Μετά τη μεγαλειώδη πρεμιέρα στην Επίδαυρο, η τραγωδία «Αγαμέμνων» του Αισχύλου, σε σκηνοθεσία Τσέζαρις Γκραουζίνις, με τη συμπαραγωγή των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Βέροιας & Κοζάνης, ξεκίνησε την περιοδεία της από τη Βέροια, όπου και παρουσιάστηκε το βράδυ της Τρίτης 10 Ιουλίου, στο θέατρο Άλσους «Μελίνα Μερκούρη».

Ο Γιάννης Στάνκογλου σε διπλό ρόλο, του Αγαμέμνονα και του Αίγισθου, η Μαρία Πρωτόπαππα στο ρόλο της Κλυταιμνήστρας, ο Θοδωρής Κατσαφάδος, ο Αργύρης Πανταζάρας, η Ιώβη Φραγκάτου και 12μελής χορός, ζωντάνεψαν στη σκηνή του θεάτρου, σε μία πολύ προσεγμένη παράσταση, με τις εξαιρετικές τους ερμηνείες, τον αιματοβαμμένο μύθο των Ατρειδών, σε πολύ καλή απόδοση του αρχαίου κειμένου, χωρίς καθόλου υπερβολές.

Η συγκεκριμένη τραγωδία, που αφηγείται την επιστροφή του Βασιλιά Αγαμέμνονα στο Άργος, μετά το τέλος του Τρωικού Πολέμου, τη θερμή αρχικά υποδοχή της γυναίκας του Κλυταιμνήστρας, η οποία όμως κρύβει το οργανωμένο σχέδιο δολοφονίας του, που έχει καταστρώσει με τον εραστή της και ξάδελφο του Αγαμέμνονα Αίγισθο, προκειμένου να εκδικηθεί τη θυσία της κόρης τoυς Ιφιγένειας, δείχνει μέσα από τη σοφία του Αισχύλου, το φαύλο κύκλο αίματος που ανοίγουμε, όταν ζητάμε τυφλή εκδίκηση.

Οι χαρακτήρες είναι τόσο πεισμένοι για το δίκαιό τους, ώστε καταλήγουν να διαπράττουν νέα εγκλήματα και έτσι ο φαύλος κύκλος του αίματος συνεχίζεται. Η Κλυταιμνήστρα θριαμβευτικά δηλώνει ότι «εγώ τον σκότωσα» και ότι καθένας έχει τόσο δίκιο, όσο και η δύναμη να το επιβάλλει. Ο Αίγισθος, επίσης, υποστηρίζει ότι τον εκδικήθηκε, διότι ο πατέρας του Ατρεύς είχε καλέσει το Θυέστη, το δικό του πατέρα, προσφέροντάς του σε δείπνο τα ίδια του τα παιδιά.  Και ο χορός που βρίσκεται σε πλήρη απόγνωση, δηλώνει : «Πληγή αντί πληγής!» και «Για κλάματα είμαστε!».

Μία διδακτική παράσταση, με σαφή πολιτική διάσταση, που δίνει την ευκαιρία στους θεατές να σκεφτούν τον παραλογισμό του κόσμου, στον οποίο ζούμε και τα πάθη που μπορεί να οδηγήσουν.

Το έργο έτυχε θερμής υποδοχής και οι ηθοποιοί που έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό μετά το τέλος της παράστασης.

Ε.Β.