Τηλεφωνική συνέντευξη στην εκπομπή «Λόγια σταράτα» (ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8) του Αλέκου Χατζηκώστα έδωσε την Τετάρτη 8/11 ο πανεπιστημιακός καθηγητής, ιστορικός και συγγραφέας, Γιώργος Μαργαρίτης.
Στην αρχή, με αφορμή την επέτειο των 106 χρόνων από την Οκτωβριανή Επανάσταση, τόνισε :
«Έχουν περάσει 100 χρόνια και η επανάσταση αυτή δεν έχει περάσει στο περιθώριο της ιστορίας, δεν έχει ξεχαστεί. Σφράγισε τον 20ο αιώνα και όλη η ιστορία του περιστρέφεται γύρω από το μεγάλο αυτό επαναστατικό γεγονός. Οι κόκκινες σημαίες οδηγούν τον 20ο αιώνα άλλοτε νικηφόρα και άλλοτε με πολύ πιο ταπεινά αποτελέσματα. Αυτά που συμβαίνουν γύρω μας στον 21ο αιώνα, δείχνουν ότι έχει αξία. Όταν οι λαοί δεν κυβερνάνε την τύχη τους, τότε τα διάφορα συμφέροντα καθορίζουν τις τύχες του κόσμου, αδιαφορώντας για τις ζωές και την καθημερινότητα των ανθρώπων. Ο μόνος δείκτης επιτυχίας είναι το κέρδος. Και αυτό μας οδηγεί σε καταστάσεις αδικίας, ανισότητας και όταν οι ανταγωνισμοί φτάσουν σε ένα οξυμένο σημείο, μας οδηγούν σε πολέμους και θανάτους σαν κι αυτούς που βλέπουμε να πολλαπλασιάζονται γύρω από τη χώρα μας. Π.χ Ουκρανία, Μ. Ανατολή κ.α.».
Απαντώντας στην ερώτηση για τις εξελίξεις στη Μ. Ανατολή, τι φταίει και γιατί φτάσαμε εδώ, σημείωσε :
«Φταίνε τα όσα προανέφερα. Από το μαρτύριο ανθρώπων στο Β. Παγκόσμιο, π.χ διωγμός εβραίων, εκείνο που σκέφτηκε ο μεταπολεμικός κόσμος ήταν να χρησιμοποιήσει αυτούς τους ανθρώπους, που γλύτωσαν από τα χειρότερα, για να δημιουργήσει ένα προπύργιο σε μία εξαιρετικά στρατηγική και ευαίσθητη περιοχή, η οποία μετά τον Α’ παγκόσμιο έγινε Βρετανική αποικία. Δεν μπορούσε να κρατήσει λόγω του κόστους και η κεντρική ιδέα ήταν να δημιουργηθεί ένα κράτος των εβραϊκών πληθυσμών, που θα αναλάβει το ρόλο ενός «χωροφύλακα» του δυτικού κόσμου σε μία περιοχή, η οποία επρόκειτο να αποκτήσει την ανεξαρτησία της. Δημιουργήθηκε εκεί που κατοικούσαν συμπαγείς αραβικοί πληθυσμοί. Το κράτος αυτό είχε ένα στόχο, βασισμένο και σε απόφαση του ΟΗΕ για τη δημιουργία δύο κρατών, να διευρύνει την επικράτεια του, να εκτοπίσει και ν’ ακυρώσει το παλαιστινιακό κράτος. Και φτάσαμε σήμερα σε ένα σημείο, όπου οι παλαιστίνιοι είναι κλεισμένοι σε πελώριες για την ανθρώπινη ιστορία ανοικτές φυλακές. Στη Γάζα, στο μέγεθος της Τήνου κατοικούν 2.400.000 άνθρωποι. Το νερό και το ηλεκτρικό, τις τηλεπικοινωνίες με δόσεις το δίνει το Ισραήλ. Η πλειοψηφία είναι άνεργοι και ζει με επιδοτήσεις π.χ ΟΗΕ. Είναι ο ακριβής ορισμός της φυλακής. Στη δυτική όχθη το 60% του ελέγχου (οικονομικού-πολιτικού-στρατιωτικού) ανήκει στο κράτος του Ισραήλ. Τώρα π.χ υπάρχει η απαγόρευση συλλογής της ελιάς και εάν δουν κάποιον να τις μαζεύει, τον σκοτώνουν. Στη Γάζα, που οι απελπισμένοι ξεσηκώθηκαν, διαπράττεται μία γενοκτονία. Έχει σταματήσει η καταμέτρηση τω νεκρών εδώ και 4 μέρες για το λόγο ότι δεν υπάρχουν αρκετοί ζωντανοί να τους μετρήσουν. Μέχρι τότε ήταν 10.000 το 0,5% του πληθυσμού της λωρίδας της Γάζας. Εάν το νούμερο το εφαρμόζαμε στις ΗΠΑ, οι νεκροί θα ήταν 1.600.000. Και το εγκληματικό σχέδιο που βρίσκεται πίσω από αυτή, είναι οι νεκροί της Παλαιστίνης να φτάσουν το 5%, για να υποχρεώσουν τους υπόλοιπους να φύγουν στους πέντε ανέμους. Έχει διαρρεύσει το σχέδιο της κυβέρνησης να συμμετάσχει ως συνένοχος στο έγκλημα αυτό. Η Ελλάδα έχει προσφερθεί να υποδεχτεί 100.000 Παλαιστίνιου και έχουν ξεκινήσει οι προεργασίες. Και η προτίμηση της χώρας είναι να είναι νεαρά άτομα, γιατί το μόνο που έχει καταλάβει η παρούσα κυβέρνηση είναι ότι αυτό είναι μία ευκαιρία για την απόκτηση φθηνού εργατικού δυναμικού. Η συνενοχή στο έγκλημα, είναι έγκλημα».
