• Σπίτι 100 % από μπαμπού! Θα το νοίκιαζες;

Στην Ινδονησία, σε ένα ειδυλλιακό τοπίο μέσα στην τροπική ζούγκλα, διατίθεται προς ενοικίαση ένα οίκημα κατασκευασμένο μέσα και έξω από μπαμπού! Η τετραώροφη αυτή κατοικία, βρίσκεται πάνω στον ποταμό και διαθέτει σε κάθε επίπεδο μπαλκόνι ιδανικό για γιόγκα ή για δείπνο. Στον εξωτερικό χώρο υπάρχει ακόμα και ιδιωτική πισίνα!

*****

• Ο φιλήσυχος οικογενειάρχης που στραγγάλιζε ανθρώπους 17 χρόνια!

Ο Ντένις Ρέιντερ είναι ένας από τους γνωστούς κατά συρροήν δολοφόνους των τελευταίων ετών. Σκότωσε 10 άτομα από το 1974 μέχρι και το 1991 στην Ουιτσιτά του Κάνσας.

Έχει μείνει γνωστός στην ιστορία με το ψευδώνυμο “BTΚ Killer” (όπως αυτοαπεκαλείτο χρησιμοποιώντας τα αρχικά των λέξεων Δένω – Βασανίζω – Σκοτώνω) λόγω της μεθόδου που ακολουθούσε με τα θύματα του. Επί δεκαετίες, ο BTK έπαιζε με τις διωκτικές αρχές το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό, καθώς μετά κάθε έγκλημα άφηνε ενδείξεις στον τόπο του εγκλήματος για να τις παραπλανήσει και έστελνε επιστολές προκαλώντας τους να τον πιάσουν.

*****

• Λύνει τον κύβο του Ρούμπικ σε 4 λεπτά με… το ένα χέρι!

Κι όμως, ερευνητές στο openAI στην Καλιφόρνια, εξέλιξαν έναν ρομποτικό βραχίονα, ο οποίος χρησιμοποιώντας τεχνητή νοημοσύνη έλυσε τον κύβο του Ρούμπικ σε… 4 λεπτά!

Μάλιστα το απίστευτο αυτό επίτευγμα το κατάφερε με ένα και μόνο ρομποτικό χέρι, με 24 αρθρώσεις παρόμοιες με αυτές του ανθρώπινου χεριού.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν προσομοίωση σε υπολογιστή για να διδάξουν το ρομπότ -ακούει στο όνομα «Dactyl»- πώς θα επιλύσει τον κύβο. Θα απαιτούντο 13.000 χρόνια για να ολοκληρώσει ένας άνθρωπος τις ρουτίνες της διδασκαλίας. Οπτικοί αισθητήρες και ένας αλγόριθμος επίλυσης του κύβου έδωσαν τις οδηγίες τεχνητής νοημοσύνης για τις κινήσεις που έπρεπε να γίνουν.

*****

• Πόσο… μισεί τα παιδιά της; Απίστευτα ονόματα, στο τέταρτο το “τερμάτισε”!

Κι αυτό διότι αυτή η μαμά έχει επιλέξει ίσως τα πιο περίεργα ονόματα όλων των εποχών! Η είδηση βέβαια δεν είναι αυτή. Η είδηση είναι πως το όνομα που έχει επιλέξει για το τέταρτο παιδί -και δεύτερο γιο- της, ενδέχεται να είναι… παράνομο!

Πρόκειται για την Claire Alexander-Johnston, που ζει στο Byron Bay στην Αυστραλία. Η επιλογή της, λοιπόν, για το όνομα του γιου της είναι… πολίτης!

Ναι, καλά διαβάσατε, πολίτης. Η ίδια -blogger στο επάγγελμα- πληροφόρησε το πολυπληθές κοινό της (σ.σ. 117.000 ακόλουθοι) στο Instagram πως είχε… κάποιες αναποδιές με το όνομα του τέταρτου παιδιού της, καθώς όταν το ανακοίνωσαν στην οικογένεια, κάποιος σημείωσε πως ίσως να είναι παράνομο!

Ο λόγος; Στην Αυστραλία η λέξη πολίτης ενδέχεται να εμπίπτει στην κατηγορία του “τίτλου”, όπως για παράδειγμα ο “βασιλιάς”, ο “δούκας”, ο “λόρδος” ή ο “λοχαγός”.

“Προσπαθήσαμε να το αλλάξουμε. Το “ντίσκο” μπήκε ξανά στο τραπέζι!” γράφει η ίδια, αποκαλύπτοντας πως όντως, κάποια στιγμή σκέφτηκε να ονομάσει το γιο της “ντίσκο”.

Και συνεχίζει… εντελώς επιστημονικά: “Τίποτα όμως δεν το νιώθαμε να σου ταιριάζει ενώ είσαι ζυγός στο ζώδιο με ένα πολύ ευαίσθητο και υποβόσκων φεγγάρι Αιγόκερου. Συνεπώς, πολίτη, είσαι και πάντα θα είσαι ένας πολίτης του κόσμου”!

