Όχι, ρε Χρήστο!
Τον καλημέρισα το πρωί, κατά τις 8:30, ανεβαίνοντας για την Αγία Τριάδα, να ανάψω ένα κερί. Πάντα με το ίδιο χαμόγελο, την ίδια απλότητα και καλοσύνη που εξέπεμπε. Μεγάλος ποδοσφαιριστής, άνθρωπος και οικογενειάρχης ο Χρήστος Χατζηδάκης. Τον εκτιμούσα από την εποχή της μεγάλης Νάουσας. Τα χρόνια πέρασαν και ο ίδιος αγωνιζόταν για το μεροκάματο. Και ως προπονητής και ως εργαζόμενος στο δήμο Νάουσας. Ο Χρήστος...
Διαβάστε το άρθρο