Οι αντίπαλοι βρίσκονται εκτός των κομματικών-παραταξιακών τειχών. Οι εχθροί...εντός. Αδιάψευστη η λαϊκή θυμοσοφία στην πολιτική ζωή της χώρας μας, τόσο στην αυτοδιοίκηση, όσο και στην κεντρική διοίκηση. Προσωπικά συμφέροντα και φιλοδοξίες, όχι πια για τη δόξα, που ήταν το αφροδισιακό στοιχείο της ενασχόλησης με τα κοινά στα 80ς, αλλά για την αντιμισθία της καρέκλας. Τα προεκλογικά όνειρα καλυτέρευσης της ζωής των πολιτών, μέσω των πολύχρωμων και ιλουστρασιόν εντύπων, που μοιράζονται στους ψηφοφόρους, μαζί με το χτύπημα στην πλάτη και την υπόσχεση για το «εδώ είμαι εγώ, μετά τις εκλογές», καταλήγουν σε ένα διαγκωνισμό καρεκλών και έμμισθων θέσεων. Και όλα αυτά γίνονται για το καλό μας. Βλέπετε ο νεοέλληνας ξεχνά εύκολα. Και την επόμενη φορά πάλι θα «τσιμπήσει» στο χτύπημα στην πλάτη και το πρόγραμμα που θα φέρει...θάλασσα στον κάμπο μας. Όλα γίνονται σε τούτο τον τόπο πια. Τα λέει και το facebook, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε...