«Φύτεψε τρία κλωνάρια αμπέλι κι έγινε κληματαριά. Αλλά μάς έφυγε νωρίς, πολύ νωρίς.

Και τον σταυρό που με φόρεσε, και δάκρυσε στον θρόνο, μάς τον έκλεψαν.

Πολλοί εκμεταλλεύονται ακόμα το μεγαλείο Του, με τις ανθρώπινες φυσικά, αδυναμίες του.

Αλλά ΉΤΑΝ ΜΕΓAΛΟΣ. Όντως. Εθνεγέρτης και προδομένος από την ασθένεια της σαρκός.

Δεν ξέρω αν ήταν σωστά όσα έλεγε, αλλά, έστω και για λίγο, τάραξε τα νερά και ταρακούνησε όσους νύσταζαν κ όσους κοιμούνται- ξύπνησαν για λίγο, είδαν πως κάτι πάει να γίνει, τον ξέκαναν και ... ξανακοιμήθηκαν.

Και συνεχίζει η ζωή με τις ωραίες αναμνήσεις.

Πήραμε λίγα λουλούδια από το μοναστήρι, αν και καταχείμωνο και πήγαμε αστραπή να τον χαιρετήσουμε.

Ανάμνηση τώρα η φωτογραφία και το σημείωμα στο Βιβλίο Εντυπώσεων.

Ά, και στο δισκάριο ...

Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου, Μνήσθητι, Κύριε ..»

Συγκινητικές οι λίγες σειρές του Ηγούμενου της Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βέροιας, π. Πορφυρίου, το μοναστήρι του οποίου ήταν από τα τελευταία μέρη που επισκέφθηκε ο Μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, κυρός Χριστόδουλος, λίγο πριν τη μεγάλη δοκιμασία του με τον καρκίνο και την κοίμησή του, στις 28 Ιανουαρίου του 2008.