Η τόνωση των επιχειρηματικών ομίλων είναι ο βασικός στόχος των μέτρων που ανακοινώθηκαν όπως ο ίδιος πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης ανέφερε στην ομιλία του στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης σε συνδυασμό με την ετήσια παροχή ψίχουλων στο λαό προκειμένου να διασφαλίσει την σταθερότητα που επιτρέπει την συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής.
Για ανακούφιση και τόνωση των επιχειρήσεων μίλησε ο Κ. Μητσοτάκης από το Βελλίδειο συνεδριακό κέντρο στη Θεσσαλονίκη ανακοινώνοντας οκτώ μέτρα έως το τέλος του 2022 και 12 μέτρα που θα τεθούν σε ισχύ το 2023. Χαρακτηριστικό γνώρισμα τους είναι η προσπάθεια της κυβέρνησης μέσα από κάθε μέτρο να βγάλει κέρδος για τις επιχειρήσεις όπως από προγράμματα στέγης και νέας μείωσης ασφαλιστικών εισφορών. Χαρακτηριστικά ανακοίνωσε ότι θα απαλλάσσονται από το 40% των ασφαλιστικών εισφορών οι επιχειρήσεις που θα μετατρέπουν συμβάσεις από μερική σε πλήρους απασχόλησης και ότι θα παραχωρούνται κρατικά οικόπεδα σε ιδιωτικές κατασκευαστικές εταιρείες για να τα εκμεταλλευτούν. Επίσης οι κατασκευαστικές εταιρείες θα μπορούν και στα προγράμματα για φοιτητικές εστίες μέσω ΣΔΙΤ και φυσικά για να κερδίσουν σε βάρος των αναγκών των οικογενειών των φοιτητών.
Το πολυαναμενόμενο πακέτο της ΔΕΘ ενόψει του "δύσκολου χειμώνα", που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, προκαλεί τη νοημοσύνη των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Όχι μόνο δε συνιστά ουσιαστική ανακούφιση, αλλά αντίθετα διαιωνίζει κι ενισχύει όλους εκείνους τους παράγοντες και μηχανισμούς που ευθύνονται για την ακρίβεια, την ενεργειακή φτώχεια, την επίθεση στο εργατικό λαϊκό εισόδημα, για το σύνολο των προβλημάτων. Έσπευσε μάλιστα να διαβεβαιώσει προς πάσα κατεύθυνση, εντός και εκτός συνόρων, ότι τα μέτρα που ανακοίνωσε είναι απολύτως κοστολογημένα και δεν βγάζουν την χώρα «από το δρόμο της δημοσιονομικής σύγκλισης» και ούτε λίγο ούτε πολύ υποστήριξε ότι είναι αναγκαίο κακό να μοιράζονται ψίχουλα στο λαό διότι όπως είπε σε αντίθετη περίπτωση το κόστος από ένα βομβαρδισμένο τοπίο θα ήταν πολύ χειρότερο...
Τα όσα ελάχιστα εξαγγέλλονται, είτε θα εξανεμιστούν αμέσως είτε θα πληρωθούν με άλλον τρόπο από τον ίδιο το λαό, καταλήγοντας να ενισχύουν μόνο τα κέρδη των ομίλων στην ενέργεια, στις κατασκευές, στις τράπεζες, σε άλλους κλάδους.
Για παράδειγμα, οι επιδοτήσεις στην ενέργεια είναι απόλυτα ευθυγραμμισμένες με τη στρατηγική της "απελευθέρωσης" και της λεγόμενης "πράσινης μετάβασης" που ευθύνεται για τις ανατιμήσεις στην ενέργεια, πολύ πριν το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία.
Οι περιορισμένες αυξήσεις στις συντάξεις υπολείπονται κατά πολύ της εκτίναξης του πληθωρισμού.
Ακόμη και τα μέτρα για τη στέγη - ελλείψει προγραμμάτων εργατικής λαϊκής κατοικίας - συνδέονται με Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα και νέα τραπεζικά δάνεια που θα οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερη υπερχρέωση τα λαϊκά νοικοκυριά.
Συνεπώς το δίλημμα "ανάπτυξη και σταθερότητα ή οπισθοδρόμηση" που έθεσε ο πρωθυπουργός είναι πλαστό και παραπλανητικό. Σήμερα ζούμε ακριβώς τα αποτελέσματα της καπιταλιστικής ανάπτυξης που για το λαό μεταφράζεται σε αστάθεια, ανασφάλεια, επίθεση στη ζωή και τα δικαιώματα του.
Στη "βαρυχειμωνιά" αυτού του δρόμου ανάπτυξης δεν χωρά καμία αναμονή και καμία εμπιστοσύνη σε κυβερνητικούς "σωτήρες". Απαιτείται οργάνωση της εργατικής - λαϊκής αντεπίθεσης για μέτρα ουσιαστικής ανακούφισης, σύγχρονα δικαιώματα, αξιοποίηση κάθε δυσκολίας κι αστάθειας του συστήματος για να ανοίξει ένας ριζικά διαφορετικός δρόμος προς όφελος του λαού.
