6η Απριλίου του 1941. Μεγάλη μέρα για τους Έλληνες. Που μετά τους φασίστες του Μουσολίνι, αντιμετωπίζουν στα οχυρά του Ρούπελ την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων και των βουλγάρων συμμάχων τους. Τα οχυρά αντιστέκονται. Υπερφαλαγγίζονται από τον κάμπο της Γιουγκοσλαβίας, αλλά το μήνυμά τους μένει στη μνήμη μας. Έστω και αν είμαστε λίγοι. Θα θυμόμαστε πάντα αυτούς που αντιστάθηκαν και έπεσαν στο Ρούπελ, στο Λίσε, στους Παλιουριώνες. Σε όλο το σύμπλεγμα της γραμμής Μεταξά. Μαζί τους και τον αλησμόνητο δικό μας, Γιάννη Κοζάρτση, που έφυγε πριν λίγους μήνες, στα 106 του χρόνια. Το συμπολεμιστή του Λοχία Ίτσιου. Ήταν ήρωας, ανάμεσα σε ήρωες. Λίγες μέρες αργότερα ήρθαν οι «Εφιάλτες». Στο πρόσωπο του Τσολάκογλου και όλων των «γερμανοντυμένων»,  που συνθηκολόγησαν και συνεργάστηκαν με τους ναζί.