Τηλεφωνική συνέντευξη με αφορμή το συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία έδωσε ο Νίκος Ζώκας, αντιπρόεδρος της Ελληνικής Επιτροπής για τη Διεθνή Ύφεση και Ειρήνη (ΕΕΔΥΕ) και πρόεδρος της ΕΔΥΕΘ, στο ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8 και στην εκπομπή «Λόγια σταράτα», στο δημοσιογράφο Αλέκος Χατζηκώστα
Απαντώντας στην ερώτηση για το πώς φτάσαμε μέχρι εδώ και τις αιτίες, σημείωσε: «Εμείς ως ΕΕΔΥΕ έχουμε μιλήσει πολλές φορές και από το 2014 μετά το γνωστό πραξικόπημα και την ανατροπή της τότε νόμιμης κυβέρνησης στην Ουκρανία είχαμε αναφερθεί στις αιτίες της εξέλιξης αυτής. Από τότε άρχισε να συσσωρεύεται έντονη εκρηκτική κατάσταση στην Ουκρανία, η οποία έφερε τα πράγματα στις σημερινές εξελίξεις. Μαζί μ’ αυτό θα πρέπει κανείς να συμπεριλάβει και άλλον παράγοντα. Εννοούμε την επέκταση του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της Ε.Ε στην περιοχή. Έχουμε καταγγείλει πολλές φορές τη συνεχή εξάπλωση του ΝΑΤΟ, την ένταξη συνεχώς και νέων κρατών, ειδικά στην ανατολική Ευρώπη και έχουμε καταγγείλει πολλές φορές την περικύκλωση της Ρωσίας, η οποία από το 2008 άρχισε ν’ αντιδρά στην εξάπλωση αυτή. Σε σχέση με το γιατί δεν αντέδρασε νωρίτερα, έχει να κάνει με το πότε ένιωσε ισχυρό το Ρωσικό κεφάλαιο. Πριν απ’ αυτό φαίνεται ότι είχε άλλα προβλήματα να λύσει μέσα στη χώρα του. Από την περίοδο αυτή και μετά άρχισε ν’ αντιδρά σ’ αυτή την επέκταση. Στη συνέχεια είχαμε το Δεκέμβρη ιδιαίτερα τις μεγάλες στρατιωτικές ασκήσεις- πρόβες πολέμου ουσιαστικά- τη μεταφορά στρατευμάτων σε χώρες όπως Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία και στις Βαλτικές χώρες. Αυτό που μπορεί να βγάλει κανείς ως συμπέρασμα είναι ότι υπήρχε μία όξυνση της αντιπαράθεσης μεταξύ μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων και ενώσεων. Από τη μία είναι ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-Ε.Ε και από την άλλη είναι η Ρωσία με τους συμμάχους της, η οποία, ας μην ξεχνάμε, πριν ενάμιση μήνα έδρασε στο Καζαχστάν ενάντια στις λαϊκές κινητοποιήσεις και έγερση που σημειώθηκε εκεί. Και εδώ μπαίνει το ερώτημα, γιατί γίνεται η αντιπαράθεση αυτή. Έχει να κάνει μήπως με έναν «παρανοϊκό Πούτιν» ή έναν «ανεπαρκή Μπάϊντεν», όπως πολλές φορές είναι η αστική προσέγγιση του προβλήματος; Η δική μας προσέγγιση είναι διαφορετική. Υπάρχει σύγκρουση μεγάλων συμφερόντων μονοπωλιακών. Από τη μία τα μονοπώλια των ΗΠΑ-Ε.Ε και από την άλλη της Ρωσίας, όπου τα τελευταία χρόνια ανδρώθηκαν, για να διεκδικήσουν από την πλευρά τους το ζωτικό τους χώρο. Και ο ζωτικός χώρος περιγράφεται με τα μεγάλα πλούτη που έχει η Ουκρανία και όχι μόνο αυτή, γιατί παντού αυτό συμβαίνει, με τις ενεργειακές και πλουτοπαραγωγικές πηγές της περιοχής, με τους δρόμους μεταφοράς- και η Ουκρανία είναι τεράστια περιοχή μεταφοράς ενέργειας από τη Ρωσία προς την Ευρώπη- με την προσπάθεια των μονοπωλίων να ελέγξουν τις αγορές και τα μερίδια και αυτή η σύγκρουση οικονομικών συμφερόντων εκφράζεται πολιτικά-γιατί η πολιτική είναι άμεση έκφραση της οικονομίας-και όταν δεν μπορούν να βρουν τα επίπεδα συνεννόησης μεταξύ τους, τότε η πολιτική εξελίσσεται σε πόλεμο. Ο πόλεμος είναι η εφαρμογή της πολιτικής, που εφαρμοζόταν πριν με βίαια μέσα».