Σε σχέση με την εμπλοκή της χώρας μας υπογράμμισε :
«Η δική μας εμπλοκή είναι βλακώδης. Η εξωτερική μας πολιτική έχει ταυτιστεί απόλυτα με την τύχη του Ισραήλ, με τις επιθυμίες των ΗΠΑ. Σ’ έναν ευαίσθητο χώρο το να ταυτιστείς απόλυτα- το έχεις κάνει στον πόλεμο της Ουκρανίας- με τη δύση απέναντι στους εχθρούς της δύσης, περικλείει ένα τεράστιο κίνδυνο. Έχεις κάνει εχθρό τη Ρωσία. Είναι δυνατόν να συντάσσεται με σχέδια ΗΠΑ, Νετανάχιου και έτσι να δημιουργήσεις ένα ριζοσπαστικό μίσος από πλευράς μουσουλμανικού περίγυρου. Είναι δυνατόν να τοποθετείς τη χώρα σου ως προπύργιο άλλων σε μία τόσο ευαίσθητη περιοχή; Η Ελλάδα στο όνομα της σωστής πλευράς της ιστορίας έχει διαταράξει τις ισορροπίες, που ήταν πάγιες στην ελληνική διπλωματία ως τώρα. Ποτέ δεν είχε πάρει τόσο μονόπλευρα και επιθετικά τη θέση αυτή. Σιγά μην τρέξει το Ισραήλ να σώσει ένα ελληνικό νησί την κρίσιμη ώρα. Η Ελλάδα έχει ταχθεί σε ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι ως συνένοχος στο έγκλημα και ως αποδέκτης του γενικού μίσους, που θα αφήσει όλη αυτή η ιστορία. Έχει ανατρέψει όλες τις παραδοσιακές χώρες με τις γειτονικές χώρες, αυτό δεν είναι έγκλημα που πρέπει να πάει σε δικαστήριο, δεν αγγίζει τα όρια της εσχάτης προδοσίας, δεν έχει απομονωθεί η χώρα μας; Η γενοκτονία που έχει εξαπολύσει το Ισραήλ στους Παλαιστίνιους πολλοί τα θεωρούν ένδειξη ισχύος, όμως ο εγκληματίας συνήθως εγκληματεί, γιατί δεν είναι ισχυρός, αλλά αδύναμος. Πόσα χρόνια με τέτοιο μίσος θα μπορέσει να αντέξει το Ισραήλ. Φεύγουν ισραηλινοί από το Ισραήλ και στην Ελλάδα και Κύπρο. Σοβαρότατες αντιδράσεις υπάρχουν στον εβραϊκό κόσμο στη γη και μέσα στο Ισραήλ».
Σε σχέση με τις υπάρχουσες προοπτικές κατέληξε :
«Υπάρχει μια θεμελιώδης αντίθεση στο σημερινό κόσμο, που μπορεί να δώσει πάρα πολύ ισχυρές αναταράξεις. Ο παραγωγικός καπιταλισμός έχει μετεγκατασταθεί στην Ασία (π.χ Κίνα, Κορέα, Ιαπωνία κ.α), πολλά από αυτά τα κράτη είναι μουσουλμανικά, ο έλεγχος που παγκόσμιου εμπορίου ανήκει στα χέρια της δύσης. Δηλαδή ό,τι παράγεται εκεί, το εμπορεύεται η δύση και κερδίζει από αυτό. Αυτό μας δίνει συγκρούσεις. Και επειδή χώρες παραγωγοί ζητούν τα δικαιώματα τους επί του εμπορίου. Όταν η χώρα μας παίρνει τη μία πλευρά, γίνεται εχθρός των άλλων. Κυβερνήσεις να μη γίνουν συνένοχοι σ’ ένα έγκλημα που δεν θα ξεχαστεί, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Θα μπορέσει η Ελλάδα να συνάψει ξανά σχέσεις με τα γειτονικά κράτη; Είμαστε μέσα στο πρόβλημα, δεν είμαστε από τα έξω παρατηρητές, στο επίκεντρο των γεγονότων. Ο ελληνικός λαός να σκεφτεί, να κινητοποιηθεί, να βγει στους δρόμους , να βάλει φραγμό στις κυβερνητικές επιλογές, για να γίνουμε συνένοχοι σε εγκλήματα και ταυτόχρονα οι μεγάλοι χαμένοι της ιστορίας, γιατί επίμονα τοποθετούμαστε επίμονα στη λάθος πλευρά της ιστορίας».
