«To 148 π.Χ., στη δεύτερη μάχη της Πύδνας, ο Quintus Caecilius Metellus Macedonicus νίκησε τον Ανδρίσκο-Φίλιππο Στ΄, έναν τολμηρό άνδρα, που αξίωνε ότι ήταν γιος του Περσέα και κατάφερε να ανασυστήσει το βασίλειο των Μακεδόνων... ΟΙ ανασκαφές μας δείχνουν αυτό που ακολούθησε... Παντού καταστροφή...  Τα τείχη των Αιγών κατεδαφίστηκαν, η βασιλική Μητρόπολη των Μακεδόνων καταστράφηκε... Και αν η πόλη κατάφερε να συνεχίσει να ζει, το ορατό σύμβολο της Μακεδονικής ηγεμονίας στην Οικουμένη, το «βασίλειο καθίδρυμα» του Φιλίππου Β΄ καταδικάστηκε στη λήθη... Damnatio Memoriae.

Χώμα, δένδρα, ένα ψηφιδωτό, λίθοι, πλίνθοι, κέραμοι αττάκτως ερριμμένοι και ένα μνημείο φάντασμα να προβληματίζει λιγοστούς ειδικούς....

Αυτά ως το 2007.Από τότε, όλοι εμείς, που έχουμε το προνόμιο και την τιμή να δουλεύουμε στον τόπο που είδε να δολοφονούν τον Ηγεμόνα των Ελλήνων και άκουσε την ιαχή των πολεμιστών «Αλέξανδρος Φιλίππου, βασιλεύς Μακεδόνων», με κάθε πετραδάκι που μπαίνει στη θέση του, κερδίζουμε μια νίκη εναντίον αυτών που θέλησαν να εξαφανίσουν την πολύτιμη μνήμη...

Ο «Παρθενώνας της Μακεδονίας» αναστήνεται...Δεν έχω λόγια να πω πως ένιωσα πριν λίγες μέρες, όταν για πρώτη φορά ακούμπησα στον πρώτο όρθιο κίονα του πρώτου περιστυλίου..». Η ανάρτηση της Αγγελικής Κοτταρίδη, χωρίς, άλλα, λόγια!