breaking news Νέο

Αρ(α)κάς!

  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!
  • Αρ(α)κάς!

Στον αστερισμό της Σταυρούλας Χριστοφιλέα βρίσκεται πλέον η χώρα μας, συντρόφισσες και σύντροφοι, Αρ(α)κίτισσες και Αρ(α)κίτες.

 

Ποιος Μουτσινάς και Μενεγάκη ρε. Τους πήρε αμπάριζα όλους η Σταυρούλα, με την ΕΡΤ να κάνει τρελά νούμερα με την απογευματινή εκπομπή της για τον κορονοϊό.

 

Δεν μπορείτε να πείτε. Αυτό το μαλλί της, βγαλμένο από την εποχή των 80ς, σγουρό σαντρέ, με μπόλικο χαλκό, κόλασε τον ανδρικό πληθυσμό.

 

Ειδικά εμάς τους μεσήλικες, ε, που από την εποχή του βρώμικου 89, την έχουμε στην οθόνη μας, ως πρότυπο δημοσιογραφίας.

 

Θυμάμαι εκείνη την εποχή το σύνθημα της κλαδικής πρασινοφρουρών Αθηνών και Περιχώρων «Σταυρούλα ζούμε, για να σε δούμε».

 

Μετά από τόση δόση Σταυρούλας λοιπόν κάθε απόγευμα, τα μάθαμε όλα για το φονικό ιό. Μέχρι και αριστεροί ψάλτες στην εκκλησία του Σωτήρη Τσιόδρα άνετα γινόμαστε.

 

Τι πώς αλλάζουμε τα πάμπερς, πλένοντας τα χέρια μας με κεζάπι και χλωρίνη, σε διάλυμα ένα-ένα, τι ζωντανές συνδέσεις με καθηγητές λοιμωξιολογίας, πνευμονολογίας, εντατικολογίας.

 

Αν την ακούγαμε από το 1989, που μπήκε στην ΕΡΤ, δεν θα γινόμασταν δημοσιογράφοι, αλλά καθηγητές πανεπιστημίου στο Χάρβαρντ και το Μίτσιγκαν.

 

Αλλά είπαμε, τι να κάνουμε και άρθρα θα γράψουμε, και Αρ(α)κά θα γράψουμε και σχόλια θα γράψουμε, άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους ρίχνεις στα ξένα χέρια.

 

Όσο να ‘ναι, είναι όνειρο να έχεις μπροστά από το όνομά σου, το δρου. Δόκτορ Αρ(α)κάς, Μεγαλείο. Που μυαλό εμείς εκείνο τον καιρό.

 

Τρέχαμε να υπερασπιστούμε τον Ανδρέα από πόλη σε πόλη, από τον Μητσοτάκη και τον Κατσίκη, με τον οποίο έκανε κυβέρνηση η, τέως, επάρατος.

 

Τότε που η Αλλαγή κατέρρεε, εμείς ήμασταν εκεί. Στηρίζοντας το σύντροφο Μένιο από τις αθλιότητες της δεξιάς, ότι τα πάμπερς, τα χαρτόκουτα ε, ήταν γεμάτα στο πεντοχίλιαρο και πήγαιναν από υπουργείο σε υπουργείο, από εκείνο τον αφορισμένο τον Κοσκωτά.

 

Ωραίες εποχές, ξένοιαστες. Με την Αυριανή στο χέρι, φραπεδιά και μάλμπορο και το όνειρο για το σοσιαλισμό στην καρδιά μας.

 

Μεγαλεία αδέρφια, μεγαλεία!


Σύνδεση Συνδρομητή

Καλώς Ήρθατε! Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας

Να με θυμάσε Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Δεν είστε συνδρομητής; Αίτηση Εγγραφής

Ξεχάσατε τον κωδικό σας

Αίτημα Εγγραφής