«Τον Δεκέμβρη του ΄44 πολέμησες στη μάχη της Αθήνας, με τον 1ο Λόχο του 1ου Τάγματος του Εφεδρικού ΕΛΑΣ.

Και ήταν τόση η περηφάνια σου για τη συμμετοχή σου σ’ αυτή την κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στη χώρα μας, που πολλά χρόνια αργότερα θα πεις πως «αν υπήρχε επιτύμβιο επίγραμμα που θα επιθυμούσες να χαραχτεί στον τάφο σου, θα ήταν: Πολέμησε τον Δεκέμβρη».

Από τον επικήδειο λόγο του Γενικού γραμματέα του ΚΚΕ, στη Μητρόπολη Αθηνών, για το Μίκη Θεοδωράκη. Για ακόμη φορά, αλάτι στις πληγές του ελληνικού εμφυλίου. Πολέμησε το Δεκέμβρη του 1944 ο Μίκης, σκοτώνοντας το Μίκη απέναντί του. «Μα είναι πράμα αυτό κύριε Ταξίαρχε. Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες;», τα μοναδικά λόγια του Θανάση Βέγγου στο «Ψυχή βαθιά».

Δυστυχώς  στην ανοιχτή πληγή φροντίζει να μπήγει ακόμη το μαχαίρι, συντηρώντας τον εθνικό διχασμό, ένας λόγος, που έπρεπε να ενώνει τον ελληνικό λαό, σε αυτές τις δύσκολες μέρες. Κρίμα.