Τουλάχιστον κωμικό, αν όχι τραγικό, να επικαλείται ένας πρωθυπουργός μιας χώρας ότι οι δύο εκ των στενοτέρων του συνεργατών βρέθηκαν στο σπίτι ενός μεγαλοεφοπλιστή, μεγαλοκαναλάρχη, για να κεραστούν κερασάκι γλυκό και λικέρ από κράνα, επί τη ονομαστική του εορτή. Είναι ηλίου φαεινότερο ότι η παρουσία τους εκεί, η οποία συνέπεσε με το δημοσίευμα του "Βήματος", που ανήκει στο δημοσιογραφικό τραστ του μεγαλοπαράγοντα, ήταν τυχαία. Παρά λοιπόν τα όσα δεν σχολιάστηκαν από διαπλεκόμενα μέσα ενημέρωσης, ένα αντίστοιχο γεγονός στην Αγγλία θα είχε οδηγήσει στην παραίτηση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησής του. Η επίκληση δε της εκλογικής μάχης, στην οποία βγήκε νικήτρια η ΝΔ με 41%, μοιάζει με την "κολυμβήθρα του Σιλωάμ" και φυσικά με τα περίφημα παπικά συγχωροχάρτια. Το ίδιο αφορά και τα όσα τραγικά συνέβησαν στα Τέμπη, στις παρακολουθήσεις πολιτικών προσώπων και στα τόσα άλλα που δεν μπορούν να "ξεπλυθούν" με την επίκληση ενός εκλογικού, όντως, θριάμβου. Το σίγουρο είναι ότι η μεταπολιτευτική Ελλάδα είναι μια διαπλεκόμενη χώρα. Η θέληση δε του πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή να μην επιτρέψει σε μεγαλοεργολάβους να έχουν στα χέρια τους χαρτοφυλάκια μέσων ενημέρωσης, του κόστισε το ύπατο πολιτικό αξίωμα. Το ερώτημα λοιπόν για το ποιος κυβερνάει αυτή τη χώρα, είναι απολύτως υπαρκτό.