Στις 6 Απριλίου του 1326,  η πρωτεύουσα της Βιθυνίας, το άνθος της Ανατολής, η πανέμορφη Προύσα, παραδόθηκε από τον ανίκανο αυτοκράτορα του Βυζαντίου Ανδρόνικο Παλαιολόγο, στο Βυζαντινό εξωμότη Κιοσέ ή Κιοτσούκ Μιχαήλ. 

Η Προύσα ήταν παλιά αρχαία πόλη της Βιθυνίας και πήρε το όνομά της από το βασιλιά Προυσία Α΄ το Χωλό. Πιθανότερο έτος ίδρυσής της ήταν το 183 ή 185 π.Χ. Τελευταίος της βασιλιάς ήταν ο Νικομήδης ο Φιλοπάτωρ, ο οποίος παρέδωσε την πόλη στους Ρωμαίους.

Η Προύσα ευεργετήθηκε από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, κυρίως τους Αδριανό και Τραϊανό, οι οποίοι επί εποχής που ήταν Ανθύπατος Βιθυνίας ο Πλίνιος, διακόσμησαν την πόλη με πολύ ωραία κτίρια και λουτρά. Σε αυτό βοήθησαν πολύ και οι Έλληνες φιλόσοφοι Δίων ο Χρυσόστομος και Ασκληπιάδης, που ήταν φίλοι με τον Τραϊανό και τον Πλίνιο. Την εποχή αυτοί η Προύσα είχε εξελληνιστεί πλήρως από τους Έλληνες των παραλίων και σε αυτήν κατοικούσαν πολλοί Έλληνες φιλόσοφοι.
Με την ίδρυση της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, η Προύσα υπάγονταν πολιτικά στην 31η Επαρχία της Βιθυνίας και εκκλησιαστικά στη Μητρόπολη της Νικομήδειας. Αργότερα έγινε ξεχωριστή εκκλησιαστική επαρχία, η 13η, που την αποτελούσαν 14 πόλεις και χωριά. Την εποχή αυτή η Προύσα ήταν το τουριστικό θέρετρο και λουτρόπολη των Βυζαντινών αυτοκρατόρων, οι οποίοι με τη σειρά τους την κόσμησαν με πολλά όμορφα κτίρια. Ο Όλυμπος είχε γεμίσει με πολλά μοναστήρια και τον αποκαλούσαν βουνό των καλογήρων, από τα οποία πέρασαν πάρα πολλοί Άγιοι της Ορθοδοξίας.
Η Προύσα δέχθηκε και αυτή τις επιθέσεις των Οθωμανών Τούρκων από τον Οσμάν, ο οποίος είχε εγκατασταθεί στην κοντινή πόλη Σογιούτ και μετέπειτα του γιου του Ορχάν, ο οποίος είχε παντρευτεί την Ολοφύρα, κόρη ενός Βυζαντινού εξωμότη του Κιουτσούκ Μιχάλ. Μετά πολλά έτη πολιορκίας, στις 6 Απριλίου του 1326 η Προύσα παραδόθηκε στον Οσμάν με εντολή του αυτοκράτορα Ανδρόνικου του Παλαιολόγου, ο οποίος δέχθηκε τις υποσχέσεις του Κιουτσούκ Μιχάλ και παρέδωσε την πόλη, με αντάλλαγμα να μην πάθουν τίποτε οι κάτοικοι της πόλης.
Τελευταίος υπερασπιστής της ο Όρνος ή Εβρενός, παρά τις αντιρρήσεις του, αναγκάστηκε να παραδώσει την πόλη, εξισλαμίστηκε μαζί με πολλούς κατοίκους και έγινε ένας μεγάλος στρατηγός. Αργότερα ο γιος του Όρνου, Γαζή Εβρενός, έγινε μεγάλος στρατηγός και έδρασε στην περιοχή της Μακεδονίας. Το μαυσωλείο του βρίσκεται στα Γιαννιτσά. Η Προύσα έγινε για πολλά χρόνια, μέχρι το 1365, πρωτεύουσα του Οθωμανικού κράτους και ακόμη μέχρι σήμερα θεωρείται η ιερή πόλη των Μουσουλμάνων, διότι εκεί υπάρχουν πολλά τεμένη και μαυσωλεία πολλών Σουλτάνων.
Η Προύσα καταστράφηκε δύο φορές, το 1801 από φοβερή πυρκαγιά και το 1855 από σεισμό, κατά τη διάρκεια του οποίου καταστράφηκε ο μητροπολιτικός ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου.
Πριν το 1922, η Προύσα είχε περίπου 100.000 κατοίκους, 80.000 Τούρκους, 7.000 Έλληνες και 10.000 Αρμένιους. Είχε 3 Ελληνικές συνοικίες, το Καγιά Μπασί, το Ντεμίρ Καπί και το Μπαλούκ Παζάρ. 
Σήμερα έχει περίπου 3 εκατομμύρια κατοίκους και είναι σπουδαίο βιομηχανικό κέντρο.

«Προύσα μου ωραιότατη, με τ΄ άνθη στολισμένη
μόνο σε παραδόσανε βασιλικοί ρουφιάνοι.
Προύσα μου κι αν ετούρκεψες κι αν έγινες χαρέμι
πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικιά μας θάσαι».

(Παραδοσιακό τραγούδι κατ΄ αφήγηση Ζωής Βουτσικίδου, εκ Κουβουκλίων Προύσας, εν ζωή, 107 ετών).