Στα...150 μέτρα έπεσε κατά τη σοβαρή ελληνική δημοσιογραφία, ο ρώσικος πύραυλος στην Οδησσό, προς Μητσοτάκη και Ζελένσκι.

Αν ρε Σία, Χιώτη και λοιπό κακό δημοσιογραφικό συναπάντημα, εκρήγνυντο σε τόσο μικρή απόσταση, οι δυο τους θα «μετακόμιζαν» αιωνίως στην ελληνο-ουκρανική Βαλχάλα.

Μετά μας είπαν ότι η απόσταση ήταν 500 μέτρα. Έτσι μάλιστα. Βέβαια αν ήθελε ο Βλαδίμηρος να κάνει με τα κρεμμυδάκια Βολόντιμιρ και Κυριάκο, θα το έκανε.

Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει, συναγωνιστές νεοδημοκράτες. Ξεκινήσαμε από την εκστρατεία στην Κριμαία το 1917 και τσατίσαμε τους μπολσεβίκους και μας έριξε στη θάλασσα ο Κεμάλ.

Τώρα που η Κριμαία είναι στη ρώσικη ομοσπονδία, ο Κυριάκος πήγε Οδησσό. Μακάρι να μη μας βάλει στο μάτι ο μεταμπολσεβίκος Πούτιν και μας γεμίσει με πυρηνικούς πυραύλους, στις βάσεις που έχουμε παραχωρήσει στο ΝΑΤΟ.

Πάντως μια «μεγάλη» ακόμη στιγμή στην ιστορία μας, ήταν το ελληνικό εκστρατευτικό σώμα στον πόλεμο της Κορέας, το 1950, υπό τη σημαία του ΟΗΕ (βλέπε Αμερική).

Πώς μας ανταπέδωσαν τη βοήθεια οι ΟΗΕδες; Κατά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο, έδιναν τις συντεταγμένες των ελληνικών θέσεων στα μεμέτια.

Τσικνοπέμπτη χθες και όσο να είναι, το τσικνίσαμε και εμείς, αδέρφια. Ζάχαρο έχουμε, κομμένα τα γλυκά, χοληστερίνη έχουμε, κομμένα τα κοψίδια, πίεση έχουμε, κομμένα τα αλμυρά.

Άντε να τη βγάλεις με κοτόπουλο ψητό, λαχανικά, χωρίς ψωμί και μπόλικο νερό για να χορτάσεις.