Για μία ακόμη χρονιά πυρκαγιές κατακαίνε τη χώρα μας.Πώς γίνεται άραγε εν έτει 2023 να καίει για τρία 24ωρα ανεξέλεγκτη μια πυρκαγιά, όχι σε κάποια απομακρυσμένα λαγκάδια, αλλά στην Αττική, στο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας; Κι αυτό 5 χρόνια μετά το μεγάλο έγκλημα στο Μάτι, που υποτίθεται ότι έγινε ...μάθημα;
Πώς εξηγείται το γεγονός ότι με έναν κρατικό μηχανισμό, που, όπως ισχυρίζεται η κυβέρνηση, είναι «περισσότερο ενισχυμένος από ποτέ», οι καταστροφές αντί να περιορίζονται σε σχέση με προηγούμενα χρόνια επαναλαμβάνονται ακόμα χειρότερες;
Απλά φανερώνουν ότι οι ελλείψεις σε μέσα και υποδομές, που παρά την προπαγανδιστική ομοβροντία της κυβέρνησης δεν κρύβονται με τίποτα, είναι μόνο η «κορυφή του παγόβουνου» μιας πολιτικής που εγκληματεί διαχρονικά σε βάρος του λαού και του φυσικού του πλούτου.
Γιατί οι τουλάχιστον 4.500 πυροσβέστες που θα έπρεπε να είναι στα πόστα τους αλλά οι θέσεις τους παραμένουν κενές δεν είναι κάτι που «έτυχε». Είναι σύμπτωμα της ίδιας πολιτικής που θεωρεί «άχρηστο κόστος» τις σχεδιασμένες σύγχρονες υποδομές δασοπροστασίας, αφού δεν αποτελούν πεδίο που αποφέρει κέρδη στο μεγάλο κεφάλαιο. Για να γίνουν πραγματικότητα ουσιαστικά μέτρα πρόληψης απαιτείται η μόνιμη δουλειά από πολυάριθμο προσωπικό, εργάτες και εξειδικευμένους επιστήμονες. Απαιτείται ενασχόληση με το δάσος όλο τον χρόνο, να γίνονται καθαρισμοί κατά τη διάρκεια του χειμώνα, να συντηρούνται έγκαιρα τα δίκτυα υδροδότησης, να είναι έτοιμες πριν από την έναρξη της αντιπυρικής περιόδου οι επαρκείς αντιπυρικές ζώνες, να μελετάται διαρκώς το δασικό οικοσύστημα σαν αυτό που είναι: Ένας ζωντανός οργανισμός με ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Ένας τέτοιος σχεδιασμός αποτελεί «βαρίδι» για το σημερινό κράτος, τις κυβερνήσεις και την ΕΕ, αφού δεν αποτελεί πεδίο κερδοφόρων επενδύσεων, αντίθετα είναι περιττό «κόστος», δίχως «όφελος». Γι' αυτό και δεν «επιλέγεται» από τις κάθε λογής χρηματοδοτήσεις, όπως τα ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης, σε αντίθεση με τον πακτωλό που δίνεται στους επιχειρηματικούς ομίλους για «πράσινες» και άλλες μπίζνες.
Πρόκειται δηλαδή για προδιαγεγραμμένα εγκληματικά αδιέξοδα, που επιχειρεί να τα διαχειριστεί και η σημερινή κυβέρνηση, επικαλούμενη πότε την «κλιματική κρίση» και τα «πρωτόγνωρα φαινόμενα», πότε το «ανάγλυφο» και τα «βουνά - μπακλαβά», πότε τις ανακατεμένες «χρήσεις γης» που κάνουν αδύνατη την πυρόσβεση. Ακόμα κι αυτή όμως η κατάσταση δεν «έπεσε από τον ουρανό». Εχει τη δική της σφραγίδα και της πολιτικής που υπηρετεί, όπως έκαναν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Με βάση το δικό τους νομικό πλαίσιο φτιάχτηκε ένας χωροταξικός σχεδιασμός - έκτρωμα, που με κορωνίδα του την εμπορευματοποίηση της γης μετέτρεψε δάση σε «περιαστικές περιοχές», οι οποίες έγιναν «μεικτές ζώνες», περιλαμβάνοντας από κατοικίες μέχρι βιομηχανίες και τουριστικές εγκαταστάσεις. Ενα κουβάρι, δηλαδή, που από τη φύση του αποτελεί εύφλεκτη ύλη.
Και η Ημαθία πόσο προστατευμένη είναι;
Η ερώτηση μου απλή και αφορά κυβέρνηση, βουλευτές, τοπικές αρχές:
-Τι πρακτικά έχει γίνει -στον τομέα που τους αναλογεί- από Δήμους και Περιφέρεια; (π.χ καθαρισμός δασών, δασικοί δρόμοι και αντιπυρικές ζώνες, πυροσβεστικοί κρουνοί κ.α)
-Τι γίνεται με τις κρατικές υπηρεσίες ; (π.χ στελέχωση πυροσβεστικής, πυροσβεστικά μέσα κ.α)
Καλές οι συσκέψεις της προηγούμενης περιόδου (έγιναν και στο νότο) αλλά...
Και επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο να θυμίσω ότι οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΚΚΕ (εκλεγμένοι με τα ψηφοδέλτια της ΛΑΣ) διαχρονικά και πριν την καλοκαιρινή περίοδο θέτουν παρόμοια ζητήματα στις συνεδριάσεις των Δ.Σ...
Υπάρχει όμως διέξοδος από τον επαναλαμβανόμενο εφιάλτη: Στη σύγκρουση με αυτήν την πολιτική και στη διεκδίκηση ουσιαστικών μέτρων προστασίας. Στην πάλη για έναν ριζικά διαφορετικό δρόμο, που με τον λαό στο τιμόνι της εξουσίας θα αντιμετωπίζει τη γη και τα δασικά οικοσυστήματα ως λαϊκή περιουσία και όχι ως εμπορεύματα, ώστε με κεντρικό σχεδιασμό να μπορέσει να οργανωθεί η ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία των δασών, όπως και ένα σύγχρονο αντιπυρικό σχέδιο, με το βάρος στην πραγματική πρόληψη.
