Γέμισε η Βέροια με πολιτικούς αρχηγούς.

Τι Μητσοτάκηδες, τι Ανδρουλάκηδες, τι Κασσελάκηδες.

Μόνο ο Ζωιδάκης έλειπε, αλλά πού θα πάει. Αυτόν θα τον φέρει ο Καγκελίδης.

Γεμίσαμε λοιπόν υποσχέσεις ατέλειωτες. Όπως το Θα του Ανδρέα. 

Τουλάχιστον τότε το παντελόνι μας ήταν τίγκα στα πεντοχίλιαρα.

Και έτσι μπορούσαμε να πάμε στα μπαρ της εποχής, να κεράσουμε και καμιά πέντε-έξι σαμπάνιες τα κορίτσια.

Διότι είμεθα τζέντλεμαν εσαεί.

Τώρα περιμένουμε τον Βελόπουλο, χωρίς χειρόγραφα όμως στα χέρια, αφού θα μας τα πει από στήθους.

Χαζά, χαζά, όσο δεν εμφανίζεται, τόσο ανεβαίνουν τα ποσοστά του.

Και ξανά προς την "Νίκη" τραβά.

Το σίγουρο είναι ότι ο Κασσελάκης έφερε την Φάρλι μαζί του για να γνωρίσει, η αυτής υψηλότητα, τα αδέσποτα της Βέροιας.

Εν αντιθέσει με τον Μητσοτάκη που επέλεξε να άφησει το ευρωκομματόσκυλο του, τον Πίνατ, στου Μαξίμου, για να μην γνωριστεί με τα σκυλοκορίτσια μας και γίνει γαμπρός Βεροίας.

Την φωταγώγηση του δημαρχείου με ασπρόμαυρο φόντο ζήτησε ο Κώστας Παλουκιδης από τον δήμαρχο.

Κι αν ρε συ Κώστα πάρει ο Ολυμπιακός την ευρωπαϊκή κούπα ή ο Άρης το κύπελλο, τι θα το κάνουμε το δημαρχείο. Αμέρικαν μπαρ;

Χαλαραααααα, ρε.