Την άνοιξη θα πάρουμε πίσω τη ζωή μας, έφα ο Αλβέρτος Μπουρλά.

Προφανώς να μην πάμε τέλος άνοιξης, γιατί γνωστή η παροιμία «ζήσε "Μαύρε" μου να φας το Μάη τριφύλλι».

'Ή «εκεί που έμαθε το γουμάρι να μην τρώει, ψόφησε».

Μακάρι φυσικά να επαληθευτεί ο σύντροφος Μάκης, που ήταν από τα πιο δραστήρια μέλη της ΠΑΣΠ στο ΑΠΘ. Παπανδρεϊκός στο φουλ, λέμε. Με τον Ανδρέα, έτσι, όχι με το Γιωργάκη, για να ξηγιόμαστε.

Τέλος ο κορωνοϊός την άνοιξη με εμβόλια και χάπια της Pfizer. Μόλις τελειώσει δε η πανδημία και μας έρθει ξανά η όρεξη, θα δουλέψει και το μπλε χάπι, Μάκη μου, μπας και δούμε καμιά ανάταση σωματική, μαζί με την ψυχική.

Φεύγει ο ιός, έρχεται όμως ψοφόκρυο και χιόνια το σαββατοκύριακο. Και εκεί που είχαμε κάψει κάποια ντιβανομπάουλα της γιαγιάς, για να κάνουμε λιγάκι οικονομία στα ξύλα, μας έρχεται και ο χιονιάς, να αρχίσουμε να κατεβάζουμε τις φλοκάτες και τις χλαίνες.

Το καλύτερο υλικό πάντως για ξυλόσομπα είναι παλιές στρατιωτικές αρβύλες.

Μέχρι το μπουρί θα κοκκινίσει από τη ζέστη. Έλα όμως που και αυτές δεν παίζουν, αφού με ένα ζευγάρι τη βγάζουν τη θητεία οι φαντάροι μας.

Και πολύ τους είναι βέβαια, αφού υπηρετούν εννιάμηνο στα σύνορα και δωδεκάμηνο στη σκοπιά έξω από το...σπίτι τους!

Χαμός, αδέρφια, στην περιοχή των Μετεώρων, της Θεσσαλονίκης. Ψάχνονται οι κάτοικοι για τους ήχους που ακούν όλο το βράδυ, λες και σκάβει όλη η Κίνα υπογείως. Η μόνη λύση είναι να φωνάξουν το Λιακόπουλο, να κατεβεί στις πύλες της Ντάγλα Μακάν, να δει αν επικοινωνούν με Μετέωρα και αν τίποτα καλικαντζαραίοι χτύπησαν κανά ορυχείο κόκκας και δεν λένε να φύγουν με τίποτε, για να ξανάρθουν του χρόνου.

Και δεν θα μπορούσαμε να κλείσουμε με τίποτε άλλο, εκτός από το Survivor.

Παρατηρώντας το...ροξ του Βαλάντη, που κάποτε είχε μαλούρα δυο μέτρα, μετά μας το γύρισε σε καράφλα, αλλά κατόπιν έκανε εμφύτευση, δεν έχουμε παρά να αναφωνήσουμε.

Γλιτώσαμε, σύντροφοι, τρεις και πλέον χήνες, για να βάλουμε λίγες τρίχες, που στο φινάλε θέλουν και κεφάλι με μυαλό, για να σταθούν.

Λέτε ο Βαλάντης να μην έχει μυαλό; Εμ, που να το βρει το γεροντοπαλίκαρο, που ακροβατεί σε ένα σκοινί με αλκοόλ και παραισθήσεις. Και πού είσαι Βαλάντη. Αν υπάρχει πρόβλημα, να πούμε τους καλικαντζαραίους να σκάψουν και προς Μαλαισία μεριά, να σου φέρουν λίγο αλεύρι, να κάνεις καμιά ρυζόπιτα για το βράδυ.

Γκε, γκε;