Η συνάντηση της περασμένης εβδομάδας μεταξύ εκπροσώπων των ομάδων της περιοχής μας, κυρίως Ακαδημιών και της επιτροπής πρωταθλήματος της Ένωσης μας, στον πολυχώρο της Ελιάς, με θέμα συζήτησης την διεξαγωγή ενος ακόμη πρωταθλήματος υποδομής, το Κ16 και το ερώτημα που τέθηκε από τους παραβρισκόμενους παράγοντες για το αν ύστερα από τρεις ανεπιτυχείς προσπαθειες, της σημερινής, αλλά και της προηγούμενης διοίκησης της ΕΠΣ Ημαθίας, επιτέλους ευοδωθεί η τέταρτη, μας έδωσε την αφορμή να επιχειρήσουμε μια σύντομη αναδρομή στο παρελθόν και στην μέχρι σήμερα πορεία του παιδικού πρωταθλήματος.
***
Το ξεκίνημα του στην περιοχή μας, την αθρόα συμμετοχή των ομάδων τα πρώτα χρόνια και το αυθόρμητο αγκάλιασμα του από τους τότε παράγοντες και πως από τις 40 συμμετοχές, πριν 30 περίπου χρόνια, μέσα σε ελαχιστο διάστημα φθάσαμε στις 12 και σήμερα αναρωτιώμαστε αν μπορούμε να συγκεντρώσουμε 6 ομάδες από ολόκληρη την Ημαθία για να διοργανώσουμε ένα ακόμη πρωτάθλημα τμημάτων υποδομής, εκτός από το παιδικό, όταν οι Ακαδημίες ποδοσφαίρου φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια, σε κάθε γωνιά της Ημαθίας και είναι περισσότερες από τις ομάδες που διαθέτουν μόνο ανδρικό τμήμα.
***
Και μέσα από αυτή την αναδρομή και την επισήμανση λαθών που έγιναν και από την πλήρη άνθιση τα πρώτα χρόνια της ζωής του, το οδήγησαν στην πλήρη απαξίωση ίσως κάποιοι νεοπαράγοντες παραδειγματιστούν και πάρουν τις σωστές αποφάσεις.
***
Το παιδικό πρωτάθλημα στην Ημαθία λοιπόν ξεκίνησε πριν 30 και κατι χρόνια και την πατρότητα του έχει ο αείμνηστος δάσκαλος Παύλος Ακριτίδης. Πρόεδρος εκείνη την περίοδο της ΕΠΣ Ημαθίας.
***
Οι ομάδες που διέθεταν, όχι ολοκληρωμένα τμήματα υποδομής, όπως τα σημερινά, αλλά μόνο παιδικό, δίχως συμμετοχή σε κάποια επίσημη διοργάνωση, ήταν ελάχιστες και μπορούσε καποιος να τις μετρήσει στα δάχτυλα του ενος χεριού.
***
Μέσα σε ένα τέτοιο λοιπόν τοπίο, με τις ομάδες να μην διαθέτουν παιδικό τμήμα και κατάλληλες γηπεδικές εγκαταστάσεις και οι Ακαδημίες ποδοσφαίρου να αποτελούν είδος πολυτελείας, ο αείμνηστος δάσκαλος Παύλος Ακριτίδης, πρόεδρος τότε της ΕΠΣ Ημαθίας (δυστυχώς για το ποδόσφαιρο μας δεν μακροημέρευσε σ’ αυτήν την θέση, αφού κάποιοι που στη συνέχεια εξουσίασαν για πολλά χρόνια το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της περιοχής μας, φρόντισαν να “πριονίσουν” την καρέκλα του) αποφάσισε να δώσει προοπτική στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο της Ημαθίας, με την δημιουργία παιδικών ομάδων και αντίστοιχου πρωταθλήματος.
***
Και όχι μόνο το αποφάσισε αλλά έβαλε αμέσως σε εφαρμογή το σχέδιο του και η επιτυχία του εξέπληξε ακόμη και τους πιο αισιόδοξους υποστηρικτές του εγχειρήματός του!!
***
Στην πρώτη κιόλας περίοδο της διοργάνωσής του το παιδικό πρωτάθλημα της Ημαθίας μετρούσε 40 περίπου συμμετοχές. Ναι σωστά διαβάσατε 40 από τις 75 ομάδες που είχε στην δύναμή της η ΕΠΣ Ημαθίας εκείνη την εποχή και συμμετείχαν στα πρωταθλήματα της, έσπευσαν να δημιουργήσουν παιδικό τμήμα και να συμμετάσχουν στο αντίστοιχο πρωτάθλημά της.
