Αν σήμερα, στην Ελλάδα της κρίσης, της υπερφορολόγησης, των επανειλημμένων και ασταμάτητων μνημονίων, της κατάρρευσης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, της μερικής και ανασφάλιστης απασχόλησης, των «υποκατάστατων» μισθών, των ανύπαρκτων συντάξεων, της προσφυγιάς εκείνων που φεύγουν για μια καλύτερη τύχη και εκείνων που έρχονται και εγκλωβίζονται, της πολιτικής απάτης, υπάρχει κάτι που αντιστέκεται, είναι ο πολιτισμός. Ο οποίος και αποτελεί το μεγαλύτερο εχθρό τους, γι’ αυτό και χτυπιέται σκόπιμα και ανελέητα από τους βάρβαρους και συγχρόνως παλεύει ακόμα να σταθεί στα πόδια του.

Απέναντι στην αριθμοποίηση των Ελλήνων, ευτυχώς που έχουμε καταξιωμένους καλλιτέχνες, οι οποίες καταφέρνουν να αγγίζουν τις ευαίσθητες χορδές μας, να μας ταξιδεύουν σε μελωδίες που μας συντροφεύουν, αλλά και μας προβληματίζουν. Όλοι αυτοί οι καλλιτέχνες, που κατά καιρούς έρχονται στα μέρη μας και έχουν αφήσει τα σημάδια τους σε προηγούμενες γενιές, αλλά εξακολουθούν να δίνουν, μέσα από την πορεία τους, μουσικά εφόδια και στις επόμενες. Ευτυχώς, λοιπόν, που έχουμε ακόμα τον πολιτισμό!