Ο ελληνικός λαός με την ετυμηγορία του στην εκλογική διαδικασία της 7ης Ιουλίου έστειλε ένα σαφές μήνυμα. Έδωσε εντολή στον Κυριάκο Μητσοτάκη να κυβερνήσει τη χώρα, σύμφωνα με το σχέδιο που έχει ο ίδιος και έστειλε τον Αλέξη Τσίπρα στην αντιπολίτευση, με ένα ποσοστό, όμως, που αγγίζει το 32% και καθιστά το ΣΥΡΙΖΑ ισχυρή αντιπολίτευση στο εσωκομματικό πεδίο της χώρας.
Αλλά για να πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πέτυχε μια ιστορική νίκη με το 39,8%, μία νίκη που ισοδυναμεί και με προσωπικό του θρίαμβο. Η ΝΔ κατάφερε να κατακτήσει την αυτοδυναμία, κάτι που είχε να πετύχει ελληνικό κόμμα (ΠΑΣΟΚ) από το 2009, πριν από την έναρξη της κρίσης δηλαδή.
Ένα αποτέλεσμα, ωστόσο, που δεν επιτρέπει στον Κυριάκο Μητσοτάκη, με τη διαφορά των 8,5 μονάδων και τους 158 βουλευτές που διαθέτει, να κάνει και ό,τι θέλει. Κι' αυτό γιατί πολύ απλά το 39,8% του Κυριάκου Μητσοτάκη σε σχέση με το 31,6% του Αλέξη Τσίπρα λέει ότι, ο πρώτος έχει εντολή να κυβερνήσει με ορίζοντα τετραετίας, αλλά ο δεύτερος θα τον πιέζει. Ο λαός, δηλαδή, δεν ήθελε επ' ουδενί η χώρα να μπει σε περιπέτειες ακυβερνησίας ή ετερόκλητων συμμαχιακών σχημάτων, όπως είχε συμβεί με τους ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, οπότε και στράφηκε στην προτιμητέα λύση της αυτοδυναμίας.
Κάτι που δείχνει, βέβαια, πως η ΝΔ θα εφαρμόσει το πρόγραμμά της, αλλά θα έχει ένα ΣΥΡΙΖΑ που δεν θα θέλει να της χαριστεί σε τίποτα. Κι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε κάθε του απόφαση θα κρίνεται άμεσα και αυστηρά.
Το μήνυμα, λοιπόν, που έστειλε η κάλπη στον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος και το έλαβε, είναι ότι θα πρέπει να μετεξελιχθεί από ένα χαλαρό κόμμα σε μεγάλη παράταξη.
Και σύντομα μάλιστα. Αυτό βέβαια προϋποθέτει Συνέδριο Επανίδρυσης και βαθιές τομές σε όλα τα επίπεδα. Στελέχη τα οποία κληρονόμησε ο Αλέξης Τσίπρας και λειτούργησαν ως βαρίδια με τις ιδεοληψίες τους και την ανεπάρκεια που επέδειξαν, δεν πρέπει να έχουν καμία θέση στη νέα παράταξη. Γιατί ακριβώς γι' αυτό το λόγο ο ελληνικός λαός τιμώρησε το ΣΥΡΙΖΑ, αλλά συγχρόνως τον κράτησε πολύ ισχυρό. Δεν τον πέταξε στη λήθη της ιστορίας, όμως τον έφερε στη θέση της αντιπολίτευσης, προχωρώντας στην πρέπουσα αυτοκριτική και έχοντάς τον ταυτόχρονα «έτοιμο» όσο καιρό θα δοκιμάζεται ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αυτές οι εκλογές, λοιπόν, ανέδειξαν ένα δίπολο, ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο συγκέντρωσε το 71,6%, αφήνοντας κατά πολύ πίσω τους υπόλοιπους. Και εδώ θα πρέπει να επισημανθεί ότι σχηματισμοί που γεννήθηκαν στην κρίση, εξοβελίστηκαν και τέθηκαν «νέοι» στη βουλή (Βαρουφάκης και Βελόπουλος) να τους εκπροσωπούν, αλλά συνάμα και μια πολύ σημαντική νίκη της δημοκρατίας επιτεύχθηκε έναντι του φασισμού, με την εξαφάνιση της Χρυσής Αυγής από την ελληνική βουλή. Η οποία πανηγυρίστηκε από κάθε Έλληνα δημοκράτη, επιλογή την οποία είχε ανάγκη ο τόπος.
Εν κατακλείδι, οι Έλληνες επέστρεψαν σε ένα νέο μοντέλο «ελεγχόμενου δικομματισμού», με τον Κυριάκο Μητσοτάκη παντοδύναμο, μεν, αλλά τον Αλέξη Τσίπρα να τον πιέζει και να του δείχνει τα... δόντια του.
