Αποχαιρετούμε, φίλοι της μπούγκα, μπούγκα τον αρχηγό που δίδαξε το italian way of life, σύντροφο Σύλβιο Μπερλουσκόνι.

Τον καβαλιέρε μας, που δεν άφησε χωρίς...καπίστρι ούτε γάτα θηλυκή σε Ρώμη, Μιλάνο και περίχωρα.

Μας άφησε χρόνους και πορεύεται για την Αχερουσία Λίμνη.

Τόσο τζαναμπέτης ο μακαρίτης, που προσπάθησε να δωροδοκήσει  το βαρκάρη και τον ψυχοπομπό του, με ένα γλέντι απ΄ όλα στο μέγαρό του.

Βέβαια είναι γνωστό ότι ο βαρκάρης θέλει μόνο ένα δίφραγκο, για να σε περάσει από την άκρη της Λίμνης στα επέκεινα, οπότε δεν δωροδοκείται με τίποτε.

Έχουν προσπαθήσει πάμπολλοι, από καταβολής κόσμου, να τα καταφέρουν, αλλά τίποτε αυτός. Τους περνάει στον Άδη και άντε μετά να τρέχουν σε καζάνια και χύτρες.

Έτσι και ο Σύλβιο. Ετοιμάζεται για σούβλα στη θράκα. Μόνο που δεν θα σουβλίσουν αρνί, αλλά τον ίδιο.

Στον αντίποδα του Μπερλουσκόνι, ένας Μεγάλος Άνδρας, που έφυγε από κοντά μας. Ο Γιάννης Μαρκόπουλος, που υπήρξε από τους μεγαλύτερους συνθέτες της χώρας μας.

Είναι βέβαιο ότι θα τον θυμόμαστε μέσα από τα έργα του. Η Ελλάδα υποκλίνεται. Κι αν μπήκαν στην πόλη οι οχτροί, ο Γιάννης θα μας δίνει πάντα το θάρρος να τον αντιμετωπίσουμε.

Πολλές νότες στον παράδεισο, του ευχόμαστε.