Μέρες χαράς, μέσα στην πανδημία, η επιστημονική ανακοίνωση ότι η χορήγηση Viagra σχετίζεται με την κατά 69% μείωση του κινδύνου εμφάνισης Αλτσχάιμερ.
Έτσι πια, ο εξηντάρης, να μη σου πω και ο πενηντάρης, δεν θα κρύβει τη συνταγή στο φαρμακείο.
«Πιάσε ένα κουτί viagra, για να έχουμε καλή μνήμη», θα λέει στη φαρμακοποιό, μπροστά σε καμιά εκατοσταριά που θα περιμένουν να πάρουν το τζάμπα σελφ τεστ.
Με ένα σμπάρο, δυο τρυγόνια, αδέρφια μου άρρενες. Και θα θυμάστε τι έχετε στο κεφάλι σας και θα ξέρετε και που βρίσκεται. Πάνω, κάτω.
Γιατί τι να το κάνεις το Viagra ρε φίλε, αν ψάχνεις να βρεις που το χρησιμοποιείς; Με πιάνετε, έτσι;
Το πρόβλημα είναι η δοσολογία όμως. Γιατί φανταστείτε, για να μην πάθετε Αλτσχάιμερ, να χρειάζεται μια αυξημένη χρήση του μπλε θαύματος της χημείας.
Τι θα κάνετε μετά; Θα παίζετε τις κουμπάρες με τη συμβία σας. Μια δυο, στην τρίτη θα σας δώσει τα παπούτσια στο χέρι και θα σας πει, όξω ρε αχόρταγε.
Και άντε και πας στα κορίτσια και σου κάνουν και ειδική τιμή για μια δωδεκάωρη παραμονή. Θέλει και να είσαι εμβολιασμένος.
Βέβαια υπάρχει πιθανότητα η Pfizer, που βγάζει και το χαπάκι της ευτυχίας και το εμβόλιο, να το κάνει δύο σε ένα. Οπότε θα χτυπάτε ένα εμβόλιο το εξάμηνο και θα είστε τόσο ντούροι, που θα τρέχετε σαν το Βέγγο, για να σωθεί η ενέργειά σας.
Πάντως και χωρίς Viagra, όταν βλέπουμε την Αγγελική Ηλιάδη στη «Φάρμα» να κάνει το μπάνιο της δίπλα στη γελαδίτσα και την κατσικούλα και το Σταμάτη Γαρδέλη να την παίρνει ασυστόλως μάτι, τότε κάτι αναπολούμε από τις παλιές ένδοξες στιγμές στα πεδία των μαχών.
Τότε που εφ΄ όπλου λόγχη ορμούσαμε στη μάχη, εκπορθώντας τα χαρακώματα των μεμέτηδων και κατακτώντας τα χανουμάκια που είχαν στο Καπαλί Τσαρσί, όταν μας πουλούσαν τη γίδα για μοσχάρι!
Βέβαια, με αστέρια σαν την Αγγελική, δεν χρειάζεται και πολύ, για να χάσεις το μυαλό σου, οπότε καλό είναι και το Viagra, σύντροφοι.
Διότι για μια τιμή ζει ο Έλληνας. Φαντάζεστε να μας πουν ανίκανους; Ποιους, εμάς που γνωρίσαμε επί Μεγαλέξαντρου όλα τα μιλέτια της γης. Για γυναίκες μιλάμε. Τώρα αν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι είχαν άλλες ορέξεις, δεν τα λέμε αυτά. Εμείς παραμένουμε θαυμαστές της Ρωξάνης, διατί να το κρύψωμεν άλλωστε.