Πάντως, αξίζει να αναφερθούν και τα ονόματα που έχει δώσει στα τρία υπόλοιπα παιδιά της: Άτλας, Έβερεστ, Ζέφυρος!

Μένει να φανεί το κατά πόσο θα “βγάλει άκρη” αυτή η… ιδιαίτερη μαμά με την νομοθεσία στην Αυστραλία, ούτως ώστε να ονομάσει το παιδί της “πολίτης”…

*****

• Πυθία: Το σύστημα της Google που “διαβάζει” μισοκατεστραμμένες αρχαίες ελληνικές επιγραφές!

Ερευνητές της Deep Mind, της θυγατρικής εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης της Google, με επικεφαλής έναν Έλληνα, δημιούργησαν την «Πυθία», ένα «έξυπνο» σύστημα που φαίνεται να τα καταφέρνει καλύτερα και από τους ανθρώπους ειδικούς στην ανάγνωση μισοκατεστραμμένων επιγραφών με αρχαία ελληνικά κείμενα.

Το πλήρως αυτοματοποιημένο σύστημα, το πρώτο του είδους του στον κόσμο, συμπληρώνει τις λέξεις που λείπουν, κάνοντας εναλλακτικές προτάσεις, πράγμα που μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο μέλλον τους επιστήμονες να διαβάσουν αρχαίες επιγραφές. Υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες επιγραφές από διάφορα μέρη του κόσμου και κάθε χρόνο ανακαλύπτονται μερικές δεκάδες νέες. Δυστυχώς πολλές έχουν διαβρωθεί ή καταστραφεί με το πέρασμα των αιώνων, με αποτέλεσμα να είναι πια δυσανάγνωστες ή ένα μέρος του κειμένου τους έχει χαθεί για πάντα. Η συμπλήρωση των κενών είναι δύσκολη δουλειά, που απαιτεί μεγάλες γνώσεις, σύγκριση με άλλα κείμενα, διαίσθηση κ.αά.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Έλληνα Γιάννη Ασσαέλ, εκπαίδευσαν ένα νευρωνικό δίκτυο (είδος αλγόριθμου τεχνητής νοημοσύνης) να μαντεύει τις λέξεις ή τα γράμματα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που λείπουν σε επιγραφές από πέτρα, κεραμικά ή μέταλλο, ηλικίας 1.500 έως 2.600 ετών (7ος αιώνας π.Χ. έως 5ος αιώνας μ.Χ.). Η «Πυθία» έμαθε έτσι να αναγνωρίζει μοτίβα σε 35.000 επιγραφές που περιέχουν πάνω από τρία εκατομμύρια λέξεις.

Όταν βρεθεί μπροστά σε μια νέα ελλιπή επιγραφή, η «Πυθία» (έχει το όνομα της πρωθιέρειας του θεού Απόλλωνα στο Μαντείο των Δελφών) προτείνει έως 20 διαφορετικές λέξεις ή γράμματα και αφήνει τους ειδικούς να επιλέξουν αυτήν που θεωρούν καλύτερη λύση.

Σε μια συγκριτική δοκιμή, όπου τόσο η «Πυθία» όσο και οι ειδικοί κλήθηκαν να καλύψουν τα κενά σε 2.949 επιγραφές, οι τελευταίοι είχαν ποσοστό σφαλμάτων 57,3%, ενώ η τεχνητή νοημοσύνη σχεδόν το μισό (30,1%). Επιπλέον, ενώ οι άνθρωποι χρειάστηκαν δύο ώρες για μόνο 50 επιγραφές, η «Πυθία» έκανε τις προτάσεις της για το σύνολο των επιγραφών μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα!

Όπως είπε η Θία Σόμερσιλντ του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, μέλος της ερευνητικής ομάδας, αυτό δείχνει τις δυνατότητες της τεχνητής νοημοσύνης στο πεδίο της ψηφιακής επιγραφικής. Η Φιλίπα Στιλ του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ συμφώνησε ότι η «Πυθία» μπορεί να συμβάλει σημαντικά στην αποκατάσταση των επιγραφών, αν και οι άνθρωποι ειδικοί πάντα θα χρειάζονται. Η «Πυθία» θα μπορούσε να αξιοποιηθεί και σε συναφή πεδία, όπως η αρχαία φιλολογία, η παπυρολογία, η κωδικολογία κ.ά.

Ο Γιάννης Ασσαέλ αποφοίτησε το 2013 από το Τμήμα Εφαρμοσμένης Πληροφορικής του Πανεπιστημίου Μακεδονίας στη Θεσσαλονίκη και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στα βρετανικά πανεπιστήμια Imperial και Οξφόρδης, όπου και κάνει σήμερα το διδακτορικό του στο Τμήμα Επιστήμης των Υπολογιστών, με αντικείμενο τη μηχανική μάθηση. Παράλληλα, από το 2015 είναι ερευνητής της Deep Mind στο πεδίο της τεχνητής νοημοσύνης.