Το απόγευμα της Τρίτης 13/2 παρουσιάστηκε στην «Ελιά» της Βέροιας, με πρωτοβουλία του βιβλιοπωλείου «ΗΛΙΟΤΡΟΠΙΟ» και των εκδόσεων «ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ», η διλογία της Μαίρης Κόντζογλου με τίτλο «Από ήλιο σε ήλιο».

Το βιβλίο παρουσίασε δίνοντας έμφαση στα ιστορικά του στοιχεία (αιματηρή απεργία στη Σέριφο, η ιστορία του Κ. Σπέρα που από αγωνιστής μετατράπηκε σε αντικομουνιστή, μέλος εθνικοσοσιαλιστικών οργανώσεων και τέλος συνεργάτη των κατακτητών) σε  ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Αλέκος Χατζηκώστας που τόνισε ανάμεσα στ' άλλα: «...Ένα δίτομο βιβλίο με πάνω από 1100 σελ. είναι κουραστικό; Θα απαντήσω για το συγκεκριμένο πώς όχι. Εγώ τα διάβασα σε 10 μέρες. Κυλάει το κείμενο γρήγορα, δεν κουράζει, διαβάζεται γενικά εύκολα.

Μήπως το «εύκολα» σημαίνει και ανούσιο ή μελό; Και εδώ απαντώ όχι. Γλώσσα στρωτή, πολλές εικόνες του νησιού και των κατοίκων του, πολλοί χαρακτήρες που αλληλοδιαπλέκονται, πολλά μηνύματα για το τότε αλλά και για το σήμερα.Η ιστορική πραγματικότητα που «πατά» μας ενδιαφέρει σήμερα; Θάλεγα απερίφραστα ναι. Τότε οι εργάτες δούλευαν πραγματικά από ήλιο σε ήλιο, σε άθλιες συνθήκες. Σήμερα μήπως με όλα αυτά τα ελαστικά ωράρια και τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων που έχουν γενικευτεί δεν βιώνουν τα ίδια οι εργαζόμενοι. Χωρίς ελεύθερο χρόνο και με δικαιώματα που συνεχώς τα παίρνουν πίσω; Ή οι περιγραφές για τον Α; Παγκόσμιο πόλεμο δεν ταιριάζουν για τους πολέμους της εποχής μας σε Ουκρανία ή Παλαιστίνη «Για του αφέντη το φαί;» Ιδιαίτερη σημασία έχουν τα πρώτα βήματα της οργάνωσης των εργαζομένων, το ξύπνημα της ταξικής συνείδησης. Ο φόβος λόγω της πολύμορφης τρομοκρατίας της εργοδοσίας, οι προσπάθειες διάσπασης, η ύπαρξη «χαφιέδων» των αφεντικών, ο ρόλος επίσημου κράτους και των μηχανισμών καταστολής που χρησιμοποιεί. Ιδιαίτερη αναφορά κάνει η συγγραφέας για τις συνθήκες ζωής των γυναικών, τον ρόλο που έπαιζαν στη κοινωνία κ.α...»

Από την πλευρά της η συγγραφέας αναφέρθηκε στην πηγή έμπνευσης των βιβλίων της, καθώς και στην υπόθεση και τους ήρωες τονίζοντας: «Μέσα από την ιστορία οι αναγνώστες βλέπουν πως ήταν η ζωή στη Σέριφο στα τέλη του 19ου αιώνα – ήταν μια ιδιόμορφη κοινωνία, με λίγους κατοίκους και φτωχούς, όπου οι γυναίκες καλλιεργούσαν τις μικρές εκτάσεις, αυτές ήταν οι γεωργοί. Αμόρφωτες, και μικροπαντρεμένες με πολλά παιδιά και δύσκολες συνθήκες διαβίωσης.... Στο πρώτο μέρος, στον Αποσπερίτη, βλέπουμε τους ήρωες, πως δρουν, πως ζουν, πως γεννιέται ένας έρωτας, ποια είναι η θέση της γυναίκας στην κοινωνία (ένα θέμα που πάντα απασχολεί τη συγγραφέα στα βιβλία της). Στο δεύτερο βιβλίο, στον Ανέσπερο, βλέπουμε πως αλλάζουν οι συνθήκες στους ήρωες και μέσα από διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν στη διάρκεια της ζωής τους, πως οδηγούνται σε κρίσιμες αποφάσεις...»