Ξεκινά ο εξηκοστός τρίτος συνομιλιών μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας. Προφανώς μας μένουν άλλοι έξι, για να φτάσουμε στον πολυθρύλητο εξηκοστό ένατο, που ως γνωστόν προσιδιάζει με το οθωμανικό δίκαιο.
Αλήθεια, θυμούνται οι διπλωμάτες μας τι συζήτησαν στον πρώτο γύρο; Μάλλον κάποιοι ήταν αγέννητοι τότε!
Και ακαρτέρει και ακαρτέρει φιλελεύθερη λαλιά, το ένα χτύπαγε το άλλο χέρι, από την απελπισιά, έγραψε στον ύμνο προς την ελευθερία ο Διονύσιος Σολωμός.
Περνώντας από την ελληνοτουρκική φιλία και τους...γύρους της (ντονέρ, κεμπάπ για τους μεμέτηδες, καλαμάκι με πίτα για τους χαμουτζήδες) στην πάλη των τάξεων.
Και στο γιο του Μίκη, Νίκο, που έκανε με την οικιακή του βοηθό.
Αυτή είναι πραγματική πάλη των τάξεων. Και ο Μίκης συμμετείχε με όλα τα μέσα. Άλλωστε τι μεγάλος θα ήταν, αν δεν ήταν μεγάλος όπως ο Ανδρέας.
Διότι και τα εξώγαμα έχουν μια άλλη, διεθνιστική, διάσταση, ενάντια στα εθνιστικά στερεότυπα, τύπου πατρίς, θρησκεία, οικογένεια.
Τουλάχιστον ο Νίκος, ο γιος του Μίκη, δεν έχει τη γουρσουζιά της Μαργαρίτας, της Μαργαρώς, που τα κονόμησε χοντρά από το μπαμπά της και όμως βγήκε στη ζητιανιά.
Εδώ ανήμερα του θανάτου του Μίκη, έδωσε συναυλία στην Κομοτηνή, μη χάσει τα φράγκα, η δικιά σου.
Που την τραγουδήσαμε κιόλας. Ως περιστεράκι στον ουρανό. Τι περιστεράκι, κάρια κατέληξε.
Στα καθ’ ημάς και την αύξηση των καυσίμων. Μέχρι 200 ντόλαρς το βαρέλι πετρέλαιο η πρόβλεψη για το χειμώνα. Άτιμε Μπάιντεν και Τζόνσον, που μας κάψατε τη γούνα με τις συμμαχίες σας και μας αφήσατε στης Μπριζίτ Μακρόν τα χέρια.
Τι να κάψουμε ρε, αν της τη δώσει της κλιματικής αλλαγής και αρχίσουν τα κρύα από τώρα μέχρι τον Απρίλη;
Πετρέλαιο γιοκ, φυσικό αέριο στα ύψη κι αυτό. Το μόνο που μας μένει είναι το ξύλο, που κι αυτό πάει στα ύψη. Κάτι παλιούς καναπέδες, που τους βλέπουμε έξω από τους κάδους απορριμμάτων, τους βλέπουμε πια ως ξερολούκουμα.
Με το καροτσάκι ρε θα αρχίσουμε να τους μαζεύουμε, Με κανά πεσμένο κλαδί από την αποψίλωση του δήμου, θα τη βγάλουμε δίπλα στην ξυλόσομπα, όπως στην κατοχή.
Άτιμε χερ Χαρούπογλου, πάλι μαύρη αγορά έρχεται και θα ξεπουλήσουμε μέχρι και το σώβρακό μας, για λίγες ελιές και ένα κομμάτι μπομπότααααα.
