Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας

ποτίζουμε τη γη για να γεννά
καρπούς, λουλούδια, τ’ αγαθά του κόσμου ολόγυρά μας·
φτωχή, αλουλούδιαστη, άκαρπη, μονάχα η αργατιά

Εμείς οι εργάτες είμαστε που με τον ίδρωτά μας
ζυμώνουμε του κόσμου το ψωμί·
πιο δυνατά κι απ’ τα σπαθιά τα χέρια τα δικά μας,
και μόλο το αλυσόδεμα, σκάφτουν, και η γη πλουτεί

Στου κόσμου τούς θησαυριστές το βιος σου, εργάτη, νόμοι
σ’ το τρώνε αδικητές χωρίς ντροπή.
Αγκαλιαστείτε, αδέρφια, ορθοί! Με μια καρδιά, μια γνώμη,
Δικαιοσύνη, βρόντηξε, και  λάμψε, Προκοπή!

Συνάδελφοι

Η εργατική τάξη, όλοι οι εργαζόμενοι, οι νέοι και οι νέες  με αισιοδοξία προχωράμε στο δρόμο που χάραξαν οι ήρωες-εργάτες του Σικάγο, οι 200 της Καισαριανής, οι εξεγερμένοι εργάτες της Θεσσαλονίκης του Μάη του 1936, των κλωστοϋφαντουργών στη Νάουσα, οι χιλιάδες επώνυμοι και ανώνυμοι αγωνιστές που έπεσαν για το δίκιο του εργάτη, για την απελευθέρωση από την καπιταλιστική εκμετάλλευση.

Οι εργάτες όλης τη γης ξεδιπλώνουν τα λάβαρα του αγώνα και τιμούν αγωνιστικά τη μεγάλη ταξική γιορτή τους. Στη χώρα μας δυναμώνουμε και ενώνουμε τη φωνή μας μαζί με τους αδελφούς-εργάτες των άλλων χωρών που βρίσκονται σε απεργίες, σε αγωνιστικές κινητοποιήσεις.

Οι αγώνες των εργατών όλου του κόσμου, θα νικήσουν!

Απέναντι στις  φωνές που αντιμετωπίζουμε  στη χώρα μας, που μας καλούν να μείνουμε στο δρόμο του ρεαλισμού με σκυμμένο το κεφάλι, να εγκλωβιζόμαστε σε κυβερνητικές εναλλαγές επιλογής του «μικρότερου κακού» και στον μονόδρομο της εξουσίας των αφεντικών, οι εργατικές κινητοποιήσεις στη χώρα μας και σε μια σειρά χώρες, στέλνουν ελπιδοφόρα μηνύματα αγωνιστικής ανάτασης.

Δε θα θυσιάσουμε τη ζωή μας για τα κέρδη τους! Με αφορμή το πρόσφατο έγκλημα στα Τέμπη φάνηκε στα μάτια περισσότερων εργαζομένων και νέων ανθρώπων πως η αιτία που αντιμετωπίζει την ανθρώπινη ζωή ως καύσιμη ύλη για την κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων, δεν είναι κάποια αβλεψία η προσωπικό λάθος .

Όλες οι κυβερνήσεις ως σήμερα, αυτοί που διεκδικούν την ψήφο των εργαζομένων για να πάρουν τη διακυβέρνηση της χώρας είτε αυτοτελώς, είτε σε συνεργασία με κοινό βηματισμό νομοθετούν και συμφωνούν, διότι ο Θεός του κέρδους που προσκυνούν, είναι κοινός.