Σε σχέση με την αυξανόμενη και πολύμορφη εμπλοκή της χώρας μας με το επιχείρημα ότι έτσι βρίσκεται με τη σωστή πλευρά της ιστορίας, απάντησε : «Σήμερα έχουμε μία αστική κυβέρνηση. Χτες είχαμε μία άλλη, είχαμε όλα αυτά τα χρόνια εναλλαγή κυβερνήσεων μονοκομματικών και μη, οι οποίες όμως εφαρμόζουν την ίδια πολιτική πρόσδεσης της χώρας μας στην Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Όλες μαζί, ανεξάρτητα πως αυτοαποκαλούνται, έχουν την εξωτερική τους πολιτική στον ίδιο τον παρανομαστή. Τα κόμματα αυτά είτε από τη θέση της κυβέρνησης, είτε της αντιπολίτευσης, τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούν. Και αυτά τα συμφέροντα η αστική τάξη έχει επιλέξει ότι εξυπηρετούνται καλύτερα από την Ε.Ε και το ΝΑΤΟ. Αυτή τη στιγμή η ελληνική αστική τάξη προσδοκά τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση στην περιοχή και γι’ αυτό τόσο πολύ- κάποιοι θα πουν πειθήνια, ως όργανο- η ελληνική κυβέρνηση εφαρμόζει τις επιταγές της Ε.Ε-ΝΑΤΟ-ΗΠΑ. Εφαρμόζει αυτά, γιατί αυτά επιτάσσουν τα συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης. Η γεωστρατηγική της αναβάθμισης γι’ αυτή και αυτή θέλει να πάρει ένα μερίδιο από το πλιάτσικο που γίνεται ενάντια στους λαούς της περιοχής και από την ενέργεια και από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και από τους διάφορους αγωγούς μεταφοράς ενέργειας. Αυτή είναι η θέση της εκάστοτε κυβέρνησης. Εμείς την καταδικάζουμε, λέμε ότι δεν συμφέρει στο λαό, φέρνει όλο και καινούριες περιοδικές φάσεις, που πολλαπλασιάστηκαν τα τελευταία χρόνια και από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και από αυτή της Ν.Δ, η χώρα μας έχει γίνει ορμητήριο των αμερικανονατοϊκών δυνάμεων στην περιοχή. Βλέπουμε ότι αξιοποιείται απόλυτα η χώρα μας μέσω των βάσεων Σούδας και Αλεξανδρούπολης και για αεροπλάνα ανεφοδιασμού και ηλεκτρονικής κατασκοπίας και δεν έχει τελειωμό αυτή η κατάσταση. Αυτό εμπλέκει τον ελληνικό λαό σε πολύ θανάσιμους κινδύνους. Γιατί από την άλλη μεριά και η Ρωσία πολύ έντονα τελευταία αλλά και το Ιράν έχουν πει «ότι απ’ όπου απειληθούν, εμείς θ’ αναγκαστούμε ν’ απαντήσουμε». Αυτό συμβαίνει και τώρα. Οποιαδήποτε απειλή δεχτούν αυτές οι χώρες, θ’ απαντήσουν. Δεν ήταν τυχαία και η πρόσφατη δήλωση της εκπροσώπου του ΥΠΕΞ της Ρωσίας, η οποία σε έντονο ύφος ανέδειξε το φόβο, τον οποίο δημιουργεί στη ρώσικη ηγεσία η αξιοποίηση του ελληνικού εδάφους».
Αναφερόμενος στην παραπληροφόρηση- μέσω των ΜΜΕ - που υπάρχει, διευκρίνισε: «Σ’ αυτόν τον πόλεμο υπάρχει και ο πόλεμος της προπαγάνδας. Έχουν απαγορευτεί ρωσικά ΜΜΕ. Ακόμη και στο διαδίκτυο ρώσικα ΜΜΕ που εκπέμπουν στα ρώσικα και όχι στα αγγλικά. Αποσκοπούν στην παραπληροφόρηση, στη μονόπλευρη ενημέρωση. Υπάρχει μία βασική αλήθεια που ξέρουμε, ότι το πρώτο θύμα στον πόλεμο είναι η αλήθεια. Αυτό συμβαίνει και στη Ρωσία. Η κάθε πλευρά θέλει να έχει τον έλεγχο της πληροφόρησης, που θέλει να διοχετεύει στο λαό. Γι’ αυτό λέμε στον ελληνικό λαό να είναι πολύ προσεκτικός στο τι ακούει. Πρέπει πολύ καλά να κοσκινίζει και να φιλτράρει αυτά που του λένε τα ΜΜΕ της χώρας μας είτε από οπουδήποτε αλλού. Η προπαγάνδα του πολέμου είναι και η πολεμική προπαγάνδα, οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος και εξαπολύεται σε πολύ μεγάλο βαθμό».
Απαντώντας στο τι μπορούν να κάνουν οι πολίτες, για να σταματήσει ο πόλεμος, τόνισε : «Θα το έβαζα γενικότερα το ζήτημα. Μπορεί ο κίνδυνος του πολέμου, ο πόλεμος ν’ αντιμετωπιστεί; Στο όλο σκηνικό θα ήθελα να προσθέσω έναν ακόμη παράγοντα. Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε μία πολύ έντονη διαδικασία, που μπορεί να οδηγήσει στην αντικατάσταση των ΗΠΑ στην κορυφή της ιμπεριαλιστικής πυραμίδας. Να πάψει δηλαδή να είναι η κυρίαρχη δύναμη. Και αυτό εκφράζεται τα τελευταία χρόνια με την ανάδειξη της Κίνας σε μεγάλο ανταγωνιστή των ΗΠΑ και ταυτόχρονα στον επαναεξοπλισμό της Ρωσίας με καινούρια οπλικά συστήματα, μαζί με το πυρηνικό οπλοστάσιο που έχει κληρονομήσει από την ΕΣΣΔ και με τις καινούριες επεξεργασίες».
Και κατέληξε : «Ο κάθε λαός στη χώρα του και όλοι οι λαοί μαζί σε κοινό αγώνα ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους, αλλά το βασικό είναι ενάντια στην αιτία που γεννά τον πόλεμο, που είναι το καπιταλιστικό σύστημα. Το ελληνικό κίνημα ειρήνης, μαζί με άλλους φορείς σε όλη τη χώρα, αναπτύσσει πλούσια δράση. Καλούμε το λαό, όπου είναι, με οποιονδήποτε τρόπο, να εκφράσει την αντίθεσή του στον πόλεμο και την ανάμειξη της χώρας μας με οποιονδήποτε τρόπο σ’ αυτόν».