***
Πως το πέτυχε; Με έναν πολύ απλό τρόπο. Δίνοντας κίνητρα στις ομάδες να δημιουργήσουν παιδικό τμήμα και να συμμετάσχουν στο αντίστοιχο πρωτάθλημα που διοργάνωσε η Ενωση!!
***
Ποιά ήταν τα κίνητρα που έδωσε στις ομάδες για να συμμετάσχουν στο παιδικό πρωτάθλημα που διοργάνωσε η ΕΠΣ Ημαθίας;
1ον Δήλωση συμμετοχής δωρεάν (δίχως παράβολο).
2ον Την έκδοση παιδικού δελτίου που εκδίδονταν από την ΕΠΣ Ημαθίας, είχε ισχύ ενός χρόνου και ήταν τελείως ανέξοδο.
3ον Δωρεάν διαιτησία.
4ον Οι ομάδες που δήλωναν συμμετοχή και ολοκλήρωναν δίχως προβλήματα το παιδικό πρωτάθλημα εισέπρατταν στο τέλος της περιόσου ένα βοήθημα 30.000 δραχμών. Ποσόν που την εποχή εκείνη έφθανε να πληρώσεις τον προπονητή της παιδικής σου ομάδας.
***
Με αυτά τα τέσσερα κίνητρα ο αείμνηστος Παύλος Ακριτίδης κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον των ομάδων και ξεπερνώντας κάθε προσδοκία να οργανώσει τα πιο πολυάριθμο παιδικό πρωταθλημα στην Ημαθία.
***
Ομως όπως ήδη αναφέραμε ο αείμνηστος δάσκαλος δεν μακροοημέρευσε στην προεδρία της ΕΠΣ Ημαθίας, αφού κάποιοι με τους οποίους είχε συνεργαστεί, φρόντισαν να “πριονίσουν” την καρέκλα του.
***
Και έφυγε ο Παύλος Ακριτίδης, πριν προλάβει να ολοκληρώσει την θητεία του στην ΕΠΣ Ημαθίας και ήρθε ο Γιώργος Καραμελίδης, που είχε υποσχεθεί μέχρι και γήπεδα στις ομάδες.
***
Και η πρώτη απόφαση που πήρε η διοίκησή του, για το παιδικό πρωτάθλημα ήταν η κατάργηση του βοηθήματος των 30.000 δραχμών (δεν είχε κυκλοφορήσει ακόμη το ευρώ) που δίνονταν στις ομάδες που συμμετείχαν και ολοκλήρωναν δίχως προβλήματα το αντίστοιχο πρωτάθλημα!!
***
Κακό ξεκίμημα έκανες του επισημάναμε σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε την ίδια ημέρα που έγινε γνωστή η απόφασή του για την κατάργηση των 30.000 δραχμών που συμμετείχαν στο παιδικό πρωτάθλημα.
***
Ξέρεις, ήταν η απάντησή του, τα οικονομικά της Ένωσης βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Μόλις βελτιωθούν, υπόσχομαι και θέλω να το γράψεις, ότι θα διπλασιάσω το βοήθημα των 30.000 δραχμών στις ομάδες που συμμετέχουν στο παιδικό πρωτάθλημα.
***
Και εμεις το γράψαμε καθησυχάζοντας τις ομάδες ότι δήθεν το μέτρο (η κατάργηση των 30.000 δραχμών) ήταν προσωρινό και μόλις φτιάξουν λίγο τα οικονομικα της Ενωσης θα το πάρουν σε διπλούν!!
***
Και τα χρόνια πέρασαν και όχι απλά βελτιώθηκαν τα οικονομικά της ‘Ενωσης μας, αλλά άνθισαν και σ΄ αυτό βέβαια βοήθησαν σημαντικά οι επιτυχίες της Εθνικής μας ομάδας (κατάκτηση του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, προκρίσεις σε Μουντιάλ και Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κ.α.) αφού τα έσοδα της ΕΠΟ, αλλά και των ΕΠΣ σε μεγάλο βαθμό εξαρτώνται από την πορεία της Εθνικής ομάδας (επιχορηγούνται από την UEFA με ποσά ανάλογα της επιτυχίας τους. Οπως ακριβώς συμβαίνει και με τις ομάδες που συμμετέχουν στις διεθνείς διοργανώσεις).
