Άγιος Τύχων
Επίσκοπος Αμαθούντος Κύπρου
Ο Άγιος Τύχων έζησε κατά τη διάρκεια της βασιλείας των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονηρίου. Καταγόταν από ευσεβή οικογένεια, που τον ανέθρεψε «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου».
Πολύ γρήγορα ο Τύχων διακρίθηκε για το ήθος του χαρακτήρα του, τη σύνεση, τη διάκριση και τη μελέτη των θείων Γραφών.
Σε νεαρή ηλικία ο Επίσκοπος Μνημόνιος () και εκτιμώντας τις σπάνιες αρετές του, τον χειροτόνησε διάκονο και μετά το θάνατό του έγινε διάδοχός του. Σαν επίσκοπος πρόσφερε σπουδαίο έργο, διακρίθηκε για τα διοικητικά του χαρίσματα, τη φιλανθρωπική του δραστηριότητα και το κατηχητικό του έργο, που έφερε πολλούς ειδωλολάτρες στη χριστιανική θρησκεία.
Ο Άγιος Τύχων έχτισε πολλές εκκλησίες στη θέση ειδωλολατρικών ναών και για το σπουδαίο έργο του τιμήθηκε από το Θεό με το χάρισμα να κάνει θαύματα, θεραπεύοντας πολλούς αρρώστους και άλλους που είχαν την ανάγκη του.
Έζησε τη ζωή του με προσευχή, άσκηση, νηστείες και ταπείνωση, δίνοντας αγώνες για την Ορθοδοξία.
Πέθανε ειρηνικά και η μνήμη του τιμάται στις 16Ιουνίου. Απότμημα του Ιερού Λειψάνου του Αγίου βρίσκεται στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Ἀπολυτίκιον
«Τῆςἐρήμου πολίτης καὶἐν σώματι ἄγγελος, καὶ θαυματουργὸς ἀνεδείχθης, θεοφόρε Τύχων Πατὴρ ἡμῶν· νηστείᾳ ἀγρυπνίᾳ προσευχῇ, οὐράνια χαρίσματα λαβών, θεραπεύεις τοὺς νοσοῦντας, καὶ τὰς ψυχὰς τῶν πίστει προστρεχόντων σοι. Δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ πᾶσιν ἰάματα».
Άγιος Φιλωνίδης
Επίσκοπος Κουρίου
Ο Ιερομάρτυρας Φιλωνίδης (ή Φιλονείδης) γεννήθηκε στην Κύπρο γύρω στο 250 μ.Χ. Σε νεαρή ηλικία κλήθηκε να υπηρετήσει την Εκκλησία του Χριστού στο Κούριο, γνωστό για τη λατρεία του Κουρίου Απόλλωνα, στην αρχή ως αναγνώστης, ύστερα ως διάκονος και πρεσβύτερος και μετά το θάνατο του επισκόπου του Κουρίου σαν επίσκοπος.
Όταν ξέσπασε ο τρομερός διωγμός του Διοκλητιανού κατά των χριστιανών, ο τότε ηγεμόνας της Κύπρου Μάξιμος, συνέλαβε τον Άγιο Φιλωνίδη και τον έριξε στη φυλακή μαζί με τα τρία πνευματικά παιδιά του, τον ιερέα Αριστοκλή, το διάκονο Δημητριανό και τον αναγνώστη Αθανάσιο, τους οποίους θανάτωσαν με βίαιο τρόπο.
Στον Άγιο Φιλωνίδη, είπαν να θυσιάσει στα είδωλα, αλλιώς θα τον ξεγύμνωναν και μεθυσμένοι σάτυροι θα ασελγούσαν στο σώμα του. Ο ιερομάρτυρας αρνήθηκε. Μίλησε με τους άλλους συγκρατούμενους του και αφού προσευχήθηκε για πολλή ώρα με δάκρυα στα μάτια, τους φανέρωσε τις διαθέσεις του άρχοντα και την απόφασή του για αυτοθυσία. Ήθελε να μη σκανδαλισθεί κανένας από τον τρόπο που θα πέθαινε.
Μετά σύρθηκε σιγά - σιγά σ' ένα διάδρομο κι από μια μυστική θυρίδα ανέβηκε σ' ένα ψηλό γκρεμό. Εκεί σκέπασε το πρόσωπό του με τον επενδύτη του, έκαμε τρεις φορές το σημείο του σταυρού κι ύστερα έπεσε στο κενό. Οι δε ειδωλολάτρες, όταν βρήκαν το σώμα του νεκρό, το έβαλαν μέσα σ' ένα σάκο και το πέταξαν στη θάλασσα.
Έτσι το βρήκαν στην παραλία οι πιστοί, το παρέλαβαν και το έθαψαν με τιμές. Το μαρτύριο του Αγίου Φιλονείδη συνέγραψε ο επίσκοπος Αρίστων. Η μνήμη του τιμάται στις 17 Ιουνίου.
Άγιοι Αριστοκλής, Δημήτριος και Αθανάσιος
εκ Κύπρου
Ήταν Κύπριοι και έζησαν κατά τη διάρκεια των μεγάλων διωγμών κατά των χριστιανών των αυτοκρατόρων Μαξιμιανού και Διοκλητιανού (245-310 μ.Χ.).
Το 302 μ.Χ., ο Αριστοκλής, που καταγόταν από την Ταμασό, για να αποφύγει τους διωγμούς, ανέβηκε σ' ένα βουνό και κρύφτηκε μέσα σε μια σπηλιά. Από εκεί μάθαινε για τη θυσία των χριστιανών, που έδιναν τη ζωή τους για τον Ιησού Χριστό. Mια μέρα, μετά ένα όραμα που είδε, αποφάσισε να αφήσει το κρησφύγετό του και να κατέβει στη Σαλαμίνα.
Πήγε στο ναό της πόλης, όπου βρήκε να προσεύχονται ο διάκονος Δημήτριος με τον αναγνώστη Αθανάσιο.
Προσευχήθηκαν μαζί και αργότερα βγήκαν στην πλατεία της πόλης να στηρίξουν τους δοκιμαζόμενους αδελφούς τους. Συνελήφθησαν από τους ειδωλολάτρες και μετά από πολλά βασανιστήρια που υπέστησαν, για να απαρνηθούν τον Ιησού Χριστό, αποκεφαλίστηκαν. Η μνήμη τους τιμάται στις 23 Ιουνίου.
