Σε πρόσφατο δελτίο Τύπου της Περιφέρειας Κ. Μακεδονία διαβάοζυμε: «..Μεγαλύτερο «δίχτυ» προστασίας σε πάνω από 50.000 χιλιάδες ευάλωτους πολίτες, σε ανθρώπους που βρίσκονται σε ανάγκη, οικογένειες και παιδιά στην Κεντρική Μακεδονία, απλώνει το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, μετά τη γενναία αύξηση των πόρων του προγράμματος Ευρωπαϊκής Βοήθειας προς τους Απόρους (ΤΕΒΑ), που διαχειρίζονται οι κατά τόπους Περιφέρειες. Πρόκειται για είδη πρώτης ανάγκης που διανέμονται έξι φορές το χρόνο σε κοινωνικά ευάλωτους ανθρώπους, προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των οικογενειών τους, σε μια περίοδο πληθωριστικής κρίσης και αύξησης των τιμών…Η χρηματοδότηση φέτος από το υπουργείο μας τριπλασιάζεται από 1,5 εκατ. ευρώ που δίναμε για το Κέντρο Πρόνοιας στο σύνολο της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας θα φτάσει πάνω από 4 εκατ. ευρώ και δεν σταματάμε εδώ» τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Ζαχαράκη, προσθέτοντας ότι η επισιτιστική βοήθεια θα παρέχεται σε 55.000 ανθρώπους με τη βοήθεια της Περιφέρειας. «Όλοι αυτοί οι άνθρωποι θα παίρνουν από μια σακούλα με είδη πρώτης ανάγκης, σε τακτά χρονικά διαστήματα. Στόχος είναι να βοηθήσουμε τη δύσκολη καθημερινότητά τους, σε μια περίοδο που έχουμε συνεχώς αυξανόμενες πληθωριστικές τάσεις» σημείωσε η ίδια…»
Η πρώτη παρατήρηση αφορά τον ίδιο τον αριθμό των «ωφελούμενων». 50.000 πολίτες της περιοχής, χαρακτηρίζονται επίσημα σε κατάσταση ουσιαστικά ακραίας φτώχειας. Και όλα αυτά σε μία περίοδο που οι κυβερνώντες προπαγανδίζουν την άνοδο και τις επιτυχίες της ελληνικής οικονομίας. Ο αριθμός που σαφώς είναι μεγαλύτερος, δείχνει την οικονομική-κοινωνική κατάσταση που επικρατεί και είναι αποτέλεσμα της ακολουθούμενης αντιλαϊκής πολιτικής που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους. Αυτή η πολιτική συντηρείται, αντί ν’ αλλάζει ριζικά με την πολιτική «επιδομάτων» και ουσιαστική ελεημοσύνης που εφαρμόζει η κυβέρνηση και που έχει τη «βοήθεια» των τοπικών αρχών.. .
Η δεύτερη παρατήρηση αφορά τα κυβερνητικά πανηγύρια για αύξηση του σχετικού ποσού προκειμένου να μην πεθαίνουν ουσιαστικά οι πολίτες από την πείνα. Γιατί άραγε τι είναι «μία σακούλα με είδη πρώτης ανάγκης σε τακτά χρονιά διαστήματα»; Και μπορεί να δίνονται ψίχουλα και γι’αυτές τις κοινωνικές ανάγκες, από την άλλη όμως δίνονται πολύμορφα κίνητρα για τους οικονομικά ισχυρούς, «ζεστό χρήμα» από προϋπολογισμό και Ε.Ε για τους καπιταλιστές και τα «επενδυτικά τους σχέδια». Με τα δικά μας χρήματα, από την υπερφορολόγησή μας, δίνονται τα ψίχουλα για τους φτωχότερους από εμάς και ζητούν και το ευχαριστώ μας!
Όσο δεν αλλάζει η ακολουθούμενη πολιτική , όσο ο εργαζόμενος λαός δεν αντιδρά οργανωμένα και μαζικά απέναντί της, τόσο η φτώχεια θα πολλαπλασιάζεται, ενώ τα διάφορα «επιδόματα» απλά θ’ αποτελούν «παρηγορά στον άρρωστο μέχρι να βγει η ψυχή του»