***
Και ενω έφθασε η ΕΠΣ Ημαθίας, όπως η ίδια παραδέχονταν στον ετήσιο οικονομικό απολογισμό της να έχει αποθεματικό στην τράπεζα 240 χιλιάδων ευρώ, η υπόσχεσή της για επιστροφή του βοηθήματος των 30.000 δρχ. (200 ευρώ περίπου) στις ομάδες του παιδικού πρωταθλήματος παρέμεινε υπόσχεση!!
***
Και όσο πολλαπλασιάζονταν ο τραπεζικός της λογαριασμός τόσο πιο άπληστη γίνονταν με τις ομάδες που συμμετείχαν στο παιδικό πρωτάθλημα. Και όχι μόνο δεν επέστρεψε, όπως είχε υποσχεθεί, το βοήθημα των 30.000 δρχ. αλλά χρόμο με το χρόνο κατάργησε και τα υπόλοιπα ευεργετήματα που είχε χρησιμοποιήσει ο αείμνηστος Παύλος Ακριτίδης για να δελεάσει τις ομάδες και να δημιουργήσουν παιδικό τμήμα.
***
Έτσι η δωρεάν συμμετοχή στο παιδικό πρωτάθλημα αντικαταστάθηκε αρχικά με παράβολο 50 ευρώ και αμέσως μετά 100. Οπως βέβαια καταργήθηκε και η δωρεάν διαιτησία στο παιδικό πρωτάθλημα όπως φυσικά και το παιδικό δελτίο.
***
Κατά τα άλλα πριμοδοτήθηκαν αμέσως μετά τις Ενωσιακές εκλογές (όχι τις τελευταίες, αλλά τις προηγούμενες) ομάδες που δεν διέθεταν ούτε έναν γηγενή ποδοσφαιριστή, και όμως έκαναν πρωταθλητισμό, με 800 ευρώ !!
***
Αποτέλεσμα: Επι εποχής Παύλου Ακριτίδη μπορεί η Ενωση μας να μην διέθεται “φουσκωμένο” τραπεζικό λογαριασμό, ούτε αξιώματα στο ΔΣ της ΕΠΟ, είχε όμως 40 ομάδες στο παιδικό της πρωτάθλημα.
***
Η διοίκηση Καραμελίδη παρέλαβε άδεια ταμεία και ένα παιδικό πρωτάθλημα 40 περίπου ομάδων έζησε την εποχή “των παχυών αγελάδων”, με πολύ μεγάλες επιχορηγήσεις, από την ΕΠΟ λόγω των επιτυχιών της Εθνικής και άφησε πίσω της 135.000 ευρω, δυσβάστακτα βάρη στις ομάδες υποχρεώνοντας τες να πληρώνουν μεγαλυτερο αντίτιμο για τις υπηρεσίες που τις προσέφερε (έκδοση δελτίων, διοργάνωση πρωταθλημάτων κ.α.) από αυτό που πλήρωναν οι υπόλοιπες σε ολόκληρη την Ελλάδα και ένα παιδικό με 12 συμμετοχές, όταν οι Ακαδημίες στην περιοχή μας έχουν 10πλασιαστεί!
***
Και μην νομισετε ότι η κατάσταση καλυτέρευσε με την αλλαγή διοίκησης πριν ενάμιση χρόνο, παρά τις καλές προθέσεις και τις προσπαθειες που καταβάλει ο πρόεδρος της Βασίλης Φωτιάδης και δυο - τρεις, δεν είναι περισσότεροι, συνεργάτες του;
***
Να φανταστείτε ότι η επιτροπή πρωταθλήματος της ΕΠΣ Ημαθίας βάφτισε νεαρούς και ταλαντούχους για τα δεδομένα του δικού της πρωταθλήματος παίκτες που τον Δεκέμβριο κλείνουν τα 20 και μπαίνουν στα 21 γιατί προφανώς έτσι συμφέρει σε δυο - τρεις ημέτερες ομάδες και προσπαθεί να διοργανώσει ένα πρωτάθλημα υποδομής που δεν εξυπηρετεί ούτε το ποδόσφαιρο, ούτε τις ομάδες, επειδή λέει αυτό προβλέπεται από την ΕΠΟ.
***
Ε και επειδή το σκέφθηκαν έτσι στην ΕΠΟ, που δεν γνωρίζουν τις συνθήκες που επικρατούν σε κάθε περιοχή, εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να το ακολουθήσουμε;
Γράφει ο Νίκος Καμπούρης
