Μουσείο στο Παρίσι ανοίγει για πρώτη φορά τις πόρτες του σε... γυμνιστές
Το μουσείο σύγχρονης τέχνης Palais de Tokyo, το οποίο βρίσκεται στο πολυτελές 16ο διαμέρισμα της γαλλικής πρωτεύουσας, είναι το πρώτο μουσείο στην πόλη, που δίνει τέτοια δυνατότητα, παρότι οι γυμνιστές στο Παρίσι έχουν αποκτήσει και άλλα προνόμια το τελευταίο διάστημα.
Ένα πάρκο στα ανατολικά του Παρισιού, το Bois de Vincennes, έγινε τον περασμένο χρόνο η πρώτη ζώνη αποκλειστικά για γυμνιστές στην πόλη και ο χώρος άνοιξε φέτος και πάλι ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου.
Οι γυμνιστές υποστηρίζουν ότι η εκδήλωση στο μουσείο, όπου παραβρέθηκαν περίπου 160 επισκέπτες, είναι μια καινοτομία σε μια από τις πολιτιστικές πρωτεύουσες του κόσμου.
«Σήμερα αλλάζει η νοοτροπία. Οι γυμνιστές…καταρρίπτουν τα εμπόδια, τα ταμπού και την απαγορευτική νοοτροπία του παρελθόντος», δήλωσε ο Ζιλιέν Κλοντ-Πενεγκρί, ο διευθυντής επικοινωνίας της Ένωσης Γυμνιστών Παρισίων.
Σύμφωνα με την Ένωση, η οποία μόνο στο Παρίσι αριθμεί 88.000 μέλη, σε όλη τη χώρα υπάρχουν 2,6 εκατομμύρια γυμνιστές.
Αργότερα μέσα στο χρόνο προγραμματίζεται να λειτουργήσει και νυχτερινό κλαμπ για γυμνιστές.
Πάντως, δεν είναι η πρώτη φορά που διοργανώνεται εκδήλωση για γυμνιστές σε μουσείο. Μια γκαλερί στη Βιέννη προσκάλεσε τους επισκέπτες να βγάλουν τα ρούχα τους για μια ειδική παρουσίαση το 2013 έκθεσης αφιερωμένης σε πίνακες με ανδρικό γυμνό, ενώ ένα μουσείο στην Αυστραλία έχει επίσης ανοίξει τις πόρτες του σε γυμνούς επισκέπτες.
*****
Ο επίγειος παράδεισος όπου απαγορεύονται ξενοδοχεία και εστιατόρια
Αν ψάχνετε για τον επίγειο παράδεισο, τότε αρκεί να κλείσετε ένα εισιτήριο για τις Φιλιππίνες. Γιατί; Γιατί εκεί βρίσκεται μία παραδεισένια παραλία με κρυστάλλινα νερά, άσπρη αμμουδιά και ένα προστατευμένο φυσικό περιβάλλον με αναρίθμητους φοίνικες.
Όταν φτάσεις εκεί, το τοπίο μοιάζει βγαλμένο από καρτ ποστάλ. Οι παραλίες του νησιού Kalanggaman Island στις Φιλιππίνες δεν είναι ποτέ γεμάτες κόσμο, καθώς απαγορεύεται ακόμα και στους ντόπιους να κατοικήσουν εκεί. Αυτό κάνει τα νερά του καθαρά και κρυστάλλινα και την άμμο κάτασπρη και μαλακή. Μάλιστα, μόλις 500 τουρίστες επιτρέπονται την ημέρα, που σημαίνει ότι ποτέ δεν υπάρχει συνωστισμός.
Πρόκειται για ένα ανεκμετάλλευτο τοπίο και ένα μαγικό προορισμό, που πρέπει οπωσδήποτε κάποια στιγμή στη ζωή σας να ανακαλύψετε. Μπορεί να απαγορεύονται οι ξενοδοχειακές μονάδες και η ανάπτυξη εστιατορίων, για να προστατευτεί ο φυσικός πλούτος, όμως δεν απαγορεύεται να κατασκηνώσετε για ένα βράδυ εκεί. Η άδεια, για να κατασκηνώσετε εκεί, κοστίζει μόλις 15 δολάρια και είναι η ιδανική επιλογή για εσάς, που θέλετε να απολαύσετε έστω για μία ολόκληρη μέρα και ένα βράδυ το νησί των Φιλιππίνων.
Για να φτάσει κανείς στο Kalanggaman Island, χρειάζεται να πάρει καραβάκι από το χωριό Palompon της περιοχής Λέιτε και σε μία ώρα φτάνει στον… παράδεισο.
*****
Το χωριό με τις Ραπουνζέλ είναι βγαλμένο από τα παραμύθια
Μια θέση στο βιβλίο Γκίνες ως το «χωριό με το τα μακρύτερα μαλλιά στον κόσμο» καταλαμβάνει η φυλή Red Yao, που ζει στα βουνά της επαρχίας Guangxi στη νότια Κίνα. Τα μαλλιά των γυναικών των περίπου 82 οικογενειών θυμίζουν αληθινές Ραπουνζέλ.
