Ενώ ο πρωθυπουργός μας... φούλαρε με pass και αυξήσεις οριζόντιες στους δημόσιους υπαλλήλους, στις ανακοινώσεις που έκανε στη Βουλή, στο πλαίσιο των προγραμματικών δηλώσεων της νέας κυβέρνησης, αλλά για ζητήματα αιχμής (επιβίωσης πλεον...) όπως για την ακρίβεια, την πάταξη της αισχροκέρδειας, αλλά και για το διπλό φόρο στα καύσιμα, ούτε κουβέντα.
Ο κ. Μητσοτάκης, λοιπόν, κάθε άλλο παρά δείχνει να αντιλαμβάνεται τον τρόμο του καταλόγου με το μαύρο καλοκαίρι που διανύουμε, μ' όλες αυτές τις αυξήσεις στα ράφια.
Το ράλι της ακρίβειας συνεχίζεται κανονικά και αδιακοπα, ροκανίζοντας περισσότερο τον οικογενειακό προϋπολογισμό, με τον μισθό να τελειώνει πολυ πριν από το τέλος του μήνα.
Συνολικά, από τις αρχές του χρόνου και μέχρι το τέλος του Ιουνίου έχουν αυξηθεί οι τιμές τουλάχιστον σε 1.500 βασικά αγαθά, ενω έπεται και συνέχεια με νέες ανατιμήσεις, όπως έχει αρχίσει να γίνεται γνωστό, οι οποίες αφορούν τόσο σε επώνυμα προϊόντα όσο και σε προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, σε μερικά από τα οποία φθάνουν ακόμα και το 30%. Ετσι και τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας, που αποτελούν μια "διέξοδο" των καταναλωτών έναντι της ακρίβειας έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να αυξάνονται.
Τώρα, βέβαια, στις ανατιμήσεις που θα έχουμε μεσα στο τρέχον καλοκαίρι αφορούν 25 κατηγορίες προϊόντων. Ενδεικτικά, να αναφέρουμε σε προϊόντα βιολογικά εως 19% (από μια εταιρεία), καθαριστικά για το σπίτι εως 16%, κρέατα από 4% εως 11%, ελιές 9,5%, βρεφικά γάλατα σε σκόνη και υγρά 3%, αλλαντικά επίσης 3%, αναψυκτικά εως 10% κλπ.
Εδώ, να σημειώσουμε ότι οι ανατιμήσεις πραγματοποιούνται από μεμονωμένες εταιρείες και θα περνούν σταδιακά στα ράφια των σουπερ μαρκετ ανάλογα με τα αποθέματα που έχουν στις αποθήκες τους οι αλυσίδες σουπερμαρκετ.
Εκδηλη, λοιπόν, η αγωνία και ο προβληματισμός στα νοικοκυριά για το που θα φθάσει (κι αν θα έχει τέλος έτσι πως πάει...) αυτό το ράλι της ακρίβειας στα τρόφιμα, όταν κάλλιστα η χώρα μας θα μπορούσε να έχει τις λυσεις στον αγροδιατροφικό τομέα, στον οποιο κάποτε υπήρξε αυτάρκης και να κρατά τρόπο τινά ισορροπημένο το εμπορικό ισοζύγιο της, ενω τώρα εισάγει τα πάντα και πληρώνει δις γι' αυτά! Και μπροστά σ' ολη αυτή την κατάσταση, η κυβέρνηση, σύμφωνα με την νεοφιλελεύθερη αντίληψη της, θεωρεί πως μία ελεύθερη αγορά ρυθμίζεται από μόνη της, την ιδια στιγμή που θα έπρεπε να ενισχύει τις επιτροπές ανταγωνισμού, για να νη χαθεί η μπάλα τελείως...
Για τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του (τώρα, μάλιστα, που έχει να επαίρεται με το 41% που έλαβε στην εκλογική ετυμηγορία της 25ης Ιουνίου), προφανώς είναι... σπατάλη - σε σχέση με το πως διαχειρίζεται το κρατικό χρήμα για άλλους τομείς, αλλα και δίνοντας 10 δις. Ε. σε απευθείας αναθέσεις για κατασκευαστικά έργα - για τον πρωτογενή τομέα, την κτηνοτροφία και την αλιεία, στηρίζοντας κλάδους και δημιουργώντας συνάμα πλούτο για την χώρα μας! (Δεν αρκεί, παρά να δούμε εδώ, το παράδειγμα της Ολλανδίας που έχει κατασθεί πρώτη εξαγωγική χώρα σε αγροτικά προϊόντα στην Ευρώπη!) Ενω σ' οτι αφορά την αλιεία, που είναι ένας τομέας στον οποίο η χώρα μας θα μπορούσε να εξαγάγει πολυ μεγαλύτερες ποσότητες ψαριών και να φέρνει συνάλλαγμα, δεν αποκτά τη σημασία που θα έπρεπε να έχει. Αλλά αντίθετα να μπαίνουν οι Τούρκοι στα χωρικά μας ύδατα, να ψαρεύουν παράνομα και τα αλιεύματά τους να μας τα εξάγουν ως... τουρκικά και να καρπώνονται αυτοί εκατομμύρια ευρώ (περίπου 250.000.000 το χρόνο!)
Κάτι, για το οποίο θα έπρεπε να προωθηθεί η οιονεί Αποκλειστική ζώνη Αλιείας - τουλάχιστον - της Δωδεκανήσου που κληρονομήσαμε από την Ιταλοκρατία, καθώς και οι μηχανισμοί προστασίας της αλιείας της ΕΕ και η ένταξη σε ήδη υπάρχοντα Ευρωπαϊκά προγράμματα για απομακρυσμένα νησιά, μια ανάλογη στήριξης του Καστελλόριζου και αλλων νησιών.
Ομως, όπως η προηγούμενη και η νυν κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη δεν κάνει τίποτα άλλο, αρκούμενη στο να θεωρεί ως πρωμετοπίδα της την τουριστική βιομηχανία, με τα έσοδα της οποίας να βολεύει οικονομικά καταστάσεις για τον τρόπο που κυβερνά και να πορεύεται στην θητεία της, όταν οι αριθμοί είναι αμίληκτοι για την οικονομία της χώρας και δυσοίωνες οι προβλέψεις που υπάρχουν για το μέλλον αυτής...
