Λες και ήταν πρωταπριλιάτικα αστείο φαντάζει η κυβερνητική προπαγάνδα για την «αύξηση των κατώτατου μισθού» που ισχύει από 1/4/2024. Η προσαρμογή του κατώτατου μισθού από την 1η Απρίλη, στα 830 ευρώ μεικτά (λίγο πάνω από τα 700 ευρώ καθαρά) από 780 που ήταν πριν, βρίσκεται όχι μόνο πολύ πίσω από τις ανάγκες των εργαζομένων, αλλά υπολείπεται σε αγοραστική δύναμη από την αξία που είχε ο κατώτατος μισθός το 2012, οπότε ανερχόταν στα 751 ευρώ.

Πολύ απλά εξαερώνεται πριν ακόμη δοθεί, από τη μεγάλη και διαρκή ακρίβεια που πλήττει την εργατική οικογένεια. Οι γενικευμένες ανατιμήσεις σε τρόφιμα, ενοίκια, είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης οδηγούν τους μισθούς να τελειώνουν, με βάση τα επίσημα στοιχεία, τη 19η μέρα για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργατικών νοικοκυριών.

Τον αντεργατικό χαρακτήρα και την κοροϊδία που συνεπάγεται η απόφαση της κυβέρνησης ομολόγησε εμμέσως πλην σαφώς ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος δήλωσε ότι «η απόφαση είναι σωστά μελετημένη, ανακουφίζει τους εργαζόμενους», για να προσθέσει απροκάλυπτα πως αυτή γίνεται «δίχως να θίγει τις αντοχές της οικονομίας και την ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων»!

Να τονίσουμε εδώ ότι η διαμόρφωση του κατώτατου μισθού γίνεται κάθε χρόνο μέσα από τη διαδικασία που έχει επιβληθεί με τον γνωστό μνημονιακό νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου (ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ), που απαγορεύει τη συλλογική διαπραγμάτευση με τα συνδικάτα. Έτσι ο κατώτατος μισθός, όπως και γενικά η Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, έχει περάσει στην αποκλειστική δικαιοδοσία της εκάστοτε κυβέρνησης, η οποία και αποφασίζει πάντα με βάση τους σιδερένιους κανόνες της «ανταγωνιστικότητας» της οικονομίας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων.

Όσον αφορά τα επίπεδα των μισθών, σύμφωνα με το πληροφοριακό σύστημα «Εργάνη», στα τέλη του 2023 τουλάχιστον 3 στους 10 εργαζόμενους είχαν μεικτό μισθό κάτω από 800 ευρώ, δηλαδή λιγότερο ή γύρω από τον κατώτατο μισθό, που ανέρχεται στα 780 ευρώ μεικτά, ενώ το 13% των εργαζομένων είχαν μισθούς κάτω από 500 ευρώ! Χαρακτηριστικό της γενικής συμπίεσης του εργατικού εισοδήματος, για την οποία βασικό εργαλείο είναι ο νόμος Βρούτση - Αχτσιόγλου, είναι επίσης το γεγονός ότι τους τελευταίους μήνες του περασμένου έτους πάνω από τους μισούς μισθωτούς, το 53,67% του συνόλου, είχαν μηνιαίο μισθό κάτω από 1.000 ευρώ μεικτά, δηλαδή κάτω από 850 ευρώ καθαρά!

Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με στοιχεία της ICAP, οι 500 πιο κερδοφόρες ελληνικές εταιρείες κατέγραψαν το 2022 αύξηση 75% στα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων (EBITDA), φτάνοντας τα 25,1 δισ. ευρώ!

Είναι δε χαρακτηριστικό ότι λόγω πληθωρισμού, και με βάση τη EUROSTAT οι Έλληνες έκλεισαν το 2022 με αγοραστική δύναμη 18,2% χαμηλότερη από το 2000, ενώ με βάση την ΕΛΣΤΑΤ το 2023 οι μέσες ακαθάριστες αποδοχές ενός εργαζόμενου πλήρους απασχόλησης στην Ελλάδα ήταν κατά 30% μικρότερες σε σχέση με το 2009!

Δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή η μεγάλη κλοπή που πραγματοποιείται στις 3ετίες, δηλαδή στα επιδόματα προϋπηρεσίας και στις ωριμάνσεις των μισθών, που υπήρχαν στην εργατική νομοθεσία και αντιστοιχούσαν σε 10% αύξηση για κάθε τρία χρόνια εργασίας. Θυμίζουμε ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΣΥΡΙΖΑ κράτησαν παγωμένο το δικαίωμα των εργαζομένων στις 3ετίες "μέχρι να μειωθεί η ανεργία". Τώρα η κυβέρνηση το επαναφέρει, αφαιρώντας, χωρίς ίχνος ντροπής, 12 ολόκληρα χρόνια δουλειάς (2012 - 2024). Δηλαδή, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση ανακοινώνει αύξηση 40 ή 50 ευρώ τον μήνα, βάζει το χέρι της στην τσέπη χιλιάδων εργαζομένων και τους κλέβει, για χάρη των εργοδοτών, 250 ευρώ τον μήνα!

Στην κοροϊδία της κυβέρνησης και των εργοδοτών οι εργαζόμενοι θα πρέπει ν' απαντήσουν με οργάνωση και αγώνα για αυξήσεις στους μισθούς, για κατάργηση των αντεργατικών νόμων και επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα συνδικάτα. Για ρήτρα αναπροσαρμογής των μισθών που να καλύπτει τις συνεχώς αυξανόμενες τιμές στα προϊόντα λαϊκής κατανάλωσης. Καθολική επαναφορά των τριετιών ενσωματώνοντας την περίοδο 2012 - 2023.