Κάποτε είχαμε τους Αθηναίους με τα χάμω, για αυτό και τους βαφτίσαμε χαμουτζήδες και χαμούρες.

Τώρα μας προέκυψαν οι...Χαματζήδες.

Μιλάμε για τρέλαααααα. Να θεωρείς μαχητή ένα φανατικό, που σκοτώνει μωρά παιδιά, γυναίκες και εγκύους.

Ένας φανατικός του κερατά είναι, όπως και οι ψυχοπαθείς του ISIS. Χεζμπολάδες, Ιράν, Χαμάς και κάθε κακό συναπάντημα.

Και εμείς δεν αφήναμε να ανοίξει πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα, για να μη στεναχωρήσουμε το φίλο του Ανδρέα, το Γιασέρ Αραφάτ. 

Που τώρα αναπαύεται στο μουσουλμανικό παράδεισο με ατζέμ πιλάφια και 72 παρθένες.

Πριν προφτάσει βέβαια να συναντήσει το Γιαραμπί, φρόντισε να αφήσει εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια στην τεθλιμμένη χήρα, τη Σούχα.

Κάτι αντίστοιχο με τη Μαρία Καρά, την τελευταία σύζυγο του Γιώργου Τράγκα, που δεν χορταίνει από τα Μαϊάμια και τα Μόντε Κάρλο.

Να ασχοληθούμε και με το Ισραήλ. Χιλιάδες ήταν οι νέοι, που πήραν τα αεροπλάνα από το εξωτερικό, για να επιστρατευτούν..Γυναίκες και άνδρες μάχονται για τη χώρα τους. Όλοι είναι στα όπλα.

Τη στιγμή που εδώ ο Στρατηγούκος ο Φλώρος δεν ενδιαφέρεται για τη μεγάλη δύναμη των εφέδρων, που θα μπορούσαν να είναι έτοιμοι σε μια μέρα, να βρεθούν με πλήρη εξάρτηση στα πεδία των μαχών.

Με τι να πάνε βέβαια. Με τα σιδερένια κράνη του Βου Παγκοσμίου Πολέμου; Με τα G3 που σε λίγο θα καταλήξουν στα μουσεία;

Αλλά εμείς εδώ τίγκα από στρατηγούς, 55 χρονών και βάλε. Τη στιγμή που το Ισραήλ έχει σαραντάρηδες στην κορυφή της στρατιωτικής ιεραρχίας.

Επί της ουσίας. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου. Προτείναμε, πλην τελευταίως, χείρα φιλίας στο Ισραήλ, για να αντιμετωπίσουμε τον κοινό μας εχθρό, που λέγεται Τουρκία;