Ενώ η τραγωδία με τις καταστροφικές πλημμύρες συνεχίζεται τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από κόμματα της αντιπολίτευσης, προβάλλεται ως «μάνα εξ ουρανού» η Ε.Ε και τα κονδύλια που μπορεί να δώσει στη χώρα μας για να τη «σώσει».
Ας ξεκαθαρίσουμε για μία ακόμη φορά ότι η Ε.Ε δεν είναι «φιλανθρωπικό ίδρυμα» και ότι τα χρήματα που διαθέτει (με συγκεκριμένες προϋποθέσεις) προέρχονται από τους λαούς της Ε.Ε και την φορολογία τους!
Ας γίνουμε όμως συγκεκριμένοι:
1. Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στις Βρυξέλες ήταν αποκαλυπτική. Ενδεικτικά είναι όσα ειπώθηκαν μετά τη συνάντηση που είχε ο Κυρ. Μητσοτάκης (επικεφαλής κυβερνητικού κλιμακίου) με την πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν (επικεφαλής κλιμακίου στελεχών της Κομισιόν). Έκανε λόγο για «πέντε σημαντικές ροές χρηματοδότησης που θα μπορούσαν να κινητοποιηθούν», φτάνοντας τα 2,25 δισ. ευρώ (όταν τα κόστη από τις καταστροφές υπολογίζονται στο πολλαπλάσιο!), έδειξε προς «τα κονδύλια συνοχής από την προηγούμενη προγραμματική περίοδο που δεν έχουν δαπανηθεί», όπως και την «εμπροσθοβαρή» διάθεση του μέρους των κονδυλίων που έχουν προϋπολογιστεί για του χρόνου, κονδύλια του «Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου (...) που θα χάνονταν και μπορούν να εκταμιευθούν φέτος», όπως και τα «αχρησιμοποίητα κονδύλια από το προηγούμενο ελληνικό Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης» και «τα κονδύλια του τρέχοντος ελληνικού στρατηγικού σχεδίου της ΚΑΠ».
Μίλησε δηλαδή για κονδύλια που ήταν ήδη προϋπολογισμένα - και μάλιστα ανακατευθύνοντάς τα από τις ήδη λειψές ενισχύσεις των φτωχομεσαίων αγροτών - σε έργα που θα έπρεπε έτσι κι αλλιώς να έχουν γίνει με ευθύνη του κράτους, αλλά δεν έγιναν ακριβώς επειδή δεν είναι «επιλέξιμα», αφού κυβερνήσεις, Περιφέρειες και δήμοι, με βάση και τις κατευθύνσεις της ΕΕ, τα θεωρούν κόστος και προτιμάνε να αποζημιώνουν με ελάχιστα από το να προλαμβάνουν με έργα υποδομής που δεν προσφέρουν μεγάλη κερδοφορία για το κεφάλαιο!
Η Ευρωπαϊκή Ενωση είναι, μαζί με την κυβέρνηση και τις τοπικές αρχές, μέρος του προβλήματος και βασικός υπεύθυνος για το έγκλημα που συντελέστηκε στη Θεσσαλία και σε άλλες περιοχές της χώρας, αφού συστηματικά απέρριπτε ως μη επιλέξιμες τις δαπάνες για την αντιπλημμυρική προστασία.
2. Αρκετή συζήτηση γίνεται για την περίφημη Κοινοτική Οδηγία για τους «χάρτες κινδύνου πλημμύρας». Η Οδηγία αυτή αποτελεί αδιαμφισβήτητα οδηγό για την πολιτική που ακολουθήθηκε όλα αυτά τα χρόνια, με αποτέλεσμα να μείνει η χώρα ανοχύρωτη στις δεκάδες πλημμύρες. Η Οδηγία αυτή του 2007 προωθεί την επικίνδυνη αντίληψη κόστους - οφέλους. Ξεκαθαρίζεται μάλιστα ότι «τα κράτη - μέλη θα πρέπει να βασίζουν τις αξιολογήσεις, τους χάρτες και τα σχέδια σε κατάλληλες βέλτιστες πρακτικές και βέλτιστες διαθέσιμες τεχνολογίες, που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας»!! Σύμφωνα με την Οδηγία, οι χάρτες αυτοί θα πρέπει να περιλαμβάνουν πρακτικές και μέσα «που δεν συνεπάγονται υπερβολικό κόστος στον τομέα της διαχείρισης των κινδύνων πλημμύρας»! Επίσης, όσον αφορά το ποιες παρεμβάσεις θα γίνουν και πού, εξαρτάται από τη λεγόμενη «οικονομική αποδοτικότητα», για την προσέλκυση δηλαδή κεφαλαίων ή για την προστασία μεγάλων επενδύσεων.
Οι περιοχές με αυτά τα χαρακτηριστικά έχουν προτεραιότητα σε αντιπλημμυρικά έργα, σε αντίθεση με άλλες, «αραιοκατοικημένες» ή «με περιορισμένους οικονομικούς πόρους», που αφήνονται ...στο έλεος λοιμών και καταποντισμών! Τι άλλο λένε η ΕΕ και οι οργανισμοί της στην ανάλυση του κόστους - οφέλους για την αντιπλημμυρική προστασία; Οτι «είναι οικονομικά αποδοτικότερο να προστατευθούν από την πλημμύρα εκείνοι με τα μεγαλύτερα περιουσιακά στοιχεία (δηλαδή εύπορες οικογένειες ή πολύτιμα εργοστάσια) από το να προστατευθούν εκείνοι που είναι φτωχοί και με πενιχρά περιουσιακά στοιχεία»!
Συμπέρασμα: Η Ε.Ε η Ε.Ε και οι κατευθύνσεις είναι μέρος του προβλήματος και όχι μέρος της λύσης του. Γι' αυτό λέμε ότι το έγκλημα αυτό έχει τη σφραγίδα της κυβέρνησης της ΝΔ, των άλλων κομμάτων που κυβέρνησαν, των περιφερειακών και δημοτικών αρχών, της ΕΕ, που αντιμετωπίζουν την αναγκαία αντιπλημμυρική προστασία ως κάποιο «περιττό κόστος».
Φυσικά εδώ χρειάζεται να απαιτηθεί αγωνιστικά ότι κοινοτικά κονδύλια να κατευθυνθούν χωρίς όρους, προϋποθέσεις και κόφτες - όπως γίνεται συνήθως - στην πλήρη αποζημίωση των πληγέντων, στην αποκατάσταση υποδομών, στην κάλυψη των αυξημένων αναγκών στις δομές Υγείας και στην υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου αντιπλημμυρικού σχεδιασμού
Πάντα θα υπάρχουν ακραία καιρικά φαινόμενα, όμως σήμερα έχουμε τα απαραίτητα μέσα, έχουμε την απαραίτητη τεχνολογία, τη γνώση, το ανθρώπινο δυναμικό, τους επιστήμονες που μπορούν και να προβλέψουν και να σχεδιάσουν.
Αρα λοιπόν χρειάζεται πολιτική θέληση, χρειάζονται κεντρικές αποφάσεις, χρειάζεται άλλη οργάνωση συνολικά της κοινωνίας, της οικονομίας, των υπηρεσιών σε σύγκρουση πάντα με την ακολουθούμενη πολιτική Ε.Ε- κυβέρνησης και συμβιβασμένων τοπικών αρχών!
