Ο Βασιλιάς Λεωνίδας τελικά δεν ήταν καλός Χριστιανός. Την εποχή εκείνη βέβαια, για να είμαστε και ιστορικά ενημερωμένοι δεν είχε διαπρέψει ακόμη η φυλή των Μακκαβαίων και η Maccabi του Tel Aviv από την Ασία δεν έπαιζε ακόμη στο Ευρωπαικό πρωτάθλημα. Αργότερα πήραν φόρα και μας πέρασαν όλους, ακόμη και στο τραγούδι της Eurovision. Φοβερή αυτοπεποίθηση βασισμένη στις χημικές αντιδράσεις μεταπήδησης νερού σε ρετσίνα πρώτης ποιότητος.
Ο Λεωνίδας που λέτε δέχτηκε την πρόταση του Ξέρξη να παραδώσει την πατρίδα του και να φύγει αμέσως προς συνάντηση της εριτίμου Γοργούς προς τακτοποίησιν οικογενειακών εκκρεμών υποχρεώσεων. Όντας όμως αγύριστο κεφάλι και αιμοβόρος χαρακτήρας προτίμησε να βγάλει την κοπίδα του και να την δείξει αντανακλώσα στον δυνατό αυγουστιάτικο ήλιο. Ο Ξέρξης του είπε: θα σε βαρέσω και θα αναγκαστείς με βάση τις θρησκευτικές σου πεποιθήσεις να γυρίσεις και το άλλο μάγουλο.
Δυστυχώς ο Έλληνας Βασιλιάς δεν χαμπάριαζε από φοβέρες και σκέφτηκε πως θα ήταν προτιμότερο να τα πεί από κοντά με τον Πέρση Βασιλιά και με την ευκαιρία να του κάνει μια βαθειά τομή στην κοιλιά και να του προσφέρει τα έντερά του σαν το νοστιμότερο σπληνάντερο που είχε φάει μέχρι τότε. Ήταν μια βάρβαρη σκέψη αυτή για τον δικό μας αρχηγό καθ ότι δεν είναι και συνηθισμένο καθημερινό γεύμα το χοληστερινούχο κοκορέτσι από ανθρώπινα έντερα. Το σκέφτηκε έτσι, το σκέφτηκε αλλιώς ο Ξέρξης και αποφάσισε να προσφέρει τα σπληνάντερα από Πέρσες στρατιώτες, ήταν προτιμότερα από τα δικά του και εξ ίσου νόστιμα.
Αυτή η αποκοτιά του Λεωνίδα δεν συγχωρέθηκε ποτέ από τους κατοίκους της γειτονικής Ιεριχούς και μέχρι σήμερα κρατάνε μούτρα σε όλους τους Σπαρτιάτες. Οι ίδιοι δίδαξαν ευθαρσώς πως άμα φάς ένα δυνατό χαστούκι από την μία πλευρά πρέπει να γυρίσεις και από την άλλη. Αυτό είναι το ιερό καθήκον αν και όχι το πατριωτικό, δεν είναι σωστό να φερόμαστε άσχημα στους επιτιθέμενους.
Τα ίδια και χειρότερα έκανε αργότερα ο Θεμιστοκλής στην Σαλαμίνα και ο Παυσανίας στις Πλαταιές. Πραγματικοί αντίχριστοι, ούτε το πρώτο χαστούκι δεν δέχτηκαν. Και να ήταν μόνον αυτοί κάτι πάει κι έρχεται, εδώ τα ίδια και χειρότερα έκανε και ο Στρατηγός Χαράλαμπος Κατσιμήτρος στους Ιταλός στον Αλβανικό πόλεμο. Χειρότερος ακόμη περισσότερο ήταν στα οχυρά του Ρούπελ και ο Ταγματάρχης Γεώργιος Δουράτσος εκ Σύρου που μακέλεψε τα Γερμανάκια από το Ανόβερο και την Φρανκφούρτη. Απαράδεκτες καταστάσεις. Μα δεν είναι πράγματα αυτά με βάση την ιδεολογία των αρίστων του Ισραήλ. Άμα ξαναρθούνε οι Γερμανοί με τα τάνκς και τα όπλα Mannlicher εμείς θα τους υποδεχτούμε με λουλούδια και φιλάκια στο στόμα σβουριχτά. Ε, τι δίαολο, κάτι μάθαμε από τους αλιείς και ιχθυεμπόρους της νεκράς θάλασσας . Ελπίζω να μην ξαναζήσουμε τις ντροπές του Λεωνίδα, του Διηνέκη και του Δημόφιλου. Μακριά από εμάς ένας νέος πατριωτικός διασυρμός!!!!
Φοίβος Ιωσήφ