Πίσω από το νόμο του κέρδους βρίσκεται συνολικά το κράτος των λίγων, των κυβερνήσεων κάθε χρώματος και πρόσημου. Η  «ανάπτυξη» των επιχειρηματικών ομίλων βασίζεται στο νόμο του κέρδους. Τη στιγμή που αυτοί κολυμπάνε στα κέρδη εμείς:

• Ζούμε με μισθούς που δεν φθάνουν για να ζήσουμε, χωρίς κλαδικές συμβάσεις εργασίας.
• Σακατεύουμε τα κορμιά μας από την εκμετάλλευση και τη ψυχική μας υγεία από το άγχος για να τα βγάλουμε πέρα.
• Κάνουμε μισή ζωή γιατί δουλεύουμε εποχιακά αφού εποχιακή επέλεξαν οι βιομήχανοι του κλάδου της κομπόστας να είναι και η δουλειά μας με αποτέλεσμα να φυτοζωούμε με το ψωροεπίδομα ανεργίας των 430 ευρώ και αυτό αν μαζέψουμε τα ένσημα!
• Βλέπουμε τα νοσοκομεία της πόλης και του νομού μας να υποβαθμίζονται και να μετατρέπονται σε επιχειρήσεις ,να αναγκαζόμαστε να βάζουμε βαθιά το χέρι στη τσέπη για το αυτονόητο, ενώ οι   ελλείψεις του ΕΚΑΒ να μετατρέπουν τη ζωή  μας σε μια « ρώσικη ρουλέτα».
• Τα σχολικά κτίρια να έχουν τεράστιες ελλείψεις, χωρίς προσεισμικό έλεγχο , συντηρήσεις σε λέβητες , κουφώματα , καλοριφέρ στέγες κλπ.
• Βλέπουμε τα funds και τις τράπεζες να θέλουν να αρπάξουν τα σπίτια μας ενώ τα κέρδη τους εκτινάσσονται.
• Ερημώνει η πόλη μας από νεολαία αναζητώντας μια «καλύτερη ζωή» στο εξωτερικό και σε άλλα μέρη της χώρας μας, καθώς βιώνουν οι νέοι τις ελαστικές σχέσεις εργασίας , τις άθλιες συνθήκες εργασίας,  την ανασφάλιστη δουλειά και όλα τα «προικιά» της « ανάπτυξης».

Μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό!

Όπλο μας είναι η αλληλεγγύη! Όπως στους εργάτες που απεργούσαν και συναντούσαν την εργοδοτική βία και την καταστολή. Η αλληλεγγύη που εκφράστηκε με συγκινητικό τρόπο γύρω από τις μεγάλες φυσικές καταστροφές που έπληξαν τη χώρα και γειτονικούς λαούς όπως στη Τουρκία κα. Η ουσιαστική στήριξη στους μετανάστες-εργάτες κόντρα στις ρατσιστικές απόψεις το δολοφονικό χέρι των χρυσαυγιτών.

Η γνήσια και πραγματική ενότητα των εργαζομένων που εκφράζεται στις γειτονιές κόντρα στους πλειστηριασμούς, στις διακοπές ρεύματος και  αποδεικνύουν πως το σύνθημα «μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό» δεν είναι μια υπερβολή, αλλά ο δρόμος που πρέπει να βαδίσουμε στις σημερινές συνθήκες.

Σήμερα υπάρχει διέξοδος! Με τους αγώνες μας, μπορούμε να τους ανατρέψουμε! Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να αλλάξει ο σημερινός αρνητικός συσχετισμός δύναμης. Αυτός είναι ο δρόμος ώστε να σπάσουμε τα δεσμά της εκμετάλλευσης. Να τραβήξουμε το δικό μας δρόμο ανάπτυξης, που θα έχει ως μοναδικό κίνητρο την ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών, που στο επίκεντρο θα βρίσκεται ο άνθρωπος, οι παραγωγοί του πλούτου! Αυτό φοβούνται, αυτό τρέμουν! Να κάνουμε το φόβο τους, πράξη!

Η 1η ΜΑΗ ως μέρα μνήμης, δράσης και αγωνιστικής συνέχειας μας καλεί να κοιτάξουμε κατάματα την πηγή των δεινών που αντιμετωπίζει η συντριπτική πλειοψηφία του εργαζόμενου λαού. Δηλαδή τη συσσώρευση του πλούτου που τον δημιουργούν οι πολλοί και την αρπαγή του από μία παρασιτική χούφτα λίγων που ιδιοποιούνται όλο αυτόν τον πλούτο παραδίδοντας στους παραγωγούς του φτώχεια και εξαθλίωση.

Ζήτω η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ!

Βαδίζουμε στο δρόμο των εργατών του Σικάγο!