Μια απορία την έχω με αυτό που συμβαινει στον Παλαμά της Καρδίτσας, όπου πολλοί συνάνθρωποί μας έχουν ανεβεί στα κεραμίδια, για να μην πνιγούν.

Αν μέσα σε αυτούς ήταν η οικογένεια του πρωθυπουργού, των υπουργών του, του Τσίπρα και της άλλης της grand αριστοκρατίας, θα έβγαιναν από τις αμερικάνικες βάσεις της Λάρισας να τους παραλάβουν ή όχι;

Θα έστελναν κομάντος με ακάτους οι Αμερικανοί ή όχι;

Βέβαια ο συλλογισμός εντελώς άστοχος, αφού οι γόνοι των πολιτικών, των εφοπλιστών και των επιχειρηματιών, το πολύ πολύ να αποκλειστούν στο Μαϊάμι ή το Σεν Μόριτς.

Λύση για τις πλημμύρες πάντως είναι βέβαιο ότι θα δώσει ο Άδωνις. Θα επιδοτήσει το boat pass, για την αγορά φουσκωτών βαρκών, ώστε σε τέτοιες καταστάσεις οι κάτοικοι να βγαίνουν άνετα από τα σπίτια τους.

Αυτό που επικράτησε τις τελευταίες μέρες με την πλήρη κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού, δικαιώνει τη ρήση του «εθνάρχη». «Είμαστε ένα απέραντο φρενοκομείο».

Μαζί με ένα βούρκο άθλιων ανθρώπων, που μπορούν και πετούν χωρίς τύψεις έναν άνθρωπο στις προπέλες ενός πλοίου, εκτελώντας τον εν ψυχρώ.

Βέβαια είναι γνωστό το «όχι άλλο κάρβουνο» και είναι «πολλά τα λεφτά Άρη».

Μπορεί ο δολοφόνος και οι συνεργοί του να πάνε φυλακή, αλλά η διοίκηση της πλοιοκτήτριας εταιρείας, που παίζει με τα λεπτά, για το πώς θα αναχωρήσει ταχύτερα από το λιμάνι, χωρίς κανένα μέτρο ασφαλείας, θα παραδοθεί ως «λευκή περιστερά» και στην περίπτωση μας «μπλε» στην κοινωνία.

Κρίμα για αυτά που συμβαίνουν στους συναθρώπους μας. Απλούς ανθρώπους της γειτονικής μας πόρτας. Πού ποτέ όμως δεν ανοίξαμε, για να τους ρωτήσουμε αν κάτι χρειάζονται.