ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩ τον ΚΩΣΤΑ ΤΟΜΤΣΗ, ιατρό ορθοπεδικό, αγαπητό φίλο και συνάδελφο, που με το άκουσμα του θανάτου του, βρισκόμενος μακριά, νιώθω την ανάγκη να γράψω δυο λόγια.

Με τον Κώστα αρχίσαμε μαζί την ιατρική σταδιοδρομία μας, διορισμένοι στο Νοσοκομείο Νάουσας με την ίδια υπουργική απόφαση για την εκπλήρωση της υπηρεσίας υπαίθρου το 1976.

Ο Κώστας συνέχισε στο Ασκληπιείο Βούλας για ορθοπεδικός κι εγώ στο Ιπποκράτειο Θεσσαλονίκης για παθολόγος. Επιστρέψαμε στο νοσοκομείο της Νάουσας το 1981 και εργασθήκαμε για πολλά χρόνια ως τη συνταξιοδότησή μας, αφού ανεβήκαμε κι όλα τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας και είχαμε την τύχη να γνωρίσουμε ως Διευθυντές μας δυο άρχοντες της Ιατρικής, τον κ. Τρανό Πολυχρόνη και τον κ. Κουκούλο Γεώργιο.

Άνδρας επιβλητικός ο Κώστας, σεβαστός από όλους μας, φίλος με όσους τον γνωρίσαμε, άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στο πέρασμα της ζωής του στην ευρύτερη κοινωνία της Νάουσας με την πολύπλευρη προσφορά του. Ήταν ένας ήρεμος γίγαντας.

Δημιούργησε με τη σύντροφο της ζωής του, Σταυρούλα, και τα αξιόλογα παιδιά του, Φανή και Αναστάση, μια αξιαγάπητη οικογένεια, στην οποία εκφράζω τα ειλικρινή μου συλλυπητήρια.

Θα τον θυμόμαστε πάντα.

Καλό Παράδεισο, Κώστα.

Δεκέμβριος 2022
Αντώνης Ταπλίδης