Δύο έννοιες δεν πρόκειται να διαβούν ποτέ την Αχερουσία Λίμνη, αδέρφια.

Ως γνωστόν, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, δεν τη σκιάζει φοβέρα καμιά.

Το ίδιο, πολιτικά, λέμε και για τη Θοδώρα Τζάκρη. Δεν πάει να είναι με το ΠΑΣΟΚ, δεν πάει να είναι με το ΣΥΡΙΖΑ, είτε στην κυβέρνηση, είτε στην αντιπολίτευση, ακλόνητη η Θοδώρα. Βουλευτής και πάντα πρώτη.

Όσο να είναι, διαθέτει αυτόν τον παρισινό αέρα, με τα συνολάκια της και τις δωδεκάποντες γόβες της, που δεν συγκρίνεται με τίποτε με το χνούδι των ροδακίνων στον κάμπο των Γιαννιτσών.

Να σκεφτείτε ότι είδε τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 2004, ως βουλευτής του Σημίτη.

Θα σέβεστε λοιπόν, ειδικά εσείς οι γαλάζιοι της Πέλλας, που δεν μπορείτε να τη φτάσετε ούτε στο βαμμένο μπορδοκοκκινοβυσινί νυχάκι της.

Και από τη Θοδώρα στη Ζωή (το Αντιγονάκι και η Ζηνοβία δεν εξελέγησαν δυστυχώς). Υποσχέθηκε ότι θα μας...ταράξει στη νομιμότητα. 

Άντε μετά να είσαι μαζόχας και να παρακολουθείς ζωντανά τις συνεδριάσεις της Βουλής, όπως τότε με το Ζελένσκι και το δικό μας, που μάλλον Τάταρος ήταν, τον Ηλία, που έπεσε στη μάχη για μια νεοναζιστική Ουκρανία.

Να βλέπεις να μιλάει τελευταία η Ζωή, αφού έχει αγορεύσει ο σύντροφός της και μετά να παίρνει το λόγο και ως πρώην πρόεδρος της Βουλής.

Πώς είπατε; Κι από μένα φιλάκια, αδέρφιαααα.