Η κυβέρνηση, περιφρονώντας τη εκφρασμένη με αγώνες θέλησης της συντριπτικής πλειοψηφίας των φοιτητών, εκπαιδευτικών προχωρά την Παρασκευή 8/3 στη ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ιδιωτικά ΑΕΙ. Πρόκειται για ένα  βαθιά αντιδραστικό, αντιλαϊκό και αντιεκπαιδευτικό, όπως φυσικά και αντισυνταγματικό νομοσχέδιο που στρέφεται κατά ολόκληρης της κοινωνίας. 

Είναι ιδεοληπτικός και εκτός πραγματικότητας ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι η συνύπαρξη δημόσιων και ιδιωτικών Πανεπιστημίων θα οδηγήσει δήθεν σε αναβάθμιση των πρώτων, όταν βιώνουμε ήδη τα αρνητικά αποτελέσματα αυτής της συνύπαρξης στα σχολεία και στα νοσοκομεία.

Η κυβέρνηση κάνει στην πραγματικότητα την αδικία νόμο όταν λέει ότι με το νομοσχέδιο νομοθετεί αυτό που ήδη γίνεται στην αγορά. Μας γυρνάει πίσω, στον 19ο αιώνα, τότε που η εκπαίδευση ήταν ιδιωτική και κατ’ οίκον. Με το νομοσχέδιο καταργείται ο ενιαίος τρόπος εισαγωγής στα Πανεπιστήμια. Για τους πολλούς θα ισχύουν οι ελάχιστες βάσεις και εξετάσεις, ενώ οι λίγοι που έχουν λεφτά θα μπορούν να αγοράζουν πτυχία και απολυτήρια, προωθώντας την "αριστεία" της τσέπης, όπως εύστοχα επισημάνθηκε.

Το νομοσχέδιο ισοπεδώνει τα πτυχία, καθώς αναγνωρίζονται ως ισότιμα τα τριετή με τα τετραετή προγράμματα σπουδών, όπως γίνεται σήμερα με τα πτυχία των κολεγίων, ελέω της πολιτικής και των Οδηγιών της ΕΕ, τις οποίες όλες οι κυβερνήσεις φρόντισαν να εφαρμόσουν. Φέρνει δίδακτρα στα προπτυχιακά και όχι μόνο στα ξενόγλωσσα τμήματα που έφερε ο νόμος Γαβρόγλου, αλλά και στα ελληνικά τμήματα με Δούρειο Ίππο τους ξένους φοιτητές. Εντείνει τον ανταγωνισμό και την κατηγοριοποίηση των δημόσιων Πανεπιστημίων, των τίτλων σπουδών που παρέχουν και τελικά των μελλοντικών εργαζομένων στη ζούγκλα που ονομάζεται αγορά εργασίας.

Η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο προωθεί την απελευθέρωση της αγοράς της Ανώτατης Εκπαίδευσης προκειμένου να απαλλαγεί το κράτος από τη χρηματοδότησή της και να την παραδώσει στην αγορά και τους ιδιώτες. Και είναι τραγικό να προωθείται κάτι τέτοιο, ενώ πριν λίγες μέρες συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το έγκλημα στα Τέμπη, όπου η κύρια αιτία της τραγωδίας ήταν ακριβώς αυτή η πολιτική της απελευθέρωσης της αγοράς των σιδηροδρόμων.

Η κυβέρνηση επιλέγει να μην ακούσει όχι μόνο τους νομικούς επιστήμονες, αλλά και τους φοιτητές, τους μαθητές, τους γονείς, τους εκπαιδευτικούς, τους εργαζόμενους, που λένε πως είναι αντισυνταγματικό όχι μόνο γιατί παραβιάζει κατάφωρα το γράμμα του Συντάγματος, όπως διατυπώνεται σαφέστατα, χωρίς να επιδέχεται αμφισβητήσεις, στο άρθρο 16, αλλά γιατί παραβιάζει και το πνεύμα του, καθώς καταργεί το δικαίωμα στη δωρεάν δημόσια πρόσβαση στην Ανώτατη Εκπαίδευση. Γιατί, όχι μόνο το περιεχόμενο αλλά και η ερμηνεία του Συντάγματος δεν είναι ταξικά ουδέτερη, αλλά εξαρτάται από το κριτήριο που εφαρμόζεις: Εάν έχεις ως κριτήριο τις ανάγκες της κοινωνίας, τότε η ερμηνεία οδηγεί σε επέκταση του δικαιώματος στη δωρεάν εκπαίδευση, εάν κριτήριο έχεις τις ανάγκες του κεφαλαίου, τότε η ερμηνεία οδηγεί στο άνοιγμα του δρόμου για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση θέλει να ελαφρυνθεί το αστικό κράτος από τις δαπάνες για την Παιδεία, προκειμένου να τις διαθέτει στους ΝΑΤΟικούς  εξοπλισμούς και τους επιχειρηματικούς ομίλους.

Έτσι, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν διστάζει να κάνει κουρελόχαρτο, ακόμη και το Σύνταγμα που η ίδια έχει ψηφίσει, προκειμένου να υπηρετήσει τα επιχειρηματικά συμφέροντα.

Τα Πανεπιστήμια δεν πρέπει να είναι επιχειρήσεις. Δεν είναι αυτό πρόοδος, είναι αναχρονισμός. Σύγχρονο είναι το Πανεπιστήμιο που παράγει νέα γνώση και προσφέρει δωρεάν σπουδές υψηλού επιπέδου συνδεδεμένες με επαγγέλματα και εργασιακές συνθήκες αντάξιες της επιστημονικής προόδου. Πραγματικά ελεύθερο είναι το Πανεπιστήμιο με σταθερή κρατική χρηματοδότηση, με επαρκή στελέχωση, με μόνιμες θέσεις εργασίας όλων των κατηγοριών, για να μην είναι έρμαιο στις πρόσκαιρες ανάγκες της αγοράς και υποδουλωμένο στα συμφέροντα των επιχειρηματιών χρηματοδοτών.