Κωνσταντίνος Καραμανλής, 1992, Θεσσαλονίκη : «Ελπίζω ότι, οι σύμμαχοι και συνεταίροι μας θα καταλάβουν επιτέλους ότι δεν υπάρχει παρά μια Μακεδονία και η Μακεδονία αυτή είναι ελληνική».

Ανδρέας Παπανδρέου, 1993, Θεσσαλονίκη : «Το δικό σου όνομα προσπαθούν να αμφισβητήσουν, τη δική σου ιστορία αρνούνται, το δικό σου πολιτισμό θέλουν να παραχαράξουν. Από την καρδιά της Μακεδονίας στέλνουμε το μεγάλο μήνυμα. Δεν θα δεχθούμε τετελεσμένα που αμφισβητούν και υποθηκεύουν τα εθνικά μας δίκαια. Δεν θα υποστείλουμε τη σημαία του αγώνα. Το όνομά μας είναι η ψυχή μας».

Επειδή οι νυν κυβερνώντες, επικαλούμενοι «προφάσεις εν αμαρτίαις», έχουν αναγάγει τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ως… μέντορα της δικής τους, ανιστόρητης απόφασης για την παραχώρηση στα σκόπια, όχι μόνο του ονόματος της Μακεδονίας, αλλά και της αναγνώρισης «μακεδονικής» γλώσσας και εθνότητας, καλό θα ήταν να διαβάσουν τις παραπάνω δηλώσεις των δυο ιστορικών ηγετών της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς παράταξης της χώρας μας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Ανδρέα Παπανδρέου.

Η διορατικότητα των οποίων δικαιώνεται για μια ακόμη φορά σήμερα, τούτες τις μέρες, που η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού δεν ξέχασε, παρ’ ότι πέρασαν πάνω από ένα τέταρτο του αιώνα και όχι δέκα χρόνια, όπως είχε πει ο αείμνηστος Μητσοτάκης.