Σε παγκόσμια αποκλειστικότητα σας παρουσιάζουμε φωτογραφία με τον ανατολικογερμανό «sugar daddy», που πηδάει το συρματόπλεγμα πάνω στο οποίο χτίστηκε αργότερα το τείχος της ντροπής.

Ο Sugar daddy αναζητεί στη δυτική Γερμανία φοιτήτριες, για να «διεισδύσει» στα άδυτα των αδύτων του σαρκικού καπιταλιστικού συστήματος.

Πάντως στο Iron Curtain δεν υπήρχαν ούτε sugar daddies, ούτε sugar mamies.

Είχαν φροντίσει οι ηγέτες του σοσιαλισμού. Από τότε υπάρχει και η ρήση «τα....κρατικά, να...η εργατιά».

Στη δεύτερη φωτογραφία μας, ο φρουρός με τα κιάλια αναζητεί στο δυτικό Βερολίνο sugar female students, ώστε να εξαπλωθεί η επανάσταση στον καπιταλισμό. Μετά μαστιγίων και γκλομπς.

Αυτά είναι φετίχ, κοινώς βίτσια, αλλά ο καλός σοσιαλιστικός μύλος όλα τα επιτρέπει.

Φωτογραφία τρίτη. Ένας εργάτης-αγρότης-φοιτητής την κάνει με ελαφρά, ακολουθώντας τα χνάρια του Τζέσυ Όουενς, έτοιμος να ρίχνει βουρ στον πατσά, που κατασκεύαζαν κάθε Τρίτη και Πέμπτη οι sugar ladies.

Τελευταία και συγκλονιστικότερη φωτογραφία. Γεμάτη θλίψη. Ο 18χρονος Peter Fechter σκοτώνεται από πυρά ανατολικογερμανών στρατιωτών.

Το μόνο του «έγκλημα», ότι επιχείρησε να περάσει τα συρματοπλέγματα και να μπει στον καπιταλιστικό «παράδεισο».

Και ήταν ένα παιδί. Ένας έφηβος. Ήταν όμως «εχθρός του λαού».

Και όπως είπε και ο Χάρυ Κλυνν, ως γύφτος, στη διαφήμιση για το παλιό, ευωδιαστό σαπούνι.

Ρε άντε και gamay.