Το 11ο συνέδριο στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ, που πραγματοποιήθηκε το διήμερο 23-24 Νοεμβρίου στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και είχε τον χαρακτήρα του έκτακτου, υπήρξε ενα συνέδριο στο οποίο η ηγεσία του επεδίωξε τρία πράγματα: Πρώτον, να κλείσει τους λογαριασμους του με το παρελθόν. Δεύτερον, να ενταχθεί οργανωτικά το ΠΑΣΟΚ στο Κίνημα Αλλαγής. Και τρίτον να σηματοδοτήσει μια νέα πορεία προς το μέλλον.
Η εικόνα, ωστόσο, ενος τέτοιου συνεδρίου, όσο κι αν η ηγεσία του αποφάσισε να υπαρξει περιορισμένη δημοσιότητα, τι έδειξε;
Έδειξε ότι ο τρόπος που οργανώθηκε η διαδικασία δεν δύναται να εγγυηθεί την έξοδο από την εσωστρέφεια, στην οποία περιδυνίζεται το ΚΙΝ.ΑΛ. και το καθηλωνει σε κινήσεις περιχαράκωσης, σε μια προσπάθεια να αποφύγει τον διεμβολισμό του από τον ΣΥΡΙΖΑ, που με την σειρά του επιθυμεί να κατασθεί ο κυρίαρχος της κεντροαριστεράς.
Ενδεικτικό της όλης παρουσίας 4.500 συνέδρων, είναι οτι απουσίασαν κορυφαία στελέχη (οπως ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος), αλλά και στελέχη από την βάση, καθώς και αξιοσημείωτη συμμετοχή της νεολαίας. Αντ' αυτού το παρών έδωσαν ένας μικρός αριθμός πρώην βουλευτών, πρώην συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, ένας πλήθος συνταξιούχων και Δημοσίων Υπαλλήλων.
Μέσα σ' ολο αυτό το σκηνικό η κριτική δεν περιορίσθηκε στα λεγόμενα του Παύλου Γερουλάνου και του ευρωβουλευτή Νίκου Ανδρουλάκη, αλλά και για τα σύμβολα, όπως ο ήλιος και το όνομα του, με τον πρώην πρόεδρο της βουλής Απόστολο Κακλαμάνη να σπεύδει να τονίζει: «Κανείς δεν παίζει με τα σύμβολα», εκφράζοντας συγχρόνως και την πρόταση του το νέο κόμμα να λέγεται «ΠΑΣΟΚ - Κίνημα Αλλαγής», κάτι που φαίνεται να επικρατεί.
Θέμα ηγεσίας
Στην σκληρή κριτική που ασκήθηκε προς την Φώφη Γεννηματά από τον Παύλο Γερουλάνο, ο τελευταίος κατέθεσε στο συνέδριο ψήφισμα που υπόγραψαν 2.000 μέλη και στελέχη, ζητώντας να ακυρωθεί το «συνέδριο - παρωδία», και να διοργανωθεί αρχές του νέου έτους, ένα ανοιχτό, δημοκρατικό και τακτικό συνέδριο, που θα αποφασίσει καταστατικές αλλαγές, θέσεις και προτάσεις για τους πολίτες, ώστε να αποσαφηνιστούν η πολιτική και η ιδεολογική φυσιογνωμία του χώρου.
Συνάμα ο ίδιος έθεσε και θέμα ηγεσίας «όχι για να ικανοποιηθούν προσωπικές φιλοδοξίες, αλλά συλλογικές ανάγκες», οπως εξήγησε. Από την πλευρά του ο Νίκος Ανδρουλάκης περιέγραψε ένα καθαρό πολιτικό, πλαισιο, εντός του οποίου, όπως υποστήριξε, οφείλει να κινηθεί το Κίνημα Αλλαγής, ασκώντας δριμεία κριτική στην ηγεσία, την οποία κατηγόρησε οτι αδυνατεί να δώσει στον διψασμένο κόσμο της παράταξης προοπτική.
Παράλληλα, κάλεσε την ηγεσία «να μη χαθεί η ευκαιρία» της στρατηγικής ανασύνταξης και έθεσε τον πήχυ των αξιώσεων του από την κυρία Γεννηματά, σημειώνοντας ότι «το που θα βρίσκεται κανείς το 2021 είναι δική του επιλογή. Το που θα βρίσκεται ο κόσμος της παράταξης είναι συλλογική ευθύνη».
Η αντεπίθεση της Φώφης Γεννηματά
Με την σειρά της η Φώφη Γεννηματά έριξε από την πρώτη στιγμή το «γάντι» σε όσους την αμφισβητούν, λέγοντας: «Τόλμησα συμβιβασμούς, ώστε σήμερα το ΠΑΣΟΚ να παραμείνει ζωντανό και να έχουν κάποιοι την πολυτέλεια να λένε λόγια του αέρα εκ του ασφαλούς! Εκ του ασφαλούς όταν εκλέγονται ή στηρίζονται από το Κίνημα Αλλαγής, αλλά θυμούνται το ΠΑΣΟΚ για να συντηρήσουν μια εσωστρέφεια που δεν λέει κάτι διαφορετικό, θολώνει το στίγμα μας και διχάζει τον κόσμο μας». Συγχρόνως η ίδια ξεκαθάρισε ότι «με την λήξη αυτού του συνεδρίου και την απόφαση του, αυτή η περίοδος τελειώνει οριστικά», μη δεχόμενη απο την Δευτέρα ανοχή σε εσωστρέφεια και υπονομεύσεις. Εν κατακλείδι, θα μπορούσε να πει κανείς ότι μέσα σ' ένα κλίμα σαν και αυτό που αναφέρθηκε πιο πάνω, όπου το πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα «απορροφήθηκε» από το Κίνημα Αλλαγής, η εσωστρέφεια δεν φαίνεται να τελειώνει οριστικά, όσο κι αν η Φώφη Γεννηματά έστειλε σαφή προειδοποίηση επ αυτού...
Παύλος Χρ. Τουτουντζίδης
