Καιρό, χρόνο και, είχα να...μυρίσω το χορτάρι του ΔΑΚ της Νάουσας. Την Πέμπτη το πήρα απόφαση. Βλέπεις, η Νάουσα είναι η αδυναμία των νεανικών μου χρόνων. Θυμάμαι τη μεγάλη ομάδα του Τσιάρτα, του Μάρκου, του Κυζερίδη, του Ιακωβίδη, του Αργυρίου, του Μιχαηλίδη και τόσων άλλων παιδιών, που δόξασαν το ποδόσφαιρό μας στα πέρατα του κόσμου, παίζοντας και στην εθνική μας ομάδα. Συνάντησα γνώριμους στο τερέν, με προπονητή έναν αξιολογότατο ποδοσφαιράνθρωπο, το Γιώργο Σγούρδα. Περηφανόπουλος, Αργυρίου, Παντζαρτζίδης, Νίκου, Κουκουράκης και πολλά νέα παιδιά. Ερασιτεχνικό πρωτάθλημα, αλλά η αγάπη δεν σβήνει ποτέ.

«Δουλεύουμε μαζί με το γιατρό τον Ελευθερόπουλο και ήδη οι διαφημιστικές πινακίδες στο γήπεδο γεμίζουν. Ο κόσμος δείχνει τη θέλησή του να βοηθήσει την ομάδα», μου λέει η «σειρά» μου, ο  Γιάννης Γρηγορίου, πάντα σεμνός, αποφεύγοντας με...σπριντ τη φωτογραφία, όπως τότε που καταξιώθηκε στη Νάουσα και έπαιξε επί σειρά ετών στον Πανιώνιο και σε άλλες ομάδες της Α΄ Εθνικής, πριν περάσουμε στο ξενικό Super League!

Ευχές στον Αποστόλη Μπέκα και τους ανθρώπους του διοικητικού του συμβουλίου, να πάνε όλα καλά. Και η ομάδα να βρει το δρόμο της, παίζοντας ωραίο και καθαρό ποδόσφαιρο, όπως έκανε πάντοτε άλλωστε!

Θόδωρος Ελευθεριάδης