Για μία ακόμη προεκλογική περίοδο, πέρα από τις υποσχέσεις, έχουμε και τη συζήτηση-ως κριτήριο ψήφου- το λεγόμενο «μικρότερο κακό».
Επειδή όμως δεν πρέπει να έχουμε «μνήμη χρυσόψαρου» ας μην ξεχάσουμε:
Τι να ξεχάσουμε άλλωστε;
- Ότι το 2004 η ΝΔ έλεγε ότι η κυβέρνηση Σημίτη ήταν η χειρότερη όλων των εποχών και πρέπει να έρθει το ...«βαρύ» όνομα του Καραμανλή να σώσει τη χώρα.
- Ότι το 2009 το ΠΑΣΟΚ έλεγε ότι η κυβέρνηση Καραμανλή είναι η χειρότερη κυβέρνηση και πρέπει να έρθει ο Παπανδρέου.
- Ότι το 2012 ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η κυβέρνηση Παπαδήμου (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) ήταν η χειρότερη και έπρεπε να μας σώσει ο Τσίπρας.
- Ότι το 2015 και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ έλεγε ότι η κυβέρνηση Σαμαρά - Βενιζέλου ήταν η ακόμα χειρότερη και πρέπει να έρθει η «πρώτη φορά αριστερά».
- Ότι το 2019 η ΝΔ έλεγε πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ήταν η χειρότερη κυβέρνηση και πρέπει να έρθει ο Μητσοτάκης να σώσει τη χώρα από τα βράχια.
- `Η μήπως ότι τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ λέει ότι ο Μητσοτάκης (όχι όλη η ΝΔ, αφού μέρος της εκπροσωπείται στα ψηφοδέλτιά του) είναι ό,τι χειρότερο και πρέπει να έρθει ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ να σώσει και πάλι την κατάσταση;
Είκοσι ολόκληρα χρόνια και κάθε φορά ένας νέος «σωτήρας» ερχόταν και κάθε προηγούμενη κυβέρνηση ήταν η χειρότερη... Μόνο που τώρα, εν έτει 2023, μετά από τόσες χειρότερες κυβερνήσεις και τόσους «ψευτοσωτήρες», ο λαός μας διαπιστώνει ότι βρίσκεται κάθε φορά σε χειρότερη θέση... Με χαμένες κατακτήσεις, με το ένα μνημόνιο να του έρχεται μετά το άλλο, με το εισόδημά του να μην φτάνει ούτε για 15 μέρες, με το φως, το νερό και το ενοίκιο να «τρώνε» το 70% του μισθού και πολλά ακόμα...
Η αλήθεια είναι ότι κάθε κυβέρνηση που έρχεται είναι πράγματι χειρότερη από την προηγούμενη. Οχι γιατί οι επόμενοι είναι ανίκανοι, αλλά γιατί κληρονομεί και συνεχίζει το αντιλαϊκό έργο της προηγούμενης, αλλά και γιατί όλο και χειρότερο γίνεται το σύστημα που αυτά τα κόμματα υπηρετούν και έτσι κάθε νέα «διαχείρισή» του σημαίνει ακόμα πιο αντιδραστική πολιτική.
Η κυβέρνηση που θα έρθει μετά τις εκλογές, ανεξάρτητα από το εάν θα είναι αυτοδύναμη ή συνεργασίας, θα είναι ακόμα χειρότερη από την προηγούμενη. Και βέβαια, δεν είμαστε πίσω από καμιά γυάλινη σφαίρα και το προβλέπουμε, αλλά προσέξτε: ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ έχουν κοινές δεσμεύσεις, κοινές στρατηγικές κατευθύνσεις. Για παράδειγμα η εξυπηρέτηση των στόχων του περίφημου Ταμείου Ανάκαμψης, που το ΚΚΕ χαρακτηρίζει υπερμνημόνιο, δεν είναι αναίμακτη για τους εργαζόμενους και τον λαό. Η αξιοποίηση των χρημάτων του Ταμείου (που δεν θα πάνε για λαϊκές ανάγκες, αλλά για να στηρίξουν κερδοφόρα σχέδια των ομίλων) έχει αντιλαϊκά προαπαιτούμενα, όπως η κωδικοποίηση της αντεργατικής νομοθεσίας και οι χιλιάδες πλειστηριασμοί, τα πρωτογενή ματωμένα πλεονάσματα το 2023 και το 2024, συνέχιση της πολιτικής «απελευθέρωσης» των Μεταφορών και της Ενέργειας, περαιτέρω ιδιωτικοποίηση του νερού, διατήρηση των μισθών και των συντάξεων σε χαμηλά επίπεδα...
