστος άνθρωπος, ο αείμνηστος πλέον Χάρρυ Κλυνν, ο οποίος δεν είχε να χάσει και ούτε να φοβηθεί τίποτε.

Και δεν θέλω να επεκταθώ στις δηλώσεις του για το όνομα της Μακεδονίας και τον Ατατούρκ. Η βία δυστυχώς, λεκτική ή σωματική, φέρνει βία και θα είναι καλύτερα να μην προκαλούμε με τις δηλώσεις και τις πράξεις μας.

(Δεν είμαι βίαιος άνθρωπος, ούτε ακροδεξιός, ούτε φασίστας, ούτε χρυσαυγίτης, αλλά ένας ανήσυχος πολίτης, που στεναχωριέται αφάνταστα για το μαύρο μας το χάλι).