Όλο και αραιώνει, στην «ποδιά» του Βερμίου, η δενδροκαλλιέργεια ροδακίνου.

Πολλοί ιδιοκτήτες χρησιμοποιούν τα δέντρα τους για...καύσιμη ύλη, αφού πλέον είναι ασύμφορη η διατήρησή τους, με το κόστος παραγωγής να εκτινάσσεται στα ύψη, τη στιγμή που οι τιμές που λαμβάνουν είναι αντίστοιχες με εκείνες της δεκαετίας των 80ς, χωρίς την περίφημη, τότε, αυτόματη τιμαριθμική προσαρμογή! Πολλά χωράφια μένουν χέρσα, ενώ σε άλλα φυτεύονται ελιές! Η Ημαθία από ροδακινώνας γίνεται, σιγά, σιγά, ελαιώνας! Λέτε να έχουμε αντίστοιχη πιστοποίηση με την ...Καλαμάτα; Πάντως η φύτευση αιωνόβιας ελιάς στην πλατεία «Ελιάς» από το Βασίλη Παπαδόπουλο, μάλλον ως προφητική μπορεί να χαρακτηριστεί!