Το αρχαίο θέατρο της Μίεζας στον Κοπανό Νάουσας, μία περιοχή που κέρδισε μεγάλο κλέος την εποχή των Μακεδόνων Βασιλέων, έπειτα από 2.200 χρόνια θα γεμίσει και πάλι με θεατές στα εδώλιά του!
Το θέατρο της Μίεζας, που θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα της Βόρειας Ελλάδας, ύστερα από εκτενείς εργασίες αποκατάστασης, αποκτά ξανά φωνή, καθώς θα φιλοξενήσει στις 7 Αυγούστου μία ξεχωριστή εκδήλωση.
Ειδικότερα, την προσεχή Δευτέρα, στην Πανσέληνο του Αυγούστου, στη Μίεζα, η Εφορεία Αρχαιοτήτων Ημαθίας και το Φεστιβάλ Φιλίππων θα παρουσιάσουν ένα έργο άρρηκτα συνδεδεμένο με την περιοχή : Την τραγωδία του Ευριπίδη «Ιφιγένεια εν Αυλίδι», το ένα από τα δύο σωζόμενα κείμενα που έγραψε ο σπουδαίος τραγικός ποιητής την περίοδο που ζούσε στη Μακεδονία, στην αυλή του Βασιλιά Αρχέλαου στις Αιγές, έχοντας εγκαταλείψει πικραμένος την Αθήνα.
Η παράσταση θα έχει τη μορφή θεατρικού αναλογίου με τη σκηνοθετική υπογραφή του Θοδωρή Γκίνη και ερμηνεύουν οι συγγραφείς Ζυριάννα Ζαπέλη, Θωμάς Κοροβίνης, Θεόδωρος Γρηγοριάδης και Γλυκερία Μπασδέκη.
Στο φως το οικοδόμημα το 1992
Όσο για το οικοδόμημα, αυτό ήρθε στο φως το καλοκαίρι του 1992, στο πλαίσιο εργασιών για τη διάνοιξη ενός υπόγειου αρδευτικού δικτύου. Είναι ένα θέατρο ελληνιστικών χρόνων (υπολογίζεται ότι κατασκευάστηκε γύρω στον 2ο π.Χ. αιώνα) και σύμφωνα με τα στοιχεία, βρισκόταν σε χρήση για τους επόμενους τέσσερις αιώνες.
Είχε χωρητικότητα περί τους 1.500 θεατές. Οι ανασκαφές συνεχίστηκαν έως το 1998, ενώ οι πρώτες εργασίες στο θέατρο άρχισαν το 2007.
Για δε τη Μίεζα να αναφερθεί πως ήταν μία μικρή πόλη της Ημαθίας, χτισμένη στους πρόποδες του Βερμίου, περίπου στη μέση του δρόμου που ένωνε τις Αιγές, τη Βασιλική Μητρόπολη των Μακεδόνων με την Πέλλα. Λόγω της γεωγραφικής θέσης αλλά και του ειδυλλιακού τοπίου της, ο Φίλιππος Β' είχε επιλέξει να εγκαταστήσει εκεί το Γυμνάσιο για τα παιδιά της Μακεδονικής ελίτ. Σε απόσταση αναπνοής από το αρχαίο θέατρο της Μίεζας βρισκόταν το Γυμνάσιο, το μέρος όπου ο Αριστοτέλης είχε δημιουργήσει την περίφημη σχολή του, κηρύττοντας στα βλαστάρια των Μακεδόνων ευγενών (ανάμεσα στους οποίους και ο Μέγας Αλέξανδρος) τον «ηθικό και πολιτικό λόγον» του.
Παύλος Χρ. Τουτουντζίδης
