Στο κατάμεστο «Καφενέον» στην Αλεξάνδρεια πραγματοποιήθηκε το πρωί της Κυριακής 11/12 η (δεύτερη) παρουσίαση του νέου βιβλίου του Ημαθιώτη συγγραφέα «29 στιγμές» (εκδόσεις «Ατεχνως»). Μεταξύ των παρευρισκόμενων ο πρόεδρος της Τ.Κ Κλειδίου Χαράλαμπος Τσολάκης, ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Χρήστος Αντωνίου, εκπρόσωποι της Κ.Ο του ΚΚΕ, οι συγγραφείς της περιοχής Γιάννης Μοσχόπουλος και Μαρία Παπαϊωαννίδου,  πολλοί εκπαιδευτικοί κ.α

Για το βιβλίο μίλησαν η Ευαγγελία Πολυμένου, φιλόλογος, μέλος του Δ.Σ του Συνδέσμου Φιλολόγων νομού Ημαθίας και ο συγγραφέας.

Η Ευαγγελία Πολυμένου υπογράμμισε : «Το βιβλίο του πολυγραφότατου και ρέκτη της συγγραφικής πένας Αλέκου Χ¨Κώστα, «29 στιγμές», είναι ένα βιβλίο  διηγημάτων, το 4ο στη σειρά της μικρής λογοτεχνικής φόρμας στην οποία ασκείται ο συγγραφέας και το 10ο στο σύνολο των συγγραφικών του πονημάτων.  «29 στιγμές», «29 στιγμιότυπα μνήμης», «29 πετροβολήματα της ζώσας μνήμης». Με τον ίδιο τρόπο και οι ιστορίες του βιβλίου αναδύονται από τις παιδικές και εφηβικές- φοιτητικές μνήμες , γίνονται πέτρες βαριές και ασήκωτες στο ώριμο παρόν του συγγραφέα- αφηγητή και ζητούν ενεργητική στάση ζωής και ακμαίο πολιτικό φρόνημα, ενσυνείδητο ανθρωπισμό αλλά και ερωτική συντροφικότητα… Η λογοτεχνία του διασώζει τη μνήμη και τη λειτουργεί ως μέσο για να μάθουμε για τις ζωές και τα πάθη των προπατόρων μας, να μάθουμε ποιοι είμαστε, αφού μάθουμε ποιοι υπήρξαμε. Εντέλει, η λογοτεχνική μνήμη συμβάλει στο να διατηρήσουμε  την ταυτότητα και την αυτοσυνείδησή μας. Για το λόγο αυτό, ο συγγραφέας ως στοιχείο αφηγηματικής τεχνικής επιλέγει η αφήγηση να γίνεται, κυρίως, σε τρίτο πρόσωπο με έναν παντογνώστη αφηγητή και μηδενική αποστασιοποιημένη εστίαση. Αυτή η τεχνική,  έστω και προσχηματικά,  διευκολύνει τον συγγραφέα να αποφύγει την αυτοβιογραφία και να χειριστεί το υλικό του αποτελεσματικότερα, ίσως γιατί μαζί με τα πραγματικά –βιογραφικά στοιχεία εμπλέκονται και φανταστικά, κάνοντας τη μείξη πολύ πιο ανθεκτική και γοητευτική…»

Από την πλευρά του ο συγγραφέας Αλέκος Χατζηκώστας στάθηκε στη μορφή και το περιεχόμενο του βιβλίου του, στις πηγές έμπνευσης, στη σημασία της μνήμης σήμερα, αλλά και σε γενικότερα ζητήματα όπως της στάσης των λογοτεχνών απέναντι στην κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα. Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στο εξώφυλλο του βιβλίο τονίζοντας: «Με ρωτούν σχετικά με το συμβολισμό του εξώφυλλου (θαυμάσια δημιουργία της Ημαθιώτισας ζωγράφου Εύας Αμνιώτη) του νέου μου βιβλίου

- Είναι η παιδικότητα που χωρίς εξιδανίκευση πρέπει να κρατάμε μέσα μας…

- Είναι η ανάγκη να παλεύουμε στη ζωή μας με τα όπλα που διαθέτουμε...

- Είναι η πίστη του Δαυίδ ότι μπορεί να νικήσει τον Γολιάθ...

- Και κυρίως είναι αυτό που έλεγε ο Δον Κιχώτης: «Για ν’ αλλάξεις τον κόσμο δεν είναι τρέλα, ούτε ουτοπία, είναι Δικαιοσύνη»

Ακολούθησε πολύωρη συζήτηση με το κοινό.