Με τυμπανοκρουσίες παρουσιάστηκε στο υπουργικό συμβούλιο, από τον υπουργό Εργασίας, το νομοσχέδιο για το πρόγραμμα «Σπίτι μου», που εξαγγέλθηκε από τον πρωθυπουργό στη ΔΕΘ. Ωστόσο, πίσω από τις προπαγανδιστικές κορόνες για δήθεν «γενναία προγράμματα», ύψους 1,74 δισ. ευρώ, κρύβεται η ακόμα πιο αποφασιστική προώθηση της στρατηγικής που στερεί την κατοικία για τα νέα ζευγάρια και τις λαϊκές οικογένειες, στρατηγική δηλαδή της εμπορευματοποίηση της στέγης, μέσα από την ενίσχυση των μονοπωλίων του κατασκευαστικού τομέα και των τραπεζών.
Σε αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση δεν διστάζει να αξιοποιήσει την περιουσία που έχει δημιουργηθεί από τις εισφορές των εργαζομένων στον πρώην ΟΕΚ (ΔΥΠΑ), όπως και μέρος του αποθέματος ακινήτων (οικοπέδων) που διαθέτει.
Παρά δε την προσπάθεια των προπαγανδιστικών επιτελείων να «φουσκώσουν» το πρόγραμμα, είναι χαρακτηριστικό ότι όλες οι δράσεις αφορούν μόλις 137.000 ανθρώπους. Μάλιστα η πλέον διαφημισμένη δράση, το πρόγραμμα απόκτησης πρώτης κατοικίας για νέα ζευγάρια, ύψους 500 εκατ. ευρώ, αφορά μόλις 10.000 «ωφελούμενους» (5.000 κατοικίες) και αυτοί θα κατευθύνονται για δανεισμό, δηλαδή θα βγουν χρεωμένοι στις τράπεζες.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα θα δίνεται με εισοδηματικά κριτήρια, ενώ το ύψος του δανείου θα φτάνει μέχρι τα 150.000 ευρώ, που σημαίνει ότι για το υπόλοιπο ποσό θα αναγκάζονται να καταφεύγουν σε απευθείας δανεισμό στις τράπεζες, με όλα τα παρεπόμενα... Άλλωστε και η χρηματοδότηση του προγράμματος στηρίζεται στις τράπεζες, καθώς από τα 500 εκατ. τα 125 εκατ. θα προέλθουν απ' αυτές, ενώ τα υπόλοιπα 375 εκατ. θα καλυφθούν από τις εισφορές των εργαζομένων μέσω των αποθεματικών της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ/ΟΕΚ). Γίνεται λοιπόν φανερό ότι όλο το βάρος φορτώνεται στους ίδιους τους εργαζόμενους, είτε άμεσα είτε έμμεσα, μέσω της ΔΥΠΑ, που χρηματοδοτείται από τις εισφορές τους.
Και όλα αυτά όταν, στον αντίποδα, καθημερινά εκατοντάδες λαϊκές οικογένειες χάνουν τα σπίτια τους, που έχουν περάσει στα κοράκια των funds, και το 2023 προγραμματίζονται άλλοι 40.000 πλειστηριασμοί λαϊκών κατοικιών!
Την ίδια στρατηγική υπηρετεί και το πρόγραμμα «κοινωνική αντιπαροχή», το οποίο υλοποιεί τη Σύμπραξη Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα (ΣΔΙΤ), μέσα από την παραχώρηση σε ιδιώτες οικοπέδων από τον πρώην ΟΕΚ, από την περιουσία δηλαδή των εργαζομένων. Με τις συμπράξεις αυτές οι κατασκευαστικές θα χτίσουν κατοικίες και τις μισές θα τις νοικιάζουν σε νέους «βάσει οικονομικών κριτηρίων», ενώ τους υπόλοιπους χώρους και μέχρι 60% θα τους αξιοποιούν εμπορικά οι ίδιοι οι ιδιώτες!
