Συνέντευξη στον Αλέκο Χατζηκώστα και στην εκπομπή του «Λόγια σταράτα» (ΡΑΔΙΟ ΑΙΧΜΗ-102,8) έδωσε ο Μερκούριος Αυτζής, εκπαιδευτικός- συγγραφέας. Ο συγγραφέας γεννήθηκε στην Ξεχασμένη Ημαθίας και είναι δάσκαλος. Όπως τόνισε, «μέσα από αυτό το λειτούργημα, του να έρχεσαι σε επαφή με τα παιδιά, ανακάλυψα ότι αγαπώ και το βιβλίο».

Σε σχέση με το πλούσιο συγγραφικό του έργο υπογράμμισε: «Από το 1999 που εκδόθηκε το πρώτο μου βιβλίο, υπάρχουν μέχρι τώρα 30 βιβλία από διάφορους εκδοτικούς οίκους.» Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο τελευταίο του μυθιστόρημα «Όστρακα στα μαλλιά» (Εκδόσεις Ψυχογιός) «που είναι ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα που περιγράφει τη ζωή στην Ημαθία από τη προϊστορική εποχή και τον νεολιθικό οικισμό της Ν. Νικομήδειας , ύστερα την εποχή που ο Μ. Αλέξανδρος παραδίδει στις γυναίκες το περιβόητο κατσούλι και φτάνω στο σήμερα όπου το κατσούλι είναι ένα μουσειακό είδος. Το βιβλίο είναι καθαρά λαογραφικό-ιστορικό»

Για το δε βιβλίο του «Η ζωή στη στάχτη» (Ψυχογιός) τόνισε ότι «είναι το πρώτο ενηλίκων που έχω γράψει και αναφέρεται στη ζωή των ελλήνων του Πόντου στην Τραπεζούντα, στις αρχές του 20ου αιώνα. Η αφήγηση ξεκινά από το 1904. Εκεί ο ελληνισμός έχει μία πάρα πολύ δυναμική δραστηριότητα , για παράδειγμα από τις 5 τράπεζες οι 4 ήταν ελληνικές, οι έλληνες έχουν τον πλήρη έλεγχο του εμπορίου, στο λιμάνι μεταφέρονται προϊόντα από τη Δύση στην Ανατολή , οπότε αυτό σφύζει από ζωή. Και όλο αυτό δίνει στον ελληνισμό πολύ σημαντική πρόοδο και ανάπτυξη. Τα ελληνόπουλα είναι μορφωμένα και οι τούρκοι που είναι ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού συνυπάρχουν αρμονικά και ειρηνικά μέχρι το 1908 που τότε βγαίνει το κίνημα που ονομάστηκε «Ελευθερία και Πρόοδος» με έναν από τους ιδρυτές τον Κεμάλ Ατατούρκ, μπαίνουν στη Βουλή γιατί σκοπός τους είναι να αναμορφώσουν την Οθωμανική αυτοκρατορία που καταρρέει σιγά-σιγά, θέλουν να διώξουν τον σουλτάνο και υπόσχονται σε όλους και στους έλληνες  ισοτιμία, ελευθερία, πρόοδο. Μέχρι που βγαίνουν στη κυβέρνηση και αποκαλύπτουν ποιοι πραγματικά είναι και από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο ξεκινούν τις σφαγές και τη γενοκτονία για να καταλήξουμε στο 1922.»

Τέλος σε ερώτησή μας για την ανάγκη να διαβάζουν τα παιδιά- και τι τους λέει γι' αυτό στο σχολείο- υπογράμμισε: «Αυτός είναι ένας πολύ σημαντικός λόγος που πρέπει να αναπτύσσεται στα σχολεία. Με πολλές ευκαιρίες και δράσεις προσπαθώ να μυήσω τα παιδιά στη ανάγνωση. Γιατί το βιβλίο, η ανάγνωση ενός λογοτεχνικού βιβλίου, είναι ένα ταξίδι. Μέσα απ' αυτό γνωρίζουμε κόσμο, μπορούμε να ονειρευτούμε , μπορούμε να χαλαρώσουμε, να απολαύσουμε . Είναι ένα εργαλείο στα χέρια μας το βιβλίο, ένας πιστός φίλος που δεν πρόκειται να μας προδώσει ποτέ».