Τα μαλλιά των περίπου 120 γυναικών του χωριού φτάσουν σε μήκος ακόμα και τα 1,7 μέτρα, με τα μακρύτερα να υπερβαίνουν και τα 2 μέτρα. Πώς όμως ξεκίνησε αυτή η τάση στα μαλλιά, που σήμερα αποτελεί παράδοση για τις γυναίκες της φυλής Red Yao;
Οι… ραπουνζέλ επιτρέπεται να κόψουν τα μαλλιά τους μόνο μια φορά στη ζωή τους, όταν κλείσουν τα 16, ενώ τα προϊόντα καλλωπισμού των μαλλιών απαγορεύονται. Οι γυναίκες του Huangluo λούζουν τα μαλλιά τους με ένα ειδικό σαμπουάν, που φτιάχνουν οι ίδιες με ρύζι.
Σύμφωνα με τις παλαιές παραδόσεις, οι γυναίκες μπορούσαν να δείχνουν τα μακριά μαλλιά τους λυτά, αποκλειστικά και μόνο στο σύζυγό και τα παιδιά τους. Αυτό όμως εγκαταλείφθηκε και πλέον οι γυναίκες μπορούν να τα επιδεικνύουν δημόσια.
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα Mashable, τα μακριά μαλλιά φέρνουν στις γυναίκες και την οικογένειά τους μακροζωία, καλή τύχη και πλούτο.
*****
Chefchaouen, το μπλε «μαργαριτάρι» του Μαρόκου!
Αυτή η πόλη ονομάζεται και «μπλε μαργαριτάρι». Δεν είναι καθόλου τυχαίος ο λόγος, αφού τα πάντα εκεί είναι βαμμένα μπλε!
Μπλε τοίχοι, μπλε σοκάκια, μπλε παράθυρα, μπλε γλάστρες… Μπορεί να μοιάζει με ελληνικό χωριό νησιού, όμως δεν είναι. Όλα είναι μπλε στο Chefchaouen του Μαρόκου. Χτισμένο στις παρυφές του Ριφ, το Chefchaouen είναι ένα μέρος, που κάποια στιγμή στη ζωή σας πρέπει να ανακαλύψετε.
Ποια είναι όμως η ιστορία αυτής της πόλης; Λέγεται ότι τη δεκαετία του 1930 έμειναν εκεί πολλοί Εβραίοι πρόσφυγες και αυτοί ζωγράφισαν τα πάντα μπλε. Πολλοί λένε ότι το έκαναν αυτό, για να συμβολίσουν τον ουρανό και τον παράδεισο. Υπάρχει όμως και ο αντίλογος, εκείνη δηλαδή η μερίδα του πληθυσμού που υποστηρίζει ότι το έκαναν για να αποφεύγουν τα κουνούπια, καθώς περνούν το μπλε για νερό και το αποφεύγουν.
Στα γραφικά σοκάκια της ξεπροβάλλουν μαγαζιά με μπαχαρικά, υφασμάτινες τσάντες, χαλιά, φουλάρια, γεύσεις για τσάι και περίτεχνα αγγεία, που δίνουν μία πολύχρωμη πινελιά στο κατά τ’ άλλα μπλε τοπίο της όμορφης πόλης. Αναμιγνύοντας στοιχεία της Ευρώπης και της Αφρικής, η πόλη Chefchaouen είναι μοναδική στον κόσμο.
Αυτό που την κάνει ακόμα πιο ξεχωριστή και από την ιδιαίτερη αρχιτεκτονική της, είναι οι φιλικοί κάτοικοι, που είναι πρόθυμοι να δείξουν τις κρυφές γωνιές της πόλης τους στους τουρίστες, που κάθε χρόνο όλο και αυξάνονται.
*****
Είναι 2 κανίβαλοι, πατέρας και γιος και έχουν βγει για κυνήγι.
Περνάει στην αρχή ένας πολύ χοντρός.
- Αυτόν, αυτόν, λέει ο γιος. Να τον πάρουμε στο σπίτι, να τον φάμε.
- Μπα, είναι πολύ χοντρός, θα πάθουμε τίποτε με τόσο λίπος.
Περνάει ένας πολύ λεπτός.
- Αυτόν, αυτόν, λέει ο γιος. Να τον πάρουμε στο σπίτι, να τον φάμε.
- Μπα, είναι πολύ λεπτός, ούτε για ορεκτικό δεν κάνει.
Περνάει μετά μία πανέμορφη γυναίκα και λέει ο γιος:
- Αυτήν, αυτήν!! Να την πάρουμε στο σπίτι, να τη φάμε.
- Μην είσαι χαζός, λέει ο πατέρας του. Αυτήν θα την πάρουμε στο σπίτι και θα φάμε τη μάνα σου!
